eitaa logo
🇮🇷سنگر جهاد تبیین🇮🇷
138 دنبال‌کننده
30.7هزار عکس
21.6هزار ویدیو
1.2هزار فایل
🇮🇷 جوانان ایرانِ اسلامی، تاریخ‌سازند. در این کانال با همراهی شما، آرمانهای انقلابِ اسلامی را پی‌ می‌گیریم. با ما همراه باشید. ‏‏🌸🇮🇷🌸‏
مشاهده در ایتا
دانلود
6.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 | ظلم‌هایی که در زندگی روزانه باید از آنها دوری کرد 🔺 شرح حدیث اخلاق توسط حضرت آیت‌الله‌العظمی و انواع 💠🌸🍃🌺🍃🌸💠‏ ‏‏💠ما به آن اهداف والا، در صورتی میرسیم که بتوانیم یک تلاش مؤمنانه و صادقانه‌ای را دنبال بکنیم؛ و آن جز با توجّه به خدای متعال و افزایش نورانیّت دل و ارتباط دل با خدای متعال ممکن نیست. ۱۳۹۶/۰۳/۲۲ ☀️ (مدظله‌العالی) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
⭕️سجایای علمی و عملی آیت‌ الله غروی اصفهانی معروف به کمپانی (ره) از اساتید آیت‌ العظمی بهجت (ره) 🔹حضرت آیت‌ الله العظمی بهجت (ره): مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسین اهل ، و بود. پیوسته در بود، به ندرت می‌گفت. در مجالس و محافل که بین علما بحثی در می‌گرفت سکوت می‌کرد. 🔹در هر جای مجلس که خالی بود می‌ نشست و ، و آرام بود. با آنکه از پدرش - که از تجّار معروف و سرمایه دار کاظمین بود - به او رسیده بود همه را به و داد و خود چیزی نداشت. 📕فریادگر توحید، ٨٣ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
•┈┈••✾❀✾••┈┈• ☀️ امام علی علیه‌السّلام: 🍃 چقدر فاصله‌ی بین دو عمل دور است: عملی که لذّتش می‌رود و کیفر آن می‌ماند، و عملی که رنج آن می‌گذرد و پاداش آن ماندگار است! 📚 نهج البلاغه، حکمت ۱۲۱ •┈┈••✾❀✾••┈┈• —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
•┈┈••✾❀✾••┈┈• ☀️ امام علی علیه‌السّلام: 🍃 چقدر فاصله‌ی بین دو عمل دور است: عملی که لذّتش می‌رود و کیفر آن می‌ماند، و عملی که رنج آن می‌گذرد و پاداش آن ماندگار است! 📚 نهج البلاغه، حکمت ۱۲۱ •┈┈••✾❀✾••┈┈• —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
⭕️شرط اول‌قدم 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
⭕️شرط اول‌قدم 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
💠🌸🍃🌺🍃🌸💠‏ ‏‏💠 اکنون که معلوم شد ایمان غیر از علم است، و آنچه که در ما از معارف و‏‎ ‎‏حقایق توحید و اسماء و صفات است علم است و قلب ما را از آنها خبری‏‎ ‎‏نیست، و معلوم شد که تا این امور به قلب نرسد و قلب به آنها مؤمن نشود اثرش‏ ‎کم است، باید انسان در صدد تحصیل ایمان برآید که اگر خدای نخواسته از این‏‎ ‎‏عالم _که دار تغیُّر و تبدُّل است و هر یک از ملکات و اوصاف و احوال قلبی را‏‎ ‎‏می توان در آن تغییر داد_ بیرون رویم و از ایمان دست ما تهی باشد، خسارتهای‏‎ ‎‏فوق العاده به ما وارد خواهد آمد و در خسران بزرگ واقع خواهیم شد و ندامتهای ‎‏بی پایان نصیب ما خواهد گردید. و در آن عالم، ممکن نیست هیچ حالی از احوال‏‎ ‎‏نفس تغییر کند، یا اگر ایمان در این جا حاصل نشد، آنجا بتوان حاصل نمود.‏ 👈 پس انسان باید در همین عالم، این چند صباح را مغتنم شمارد و ایمان را با‏‎ ‎‏هر قیمتی هست، تحصیل کند و دل را با آن آشنا کند. و این در اوّلِ سلوک انسانی‏‎ ‎‏صورت نگیرد، مگر آن که: 1️⃣ اوّلاً، نیت را در تحصیل معارف و حقایق ایمانیه‏ ‎‏خالص کند و قلب را با و ، به و آشنا کند تا اخلاص در‏‎ ‎‏قلب جایگزین شود؛ چه که اگر اخلاص در کار نباشد ناچار دست تصرف ابلیس‏‎ ‎‏به کار خواهد بود و با تصرف ابلیس و نفس _که قدم خودخواهی و خودبینی‏‎ ‎‏است_ هیچ معرفتی حاصل نشود؛ بلکه خود علم التوحید بی اخلاص، انسان را‏‎ ‎‏از حقیقت توحید و معرفت دور می کند و از ساحت قرب الهی تبعید می نماید...پس از تحصیل اخلاص، ممکن است راه به حقیقت پیدا کرد‏‎. 2️⃣... و پس از آن، از‏‎ ‎‏گناهان و مخالفات، خالصی کند با شرایط خود، که در باب «توبه» بیاید.‏ ‏‏و چون قلب را از کثافات خالی کرد، مهیای برای ذکر خدا و قرائت کتاب‏‎ ‎‏خدا شود و تا قِذارات و کثافات عالم طبیعت در آن است، استفادت از ذکر و ‏‏قرآن‏‎ ‎‏شریف میسور نشود. 3️⃣ پس از آن که دل را برای ذکر خدا و ‏‏قرآن ‏‏شریف مهیّا نمود، و‏‎# ‎‏اذکار_شریف_توحید و را با حضور قلب و حال طهارت، قلب کند؛ به‏‎ ‎‏این معنی که قلب را چون طفلی فرض کند که زبان ندارد و می خواهد او را به‏‎ ‎‏زبان آورد، چنانچه آن جا یک کلمه را تکرار کند و به دهان طفل گذارد تا او یاد‏‎ ‎‏گیرد، همین طور کلمۀ توحید را با طمانینه و حضور قلب، باید انسان ‏‎ ‎‏کند و به دل بخواند تا زبان قلب باز شود. و اگر وقتی چون یا ‏_‎‏الطلوعین، بعد از فریضۀ صبح برای این کار اختصاص دهد خیلی بهتر است.‏‎ ‎‏پس در آن وقت، با طهارت وجهۀ ‏‏قرآن‏‏ و ذکر را متوجه قلب کند، و آیات شریفۀ‏‎ ‎‏الهیّه که مشتمل بر تذکّر و مشتمل بر توحید است به قلب بخواند به طور تلقین و‏‎ ‎‏تذکیر.‏ ‏‏و اگر آیات شریفه آخر سورۀ حشر را از قول خدای تعالی ‏‏«‏‏یَا ایُّهَا الَّذِینَ‏‎ ‎‏آمَنُوا اتَّقُوا الله‏‏»‏‎‏ که آیۀ ۱۸ است، تا آخر سوره، که مشتمل بر تذکر و محاسبه‏‎ ‎‏نفس و محتوی بر مراتب توحید و اسماء و صفات است، در یک وقت فراغت از‏‎ ‎‏نفس از واردات دنیایی، مثل آخر شب یا بین الطّلوعین با حضور قلب بخواند و‏‎ ‎‏در آنها کند، امید است ان شاء الله ببرد. و همین طور در‏‎ ‎‏اذکار شریفه با حضور قلب ذکر شریف: ‏‏«لا الهَ الاَّ الله»‏‏ _که افضل و اجمع اذکار‏‎ ‎است‎‏_ این عمل را بکند؛ امید هست خداوند از او کند. 4️⃣ و البته در هر‏‎ ‎‏حال، از نقص و عجز خود و از رحمت و قدرت حق، غافل نباشد، و دست‏# ‎‏حاجت پیش ذات مقدّس او دراز کند و از آن ذات مقدّس دستگیری کند؛‏‎ ‎‏امید است که اگر مدتی اشتغال به این عمل پیدا کند، نفس به توحید کند، و‏‎ ‎‏نور توحید در قلب جلوه کند. 5️⃣ و اگر در شب و روز چند دقیقه ای به حسب اقبال قلب و توجه آن _یعنی به‏‎ ‎‏مقداری که قلب حاضر است_ نفس را کند در نور ایمان، و از آن‏‎ ‎‏مطالبۀ نور ایمان کند، و آثار ایمان را از آن جستجو کند، خیلی زودتر به نتیجه‏‎ ‎‏می رسد، ان شاء الله.‏ 📗 شرح جنود عقل و جهل؛ ص ۱۰۳ تا ۱۰۶ ☀️(رضوان‌الله‌علیه) —————————‏ ‏‏🇮🇷مجموعه‌ی فرهنگی سنگر🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر جنگ نرم🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر سردار دلها🇮🇷
💠🌸🍃🌺🍃🌸💠‏ ‏‏💠 اکنون که معلوم شد ایمان غیر از علم است، و آنچه که در ما از معارف و‏‎ ‎‏حقایق توحید و اسماء و صفات است علم است و قلب ما را از آنها خبری‏‎ ‎‏نیست، و معلوم شد که تا این امور به قلب نرسد و قلب به آنها مؤمن نشود اثرش‏ ‎کم است، باید انسان در صدد تحصیل ایمان برآید که اگر خدای نخواسته از این‏‎ ‎‏عالم _که دار تغیُّر و تبدُّل است و هر یک از ملکات و اوصاف و احوال قلبی را‏‎ ‎‏می توان در آن تغییر داد_ بیرون رویم و از ایمان دست ما تهی باشد، خسارتهای‏‎ ‎‏فوق العاده به ما وارد خواهد آمد و در خسران بزرگ واقع خواهیم شد و ندامتهای ‎‏بی پایان نصیب ما خواهد گردید. و در آن عالم، ممکن نیست هیچ حالی از احوال‏‎ ‎‏نفس تغییر کند، یا اگر ایمان در این جا حاصل نشد، آنجا بتوان حاصل نمود.‏ 👈 پس انسان باید در همین عالم، این چند صباح را مغتنم شمارد و ایمان را با‏‎ ‎‏هر قیمتی هست، تحصیل کند و دل را با آن آشنا کند. و این در اوّلِ سلوک انسانی‏‎ ‎‏صورت نگیرد، مگر آن که: 1️⃣ اوّلاً، نیت را در تحصیل معارف و حقایق ایمانیه‏ ‎‏خالص کند و قلب را با و ، به و آشنا کند تا اخلاص در‏‎ ‎‏قلب جایگزین شود؛ چه که اگر اخلاص در کار نباشد ناچار دست تصرف ابلیس‏‎ ‎‏به کار خواهد بود و با تصرف ابلیس و نفس _که قدم خودخواهی و خودبینی‏‎ ‎‏است_ هیچ معرفتی حاصل نشود؛ بلکه خود علم التوحید بی اخلاص، انسان را‏‎ ‎‏از حقیقت توحید و معرفت دور می کند و از ساحت قرب الهی تبعید می نماید...پس از تحصیل اخلاص، ممکن است راه به حقیقت پیدا کرد‏‎. 2️⃣... و پس از آن، از‏‎ ‎‏گناهان و مخالفات، خالصی کند با شرایط خود، که در باب «توبه» بیاید.‏ ‏‏و چون قلب را از کثافات خالی کرد، مهیای برای ذکر خدا و قرائت کتاب‏‎ ‎‏خدا شود و تا قِذارات و کثافات عالم طبیعت در آن است، استفادت از ذکر و ‏‏قرآن‏‎ ‎‏شریف میسور نشود. 3️⃣ پس از آن که دل را برای ذکر خدا و ‏‏قرآن ‏‏شریف مهیّا نمود، و‏‎# ‎‏اذکار_شریف_توحید و را با حضور قلب و حال طهارت، قلب کند؛ به‏‎ ‎‏این معنی که قلب را چون طفلی فرض کند که زبان ندارد و می خواهد او را به‏‎ ‎‏زبان آورد، چنانچه آن جا یک کلمه را تکرار کند و به دهان طفل گذارد تا او یاد‏‎ ‎‏گیرد، همین طور کلمۀ توحید را با طمانینه و حضور قلب، باید انسان ‏‎ ‎‏کند و به دل بخواند تا زبان قلب باز شود. و اگر وقتی چون یا ‏_‎‏الطلوعین، بعد از فریضۀ صبح برای این کار اختصاص دهد خیلی بهتر است.‏‎ ‎‏پس در آن وقت، با طهارت وجهۀ ‏‏قرآن‏‏ و ذکر را متوجه قلب کند، و آیات شریفۀ‏‎ ‎‏الهیّه که مشتمل بر تذکّر و مشتمل بر توحید است به قلب بخواند به طور تلقین و‏‎ ‎‏تذکیر.‏ ‏‏و اگر آیات شریفه آخر سورۀ حشر را از قول خدای تعالی ‏‏«‏‏یَا ایُّهَا الَّذِینَ‏‎ ‎‏آمَنُوا اتَّقُوا الله‏‏»‏‎‏ که آیۀ ۱۸ است، تا آخر سوره، که مشتمل بر تذکر و محاسبه‏‎ ‎‏نفس و محتوی بر مراتب توحید و اسماء و صفات است، در یک وقت فراغت از‏‎ ‎‏نفس از واردات دنیایی، مثل آخر شب یا بین الطّلوعین با حضور قلب بخواند و‏‎ ‎‏در آنها کند، امید است ان شاء الله ببرد. و همین طور در‏‎ ‎‏اذکار شریفه با حضور قلب ذکر شریف: ‏‏«لا الهَ الاَّ الله»‏‏ _که افضل و اجمع اذکار‏‎ ‎است‎‏_ این عمل را بکند؛ امید هست خداوند از او کند. 4️⃣ و البته در هر‏‎ ‎‏حال، از نقص و عجز خود و از رحمت و قدرت حق، غافل نباشد، و دست‏# ‎‏حاجت پیش ذات مقدّس او دراز کند و از آن ذات مقدّس دستگیری کند؛‏‎ ‎‏امید است که اگر مدتی اشتغال به این عمل پیدا کند، نفس به توحید کند، و‏‎ ‎‏نور توحید در قلب جلوه کند. 5️⃣ و اگر در شب و روز چند دقیقه ای به حسب اقبال قلب و توجه آن _یعنی به‏‎ ‎‏مقداری که قلب حاضر است_ نفس را کند در نور ایمان، و از آن‏‎ ‎‏مطالبۀ نور ایمان کند، و آثار ایمان را از آن جستجو کند، خیلی زودتر به نتیجه‏‎ ‎‏می رسد، ان شاء الله.‏ 📗 شرح جنود عقل و جهل؛ ص ۱۰۳ تا ۱۰۶ ☀️(رضوان‌الله‌علیه) —————————‏ ‏‏🇮🇷مجموعه‌ی فرهنگی سنگر🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر جنگ نرم🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر سردار دلها🇮🇷
⭕️شرط اول‌قدم 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
⭕️شرط اول‌قدم 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
⭕️شرط اول‌قدم 💠آیت الله العظمی بهجت (ره): 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷
⭕️شرط اول‌قدم 💠آیت الله العظمی بهجت (ره): 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷