#فعالیت‌های_شهید_در_كردستان_و_دفاع_مقدس رضا پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با شوقی فراوان در حراست از آرمان‌های آن، با جان و دل كوشید. هر جا كه به او نیاز بود، خود را به آن جا رسانده و خدمات شایسته‌ای را انجام می‌داد. او پس از شروع غائله كردستان توسط ضد انقلاب، فوری همراه جمعی از دوستان، خود را به مریوان رساند و در مبارزه با گروهك‌های محارب، از هیچ كوششی دریغ نكرد. در مدت حضورش در كردستان، تجربیات ارزشمندی درباره مسائل نظامی و نیز فرماندهی كسب كرد. او در عملیات “محمد رسول‌الله(ص)”، مسیر بسیار مهم و پر خطر معروف به “راه خون” را از تصرف نیروهای ضد انقلاب خارج كرد و بدین وسیله شهامت، توان رزمی و شایستگی خود را در فرماندهی نیروهایش به نمایش گذاشت. همچنین همراه دیگر فرماندهان در جبهه‌های سر “پل ذهاب” و “گیلانغرب” دست به عملیات چریكی زد. چراغی در مدت حضورش در كردستان، مدتی مسئولیت جانشینی سپاه دزلی و زمانی نیز به‌عنوان مسئول محور مریوان انجام وظیفه كرد و خدمات درخشانی را در آن جا از خود به یادگار گذاشت. شهید چراغی، كه “حاج احمد متوسلیان” را استاد خود می‌دانست، خصوصیات بارز اخلاق و رفتار نظامی او را الگوی خویش قرار داد و از همان اولین روزهای حضورش در مریوان، با نشان دادن شجاعت و رشادت، جوهر خویش را نمایان ساخت. جمع سرداران دلیر مردی كه بعدها در جنگ، نوبت به نوبت جاودانه شدند، از كردستان عازم جنوب شدند. با تشكیل تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) توسط حاج احمد، رضا نیز از آن به بعد همراه تیپ ۲۷ در عملیات‌های مختلف شركت كرد. وی در طول حضور در كردستان و جنگ، مسئولیت‌های مختلفی بر عهده داشت. مدتی جانشین سپاه دزلی بود و زمانی مسئول محور مریوان. از اواسط سال۱۳۶۰ تا اواخر تیرماه سال ۶۱، فرمانده‌ای گردان حمزه(ع) را در عملیات “فتح‌المبین” و “بیت‌المقدس” بر عهده داشت. پس از اسارت حاج احمد متوسلیان در تیرماه ۶۱ در لبنان و قبول فرمانده‌ای تیپ ۲۷ توسط شهید “حاج همت”، شهید چراغی در عملیات “رمضان” و عملیات “مسلم‌بن عقیل” در سومار، به‌عنوان قائم مقام لشكر خدمت كرد و از مهرماه سال ۶۱ برای مدت كوتاهی معاونت سپاه ۱۱ قدر را، كه فرمانده آن حاج همت بود، پذیرفت. از آبان سال ۶۱ تا فروردین سال ۶۲ در عملیات “والفجر مقدماتی” و “والفجر۱” در فكه، به‌عنوان فرمانده لشكر انجام وظیفه كرد. “حسین‌الله كرم”، همرزم شهید می‌گوید: «در عملیات محمد رسول‌الله(ص) وقتی پس از انهدام مواضع و استحكامات دشمن فرمان بازگشت به خطوط خودی داده شد، نیروها آماده بازگشت شدند. شهید چراغی در مسیر سرد و پر برف نیروها را كه با مشقت فراوان از عملیات بر می‌گشتند در آغوش می‌گرفت و می‌بوسید. شهید چراغی به همراه شهیدان “محمدرضا دستواره” و “حسن زمانی” در جبهه‌های سر پل ذهاب دست به عملیات چریكی زدند. در یكی از این حمله‌ها، در منطقه نفت شهر درگیری شدیدی بین ما و دشمن پیش آمد. به‌خاطر محدودیتی كه در مهمات داشتیم، شهید چراغی و شهید “هادی” دستور دادند به مواضع قبلی خودمان برگردیم. باید مسیر را از داخل رودخانه طی می‌كردیم چون زیر آتش تانك و هلی‌كوپترهای دشمن قرار داشتیم. عقب نشینی باید مرحله به مرحله انجام می‌شد. هلی‌كوپترهای دشمن به دنبال نیروهایی بودند كه در دشت ویژگان و خان لیلی عملیات چریكی انجام داده بودند. ما تحت فرماندهی شهید چراغی روی ارتفاعات پارلمان بودیم. شهید چراغی و هادی نیروها را قانع كردند كه عقب بروند و خودشان دو نفر ماندند تا با تیراندازی به سوی دشمن از تهاجم آنان جلوگیری كنند و ما به راحتی برگردیم.» شهید رضا چراغی در عملیات “فتح‌المبین” در كنار حاج احمد متوسلیان و شهید حاج همت به بررسی و شناسایی مواضع نیروهای متجاوز عراق پرداخت. او در آن عملیات فرماندهی گردان حمزه را بر عهده داشت و در منطقه دشت عباس، در برابر تانك‌های دشمن وارد عمل شد. در عملیات “بیت‌المقدس”، كه لشكر روی جاده اسفالته اهواز – خرمشهر عمل می‌كرد، شهید چراغی مسئولیت سه گردان را بر عهده داشت و با لیاقت و توان بالا، تا فتح خرمشهر به هدایت نیروها پرداخت. در این عملیات، از ناحیه پا مجروح شد. پس از بهبودی نسبی، در عملیات “مسلم‌بن عقیل (ع)” كه پاییز سال ۶۱ در منطقه سومار انجام شد، حاج همت به‌عنوان فرمانده قرارگاه ظفر منصوب شد و شهید چراغی فرمانده‌ای تیپ محمد رسول‌الله(ص) را به‌عهده گرفت. در این عملیات، تیپ حضرت رسول‌الله(ص) حدود ۱۳ گردان داشت كه هدایت آن‌ها با رضا بود. رضا بر اثر جراحات قبلی، پایش در گچ بود و ناراحتی زیادی داشت، در حالی كه سِرم به دستش وصل بود، از داخل آمبولانس عملیات را در شرایط بحرانی هدایت می‌كرد. 👇👇👇 ╔══════•••• ✿🕊╗ @sarbazekoochak ╚🕊✿ ••••══════╝ ۳