🔻ی نوجوون توی اتوبوس داریم، فقط توی گوشیه
🔸
#راه_حل اساسی؛
✅
#پیشگیری بهتر از درمانه
_بچه تا رشید(رشد یافته) نشده، گوشی مستقل نداشته باشه/ اگر خوب عمل کنیم، رشد حدودا بین۱۶تا۱۸سالگی رقم میخوره و عقده ای هم نمیشه از گوشی پدر و مادر یا لب تاب خانوادگی هم با برنامه ریزی استفاده میکنه
#درمان؛
_عزت نفسش رو تقویت کنیم.
(اصلا تحقیرش نکنیم، بهش توجه کنیم، بهش مسئولیت بدیم، در اتفاقات خوبی که رقم میزنه ببینیمش و تشویق و تعریفش کنیم. مادر محبوبه است و پدر محترم)
_دوست داشتنی های مفید یا کم آسیب تر برایش رقم زنیم
مثلا؛
+زمینه ساز دوستان مناسبی برایش شویم.
+الان بازی پرسپولیسه، نیم کیلو تخمه و گعده پدر، پسری بگیرین و بشینین پای فوتبال
+اگر میتونیم و مقداری خطمون باهاش برقراره، بریم توی دنیای گوشیش و همراهیش کنیم. خطمون رو باهاش قویتر میکنه، حریم گوشیش رو سالم سازی میکنه، تعلقات بیرون گوشیش که ما پدر و مادرا یا مربیانیم بیشتر میکنه
+مثلا الانی که باهاش همسفر شدی، براش سناریو داشته باش. برای شخصیتهای سناریو، آدم بیار مثلا بابای این نوجوون داداشش(میشه عمو ایشون) که جوونتره و ی تازه جوون دیگه رو با خودش آورده. عمو هم واقعا نازه و پسر هم واقعا دوسش داره. ولی خوب بابا و عمو خسته اند و تخت خوابیدن. و این دو تا غرق دنیای خودشون و منفک از همند
