📜اگر چنانچه طلبه و مرجع ما معتقد به انقلاب نباشد به درد این کشور نمیخورد 🔻آیت الله خامنه ای در در دیدار اعضای موسسه عالی فقه و علوم اسلامی: 🔹مواظب باشید جهت‌گیری انقلابی، مقهور هیچ کدام از این شاخصها و مهمّات کار این مؤسّسه قرار نگیرد؛ جهت‌گیری انقلابی. طلبه‌ی ما، استاد ما، فاضل ما، عالِم ما، مرجع ما اگر چنانچه معتقد به این تحوّل عظیمی که اسمش انقلاب است، بود، به درد این کشور خواهد خورد. اگر معتقد به این نبود، به درد کشور نمیخورد، به درد جمهوری اسلامی نمیخورد؛ باید معتقد باشد. اینکه بنده میگویم حوزه‌ی انقلابی، معنایش این نیست که حالا حتماً در مثلاً فلان‌ جا شعار [بدهد]؛ حالا یک وقت لازم هم باشد، شعار هم باید داد؛ بنده هم گاهی که لازم است، شعار میدهم لکن مهم این است که عمیقاً از بن دندان معتقد باشد که این تحوّلی که در این کشور اتفاق افتاده، باید همچنان ادامه پیدا بکند. 🔹تحوّل یک چیز متوقف‌شدنی نیست. تحوّل یعنی یک دگرگونی‌ای که هر روز کامل‌تر و بهتر و قوی‌تر و عمیق‌تر میشود؛ این باید ادامه داشته باشد و ما معتقد باشیم. دشمنانمان را بشناسیم، دشمنان این نظام را بشناسیم، دشمنان این حرکت تحوّلی را بشناسیم. اگر نه، کشور به رکود خواهد انجامید و مغلوب سیاستها و گرایشهای دشمنان این ملّت و دشمنان اسلام خواهد شد. امروز نگاه اسلام به مجموعه‌ی جمهوری اسلامی است؛ من به شما عرض بکنم. الان در دنیای اسلام گرایش به احیای اسلام و به زندگی اسلامی به معنای واقعی خیلی زیاد است. مردمی که، ملّتهایی که سرخورده شده‌اند از این تمدّنهای مادّی غربی و شرقی، به اسلام گرایش دارند منتها ملجأیی، مرجعی، شاخصی، ستونی که به او تکیه کنند، کسی که به او مراجعه کنند ندارند؛ لذا نگاهشان به جمهوری اسلامی یک نگاه واقعی است؛ این وجود دارد. 🔹البتّه دشمنها نمیگذارند و نمیخواهند این معلوم بشود امّا وجود دارد. امروز در هر کدام از این کشورهای اسلامی عربی که سرانش به خون ماها تشنه هستند، اگر چنانچه از جمهوری اسلامی یک نشانی، اثری، برگه‌ای آنجا پیدا بشود، شخصی برود، شخصیّتی برود، افرادی بروند، کتابی برود و مانع از طرف سرانشان نباشد، مردم به او اقبال میکنند. الان تقریباً همه‌ی این کشورهای اسلامی از شرق تا غرب همین جور هستند؛ از اندونزی و مالزی و مانند اینها بگیرید تا آفریقا. مردم چشمشان به اینجا است؛ دنیای اسلام امروز نیاز دارد به این حرکت انقلابی ما. این کسانی که در داخل حرف میزنند، کار میکنند، اظهاراتی میکنند که با گرایش انقلابی مغایر است، ولو متضاد هم نباشد، امّا همین قدر که مغایر با گرایش انقلابی است، دارند ضربه‌ی به امید امّت اسلامی میزنند، این ضربه‌ی به آنها است و خیانت میکنند. بنابراین حرکتتان حرکت انقلابی باشد و کار انقلابی. 🔸مشروح این بیانات را اینجا بخوانید: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=41898 @saraeer

🔺پذیرش رشته تخصصی کلام جدید @saraeer

🔺پس از انتشار تصویری از فعالیت شخصی به نام «اصغر پهلوان» در اینستاگرام مبنی بر ترویج چند همسری، طلبه ای با نام «سجاد داوری پور» با این ارسال فیلم اعلام کرد که صاحب پیج «اصغر پهلوان» با جعل تصویری از او اقدام به شیادی و کلاهبرداری کرده که همینک تحت پیگرد قانونی است. 🔸تصویر مذکور را اینجا ببینید: https://eitaa.com/saraeer/387 @saraeer

📜«بیت کوین» از مصادیق بارز اکل مال به باطل است 🔻محمدجواد فاضل لنکرانی در نشست علمی «بیت کوین از منظر فقه» در مرکز فقهی ائمه اطهار (ع): 🔹این بحث مطرح است که بیت‌کوین را پول و یا مال بدانیم که البته معروف به عنوان پول می‌دانند. پول جای یک طرف معامله اعم از بیع و یا غیر بیع به عنوان کالا می‌نشیند، آیا این پول می‌تواند بدون پشتوانه باشد؟ در قدیم پشتوانه پول را اسلحه و طلا می‌دانستند، ولی امروز اعتباری که یک دولت قرار می‌دهد پشتوانه یک پول خواهد بود؛ باید بر روی این مسئله تحقیق کنیم که آیا اساساً پول بدون پشتوانه می‌تواند وجود داشته باشد؟ بطلان این مسئله روشن است؛ در گذشته دو طرف معامله کالا بود، ولی امروز پول دیجیتالی جای آن نشسته و حتماً باید پشتوانه داشته باشد. 🔹در بیت‌کوین، کسی در فضای مجازی چیزی را اعتبار به پول کرده و براساس آن معاملات شکل گرفته، ولی فاقد پشتوانه از سوی دولت است؛ پول، اعتبار جمیع‌العقلاء مانند ارزش ذاتی طلا را لازم دارد؛ البته گاهی چند دولت و یا دو دولت اعتباری را بین خودشان می‌گذارند، در این صورت ایرادی ندارد، ولی همین دولت‌ها پشتوانه آن هستند. 🔹یکی از مشکلات بیت کوین این است که رد به مالک اصلی آن هیچ ضمانتی ندارد؛ الان ۲۰۰ میلیارد دلار ارزش معاملاتی بیت کوین است و اگر آن را خارج کنند، در برابر آن چه مال دارای ارزشی برای خریداران وجود دارد؟ 🔹در بیت کوین، خطر و غرر حین معامله وجود دارد؛ زیرا اگر فردی ده میلیون دلار بدهد، در عوض آن هیچ چیزی نمی‌گیرد؛ اساساً معاوضه صورت نگرفته است، زیرا گرفتن کد در فضای مجازی از سوی بیت کوین مانند گرفتن ده هزار و هزار نقطه است. حتی افزایش قیمت این نقطه‌ها هم تغییری در اصل بحث ایجاد نمی‌کند؛ زیرا معامله وقتی صورت می‌گیرد که طرفین معامله چیزی نصیب آنان شود؛ یعنی عوض و معوضی باید در معامله باشد. 🔹بیت کوین نه مال است و نه پول، اسم آن را بی دلیل پول گذاشته‌اند در حالی که حباب ارزی است و در یک لحظه ممکن است همه آن از بین برود؛ بنابراین بیت کوین از مصادیق بارز اکل مال به باطل است؛ مانند قمار که ادله اصلی بطلان آن اکل مال به باطل است و بازنده پول داده، ولی چیزی گیر او نیامده است؛ لذا بیت کوین پشتوانه ندارد و صدق معامله هم در آن مشکوک و قطعی‌العدم است و مسئله غرر و اکل مال به باطل در آن وجود دارد. 🔹در کلمات کسانی که در زمینه بیت کوین کار کرده‌اند این مسئله وجود دارد که مقداری پول را برای سازمان‌های امنیتی از همین طریق به دست می‌آورند؛ بیت کوین تبانی بر مالیت است؛ لذا مالیت عندالعقلاء با ملاکات فقهی ندارد، لذا نباید بگوییم که عرف، به آن پول و مال می‌گوید و ما هم باید مال و یا پول بر آن جاری کنیم؛ البته عرف دقیق هم نه آن را مال و نه پول می‌داند. 🔹گاهی یک عناوین ثانویه از قبیل پولشویی وجود دارد که از این طریق (بیت کوین) پولشویی به آسانی قابل انجام است، به قاچاق و فرار مالیاتی و چیزی که مبدأ و مقصد آن معین نباشد پولشویی گفته می‌شود؛ همچنین از اشکالات دیگر این است که در خود آمریکا هم بیت کوین را قبول ندارند، بلکه سرمایه جهان سوم را با این عنوان جذب می‌کنند؛ الان بیت کوین، صدهزار کاربر در ایران دارد و اگر تبدیل به یک میلیون نفر شد میلیارد‌ها دلار سرمایه کشور به بیرون خواهد رفت، ولی چه تضمینی برای دریافت آن وجود دارد؛ اصلاً ضوابط عقلائی مانند خیارات ندارد؛ مثلاً اگر کسی پولی داد که بیت کوین بخرد، ولی پشیمان شد چه چیزی را به عنوان معوض می‌تواند بگیرد. @saraeer

📜سنت کمرنگ مناظره 🔻کانال راوی: 🔹آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در جلسه درس تفسیر قرآن، به منزلت حوزه علمیه در پاسخگویی به شبهات اشاره کرده و گفته است: «حوزه انبار علم است، اینجا از آسمان و زمین هر شبهه‌ای که بیاید دفع می‌کند، اینجا دارد قرآن را حفظ می‌کند، عظمت قرآن را، صیانت قرآن را، وحیانیت قرآن را، عصمت قرآن را، نزاهت از تحریف را حفظ می‌کند. اگر جلسه تفسیر نباشد، حمایت از قرآن نباشد، صیانت از قرآن نباشد، یک روز کسی می‌گوید قرآن –معاذ الله- رؤیای پیغمبر است، یک روز دیگر می‌گوید –معاذ الله- قرآن قرائت پیغمبر از جهان است، دیگری می‌گوید این یک کتاب عادی است». 🔹آیت‌الله جوادی آملی که پاسخگویی به سؤالات و شبهات را یکی از رسالت‌های حوزه می‌بیند، خود بارها به این‌گونه مباجث وارد شده و برخی از سؤالات را پاسخ گفته است. دهه‌ هفتاد اوج این‌گونه فعالیت‌های آیت‌الله بود. وی در خصوص حاکمیت اسلامی، مناظره‌های قلمی با مرحوم آیت‌الله دکتر مهدی حائری یزدی به انجام رساند. حائری یزدی کتاب حکمت و حکومت را نگاشته و بحث ولایت فقیه را از منظری دیگر نگریسته بود. 🔹اما یکی از مواجهه‌های اصلی آقای جوادی آملی با پرسش‌هایی بود که دکتر عبدالکریم سروش طرح می‌کرد. ایده‌های سروش در قبض و بسط تئوریک شریعت، صراط‌های مستقیم و بسط تجربه نبوی مورد نقدهای آقای جوادی آملی قرار گرفت. کتاب‌های «شریعت در آیینه معرفت»، «حق و تکلیف در اسلام»، «انتظار بشر از دین»، «وحی و نبوت» و «نسبت دین و دنیا» از جمله آثار استاد جوادی آملی است که به نظر می‌رسد در صدد پاسخ‌گویی به ایده‌هایی است که دکتر سروش طرح می‌کرد. 🔹آیت‌الله جوادی آملی اما به ایده‌ وحی‌پژوهانه جدید سروش که «رؤیای رسولانه» نام داشت پاسخ مستقیمی نداد. وی در سخنرانی اخیر خود، اشاره‌ای به این ایده‌ سروش و نیز ایده محمد مجتهد شبستری کرده و پاسخ‌‌گویی به آن را از حوزه علمیه انتظار می‌برَد. آقای جوادی آملی در سال‌های اخیر کوشیده با دعوت از برخی از متفکران غربی، سؤالات و ایده‌های ایشان را مورد توجه قرار داده و برخی پاسخ‌ها را ارائه کند. دیدار و گفتگو با پروفسور برونو لاتور، پروفسور مولر، پروفسور مارکو ساسولی، پروفسور هیپلر و دیگر متفکران خارجی از جمله فعالیت‌های آیت‌الله جوادی آملی در راستای پاسخ‌گویی به سؤالات در خصوص اسلام بوده است. 🔹البته گاه گرایش حوزویان به مباحث سیاسی سبب شده است توجه به این‌گونه مباحث در حاشیه قرار بگیرد. در این میان آیت‌الله جعفر سبحانی از جمله عالمان برجسته حوزه است که همچنان به مناظره‌های قلمی توجه دارد. وی چند بار به مباحثه با عبدالکریم سروش نیز پرداخته است. آقای سبحانی اخیراً نیز به نقد رویکردهایی که در پی آنند تا فقه را بدون مبنای دقیقی با زمانه انطباق دهند پرداخته بود. ایشان در مقاله‌ای که شهریور ماه امسال در روزنامه اطلاعات منتشر شد، سمینار «امکان‌سنجی برابری دیه زن و مرد» را که در مشهد برگزار شده بود، مورد نقد قرار داد. وی در این خصوص، برخی ادعاهای محمد سروش محلاتی و محمد تقی فاضل میبدی را پاسخ گفته و به نقد کشیده بود. با این وجود اما آیت‌الله سبحانی وقتی که از جانب محمد مجتهد شبستری دعوت به مناظره شد، این درخواست را نپذیرفته و یکی از شاگردان خود را برای این مناظره معرفی کرد. 🔹هرچند به نظر می‌رسد که اوضاع دشوار اقتصادی و سیاسی در کاهش سنت مناظره بی‌تأثیر نیست، ولی تجربه نشان داده که دانش بشری با تضارب آرا و مناظره‌های فکری به سمت تکامل و ترقی حرکت کرده و معرفت بشر را ارتقا داده است. @saraeer

🔺بیژن عبدالکریمی: اشتباه بزرگ حکومت پهلوی این بود که فقط نوگرایان را شهروند درجه یک خود دید. همین اشتباه را جمهوری اسلامی در این چهل سال انجام داد و فقط سنت گرایان را شهروند خود دید/ تفکر و رهبری آینده با مصباح یزدی و مطهری و رحیم پور ازغدی نخواهد بود/ ما نیازمند طلبه و روشنفکری هستیم که هم زبان سنت را بداند و هم زبان مدرن @saraeer

🔺شماره 26 و 27 فصلنامه علوم انسانی اسلامی صدرا منتشر شد @saraeer

📜غیبت حکمت عملی و اسارت مدینه ایرانی در میراث حوزوی فقه و متافیزیک 🔻محمدحسین بادامچی در کانال تلگرامی خود منتشر کرد: 🔹در سالهای اواخر دهه هشتاد که بحث علوم انسانی اسلامی داغ شد، برای من که آن موقع دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی بودم سوال شد که چرا علی رغم این همه بحث درباره نیاز به نوعی علوم انسانی اسلامی که پاسخگوی نیازهای تمدنی ما باشد، عملا همه به مباحث پوچ معرفت شناختی و روش شناختی مشغولند و هیچکس به دو مؤسس و اسطوره بزرگ علوم انسانی در جهان اسلام یعنی فارابی و ابن خلدون توجهی نمی کند و حال آنکه آراء این دو نفر همین امروز هم محافل پژوهشی مهمی در دانشگاه های غربی را به خود مشغول کرده است. با همین نیت بود که عزم خود را جزم کردم که در مقطع دکتری روی آراء فارابی کار کنم و به همین دلیل برای ادامه تحصیل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی را که ظاهرا برای تأمین همین مقاصد تأسیس شده است انتخاب کردم. عنوان رساله دکتری من «نقد تمدن غرب معاصر بر پایه فلسفه مدنی فارابی» بود و طی آن در طول ۵ سال پژوهش کوشیدم که برخی وجوه مدنی فارابی را از زیر آوار فلسفه اشراقی حوزوی و دانشگاهی بعد از انقلاب یرون بکشم و برخی قوتهای فلسفه مدنی فارابی را در تطبیق با مباحث فلسفه سیاسی معاصر پوپر و آرنت متذکر شوم. 🔹از آنجا که قانون افتضاح «دکتری پژوهشی» من را در طول این ۵ سال و دو سال بعد از آن مجبور کرد که برای جلب حمایت از این پژوهش به هر درِ مربوط و نامربوط به علوم انسانی اسلامی در این کشور بکوبم، شهادت می دهم که «حکمت عملی» ارزن اهمیتی برای ارگانهای فعال در حوزه علوم انسانی و اسلامی در این کشور ندارد. من کاملا با مقام معظم رهبری موافقم که فلسفه اسلامی حوزوی در متافیزیک خلاصه شده است و چون محصولی در حکمت عملی نداشته بی مایه است، اما به آن اضافه می کنم که بر هم نخوردن این وضع هم از خواسته های تصمیم گیران صحنه علوم انسانی و اسلامی بوده است. فقیهان و اهالی متافیزیک در یک تقسیم کار هوشمندانه حکمت عملی را از صحنه اخراج کرده اند و میراث آن را در میان خود به تاراج برده اند. حکمت عملی که هم عقلی است و هم عملی، عقلش را فلسفه اسلامی ای به میراث برده که نه تنها در جهت عملی عقیم است، بلکه در پرده نهایی خود ضد عقل است و ره به سوی عرفان و مکاشفه می سپارد؛ و عملش را به فقهی سپرده که نه تنها عقلی نیست، بلکه خود ضد عمل است و تنها جهانی که می تواند تحلیل کند عالم بسته رفتارهای مناسکی متشرعین و فرقه ای ترین اقشار مردمان است. این تقسیم کار البته جنبه ای دیگر هم دارد و آن اینکه فلسفه اسلامی اگرچه در عمل هیچ در چنته ندارد، با گرفتن نیمی از بودجه اسلامی سازی علوم وظیفه قلع و قمع رقیبان صاحب علم و عمل دیگر را بر عهده گرفته است و بعد از منکوب کردن تمام علوم انسانی جهان به نام «عدم دستیابی به یقین و حقیقت» صحنه را یکپارچه در اختیار فقها می گذارد، انگار نه انگار که عارفان و صوفیه قدیم حداقل در همین مسیر صادق بودند و پیش و بیش از دیگر مردمان جهان، فقیهان را از قافله اهل حق پیاده می کردند و چنین بود که عمدتا شهید و مقتول و تبعید شده شهر شرعی را ترک می کردند. (مثلا نگاه کنید به تحسین جلال آل احمد از عرفا در کتاب «در خدمت و خیانت روشنفکران» و دقیقا به همین دلیل که چون رام آیین تعبد و تقلید فقیهان نشدند در قافله روشنفکران جهان اسلام بودند) 🔹حکمت عملی اگر زنده شود نه تنها فقیهان و فیلسوفان اسلامیِ متوقف در متافیزیک را از صحنه طرد و به کناری می راند، بلکه مهمتر از همه با نفی تصور شایع از سیاست و طرح امر سیاسی کهن، سیاستمداران و سیاستگذاران کنونی را هم در زمره کارشناسان مدینه های متغلبه و ضروریه که هیچ بویی از مدنیت و فضیلت نبرده اند، به عنوان نگهبانان مدینه های جاهله معرفی خواهد کرد. حکمت عملی اگر زنده شود از بهترین رژیمی می پرسد که بهتر و بیشتر از دیگر الگوهای حکمرانی مدنیت و اخلاق را در شهر نهادینه می کند، رژیمی که نه تنها ساختارهای مختلفی از سلطه گری و استثمار و زراندوزی و لذت جویی و تبلیغات را بر سر مردم آوار نکند، بلکه تمام هم و غمش آسودگی مردم از نیازهای ضروریه حیوانی و گشوده شدن راه عقلانیت و تکامل اخلاقی و مدنی در گوشه گوشه شهر باشد. حتی آرمان این مدینه فاضله در قلبها هم می تواند تهدیدی برای امنیت مدینه های جاهله و فاسقه باشد، همانطور که خاطره آن در تمام طول قرون میانه لحظه ای خاطر دستگاه خلافت اسلامی را آرام نگذاشت. @saraeer