⚡️ پیش بسوی #ترک_گناه! 🌼 رهبر معظم انقلاب: برای نزدیکی به خدا، اصل قضیه، ترک گناهان است. انجام مستحبات و نوافل و توسلات و دعا و بقیه امور، فرع است. اصل قضیه، این است که انسان از صدور گناه و خلاف از خود، مانع بشود. این، همان #تقوا را میطلبد. گناه نمیگذارد که ما حال دعا و توجه پیدا کنیم. گناه نمیگذارد که ما به فکر بازنگری و بازسازی خودمان بیفتیم. کوشش بکنیم از #گناه فاصله بگیریم. ۱۳‌۶۹‌/۱‌/۱۸ 🌱@sarbazanjangnarm

[ #نکته ] 🔹#گناه یا به خاطر #جهل است 🔸یا بخاطر غفلت و #سهو است 🔹یا به خاطر #عمد و لجاجت است 1⃣ یعنی گناهکار یا #جاهله، نمیدونه کارش گناهه 2⃣ یا میدونه و حواسش نیست، #غافله *مثل اینکه حواسش نیست روسریش افتاده *میدونه ماه رمضون روزه واجبه، روزه خوریه علنی حرامه، حواسش نیست که امروز روز اول ماه مبارک رمضان؛ این غافله! 3⃣ یا #لجبازه، معانده، پرروگری میخواد بکنه جلو خدا. ❇️ اگر کسی جاهل باشه، ندونه فلان کار گناهه، مثلاً نمی دونه که این کار قماره، نمی دونه قمار حرامه، 👈مراجع می فرمایند کسی که جاهلِ به حکم است: #ارشادش واجب است. نمیدونه این کار حرامه، واجب هست بهش بگی بدونه. ❇️ اگه میدونه این کار حرومه، حواسش نیست، خیلی جدی نگرفته ،دچار تَساهُل و تَسامُح شده 👈اینجا هم #تذکر به غافل و تنبه غافل و بیدار کردن غافل واجبه. ❇️ اگر عمداً، عالمانه و عامدانه داره گناه رو انجام میده و تظاهر به گناه میکنه 👈اینجا اسلام مسئله #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر رو مطرح میکنه ⬅️ پس امر به معروف و نهی از منکر، دقیقاً برای گناهکاری است که میداند کارش گناه است و دارد انجام میدهد. ✍ #دکتر_علی_تقوی

✔️ موثرترین درمان #سرطان ♨️ #گناه عامل غلبه #سودا و غلبه سودا هم عامل سرطان و بیماری های روحی روانی 👤 حکیم حسین خیراندیش

هیچ ذکری بالاتر از «ذکر عملی» نیست... و هیچ‌ ذکر عملی بالاتر از «ترک معصیت» نیست. #گناه

🌼شیخ حسین انصاریان: #نگاه_به_نامحرم خنجر به ایمانِتان میزند و چیزی جز #گناه به زندگی تان اضافه نمیکند. این همه نگاه خوب وجود دارد. مثل نگاه به چهره پدر مادر، عالم ربانی ، نگاه به قرآن و نگاه با محبت به زن و بچه که این‌ها #عبادت است.

🌹 پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله: كسى كه قادر به پرداخت حقّ و حقوق ديگران است، اگر سهل انگارى نمايد و طلبكار را معطّل كند در مقابل هر روز تأخير، #گناه شخص #باجگير در نامه عملش ثبت خواهد گرديد. 📕 بحارالأنوار، ج۱۰۳، ص۱۴۶