چه هوایی ، چه طلوعی جانم! باید امروز حواسم باشد ، که اگر قاصدکی را دیدم آرزوهایم را ؛ بدهم تا برساند به خدا...! به خدایی که خودم می‌دانم! نه خدایی که برایم از خشم نه خدایی که برایم از قهر نه خدایی که برایم ز غضب ساخته‌اند...! به خدایی که خودم می‌دانم! به خدایی که دلش پروانه‌ست و به مرغان مهاجر ، هر سال راه را می‌گوید...! و به باران گفته‌ست ، باغ‌ها تشنه شدند و حواسش حتی ، به دلِ نازک شب بو هم هست! که مبادا که ترک بردارد...! به خدایی که خودم می‌دانم ؛ چه خدایی... جانم...! #سهراب_سپهری🍃