▪️▪️السَّلامُ علیکِ یٰافاطمه زهراعلیهاالسلام▪️▪️ ♡باز باران.. ♡با ترانه.. ♡دارد از مادر نشانه.. ♡بوی باران.. ♡بوی اشک مادرانه.. ♡پر ز ناله.. ♡کودکی با مادری پهلو شکسته.. ♡سمت خانه.. ♡کوچه ها و تازیانه.. ♡گریه های کودکانه.. ♡حمله ی نامرد پَستی وحشیانه.. ♡تازیانه تازیانه.. ♡پس چرا مادر، چرا گم کرده راه آشیانه ♡باز باران.. ♡دانه دانه ،حیـدرانه.. ♡بی صدا ومخفیانه.. ♡آه،از غسل شبانه.. ♡زینبــانه.. ♡لرزه افتاده به شانه.. ♡پشت تابوتی روانه.. ♡بـــاز بـــاران... 🏴سلامتی وتعجیل درفرج وتسلای قلب داغدارمولاصاحب الزمان عج صلوات اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎🏴🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

هَذَا يَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ ✨جمعه هـا ، غـروب چشم‌هـای مـن ، بس که جـاده را نگـاه می کنـم ، درد می کنـد ... #هذا_یوم_الجمعه #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#عشق_به_امام_زمان❤️ 🌿اگر انسان جرعه اي از شربت محبت اين حجت خدا و امام بحق را چشيده باشد چنان از مفارقت و دوري او مغموم و محزون باشد که خواب از چشمش ربوده شود چون که از آن فيوضات الهيه و نعمت هاي غير متناهيه دنيا و آخرت محروم، که دستي به دامان و مالش نمي رسد و ديده به نور جمالش روشن نمي شود 🌿از لوازم ايمان مؤمن محبت او نسبت به حجت و امام زمان است و شايسته است که محبت و علاقه مؤمن نسبت به امام زمان و پيشواي ديني خود بالاتر از محبت او نسبت به يکي از محبوب ترين علاقمندان دنيائي او باشد بلکه از علاقه و محبت او نسبت به جان خودشان هم بيشتر باشد. و اگر کسي چنين محبتي پيدا کند خواهي نخواهي رشته قلبش به آن حضرت کشيده مي شود، و در مفارقت او چنان مبتلا به حزن و اندوه مي شود که از مفارقت طفل به مادر خود بيشتر، زيرا اگر طفل مادرش از نظر او غايب شود البته محزون و متأثر مي شود، ولي مي توان او را با سخنان اميد بخش دلخوش ساخت و او را آرام نمود، ولي اگر کسي عشق و علاقه به امام زمان خود پيدا کند و پيوسته متوجه آن حضرت باشد از مفارقت و دوري او محزون و نالان است و معاشرت با مردم و اشتغال به امور فريبنده ي دنيا او را از ياد او و هم از علاقه و محبت به او باز نمي دارد.

هنگامی که نمازگزار به نماز می‌ایستد، رحمت خدا از دامنه آسمان تا دامنه زمین بر او نازل می‌شود و ملائکه اطرافش را احاطه می‌کنند و فرشته‌ای می‌گوید: اگر این نمازگزار ارزش نماز را می‌دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی‌شد. (اصول کافی، ج. ۳، ص. ۲۶۵)