eitaa logo
کلینیک پاسخگویی به شبهات
1.5هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
3.3هزار ویدیو
15 فایل
در این کانال شبهات جریان #زرتشتی_گری، ، #باستان_گرایی، معاندین و پدیده های اجتماعی_سیاسی مورد نقد و بررسی قرار می گیرد. ارتباط با ادمین: @sarbaz_irani110
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ متن شبهه: مفهوم شب یلدا یلدا از دو بخش "یل" به اضافه "دا" تشکیل شده است یل + دا = یلدا در زبان لری که از بازمانده های زبان هخامنشیان است یل را به معنای بزرگ دانند و به مادر دا گویند( به مادر دی هم می گویند) مادر = دا = دی هخامنشیان اعتقاد داشتند که شب اول زمستان دانه های گیاهان در زیر خاک جوانه میزنند و شروع به روییدن می کنند و به همین سبب اولین ماه زمستان را دی می گویند. پس یلدا به معنی رویش و زایش می باشد یلدا = رویش بزرگ ✅ پاسخ شبهه: شب یلدا، پایان پاییز و زمزمه آغاز زمستان، بهانه‌ای است برای دور هم نشستن خانواده‌ها، دید و بازدیدها، و گرما بخشیدن به روابط انسانی... و این امر در جای خود، لایق ستایش و پاسداشت است. لیکن دشمنان این مرز و بوم و وطن‌فروشانی که سر در آخور اجانب دارند، می‌کوشند از هر فرصتی برای ضربه زدن بر درخت عقائد و هویت راستین ملت [سوء] استفاده کنند. در همین راستا، مدتی است که با انتشار پیام‌های جهت‌دار، را نماد ارزشمندی و در عقائد باستانی معرفی کنند. بدین صورت که ، شب تولد یا همان است و ایرانیان همواره آن را قدر می‌دانستند (و سپس چنین تداعی می‌کنند که اسلام چنین رسم و رسوماتی را در ایران نابود کرد!) در پاسخ به این ادعاهای ابلهانه باید گفت: ▪️ اسلام، کِی و کجا با شب‌نشینی‌های این چنینی مخالف کرد؟ و ، این گونه گرما بخشیدن به نظام خانواده را تحت عنوان «صله‌ی رَحِم» ستوده است و آن را در برخی موارد، واجب، و در مواردی بسیاری مستحب (و موجب برکت) دانسته است. ▪️ باید دانست که واژه‌ای سریانی است یعنی این کلمه از یک (به نام زبان سُریانی) و منشأ آن در بین‌النهرین بوده است و لذا این واژه ابداً . ▪️ این حق شما بلکه وطیفه شماست که از ما سند بخواهید. سند اینکه واژه یلدا ریشه آریایی ندارد، بلکه ریشه سامی دارد: حسن عمید، فرهنگ فارسی (فرهنگ عمید)،‌ تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، 1387. برگه 1222-1223. همچنین بنگرید به لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه یلدا، و نیز بنگرید به فرهنگ معین، ذیل واژه یلدا. ▪️ بنا بر متنِ اَوِستا (کتاب مقدس زرتشتیان)، که نام دیگر آن، مِهر است، اصلاً یک الهه بانو نیست بلکه مذکّر (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند 16 آمده است که و در نتیجه میترا پسر اهورامزدا است. همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ میترا است، دائماً از ضمایر مذکّر برای او استفاده شده است!!! ▪️ يافته‌های باستان‌شناسی نيز گويای اين است كه در باور ايرانيان، مانند باور يونانيان و روميان، داشت از جمله در نقش‌ برجسته «اردشير دوم» در طاق بستان كرمانشاه، تصوير به صورت مَردی كه هاله‌ی نور (اشعه نور) دور سرش وجود دارد، در «سمت چپ» نگاره ديده می‌شود. : آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان‏، ترجمه رشيد ياسمى‏، تهران: نشر دنياي كتاب، 1368، برگه 211 ▪️ پس اولاً «یلدا» واژه‌ای آریایی نیست و در ثانیاً ایزد «میترا» ابداً الهه بانو نبوده، بلکه به صورت مذکر (نَر) است. ▪️متاسفانه جهل علمی و عدم آگاهی توده ها باعث شده است که مزدوران رسانه ای سلطنت طلب هر مطلب مزخرف و بی اساسی را به خورد کاربران فضای مجازی بدهند 🆔 eitaa.com/sarbazirani110
✅ متن شبهه: ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﻣﺎﯾﻪ ﻧﻨﮓ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﮐﺎﻥ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ... ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎک آریایی ما، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ، ﺷﺐ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﯿﻨﻮ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺯﻥ ) ﻭ ﻣﯿﺘﺮﺍ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ) ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﯾﻠﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ, ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ، ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻧﺎﻡ ﻭﻃﻦ ﻭ ﻋﺮﻭﺱ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ، است آن را پاس بداریم.... ✅ پاسخ شبهه: 🔲 اولا اینکه که تمام عرب ها دخترانشان را ننگ میدانستند حرف غلطی است. چرا که اگر اینگونه بود دیگر نسلی نداشتند. ضمن آنکه اسلام عزیز با این عقیده جاهلی به شدت مقابله کرد. اما درباره جایگاه زن در ایران باستان، تبلیغات باستان گرایان، همواره با دروغ فراوان و اغراق آمیخته است. شواهد تاریخی بیان می کنند که اغلب زنان در ایران باستان، جایگاهی هم تراز بردگان داشته است. در لوحه های گنجینه هخامنشی که به زبان فارسی باستان است (در تخت جمشید)، سخن از تعیین دستمزد کسانی که کار می کنند، به میان می آید: مزد یک پیشه ور مرد، یک کارگر زن و مزد یک کودک. باید اذعان کنیم که در سراسر تاریخ ایران پیش از اسلام، زن همواره به سایه تاریکِ تاریخ رانده شده است. 🔲 در عهد هخامنشی و در عصر پارتیان اشکانی، گاه ما شاه دختی را می بینیم که لَختی سیمای مظلومانه خود را نشان می دهد تنها برای اینکه «وجه المصالحه» دو دشمن قرار بگیرد و به ازدواجی اجباری با دشمن تن در بدهد. (1) 🔲 واژه‌ای به معنای "تولد و زایش" است. یعنی این کلمه از یک زبان سامی (به نام زبان سریانی) و منشأ آن در بین‌النهرین بوده است. [2] و لذا این واژه ابداً ریشه ندارد. 🔲 به عقیده ایرانیان باستان، این شب، شب تولد میترا (مهر) بوده است. اما بنا بر متنِ اَوِستا، «میترا» که نام دیگر آن، مِهر است، [3] اصلاً یک الهه نیست! بلکه (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند ۱۶ آمده است که میترا (مهر) برادر ایزد اَشی است و در نتیجه میترا پسر اهورامزدا است. [4] همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ ایزد مهر (میترا) است، دائماً از ضمایر مذکّر برای او استفاده شده است. 🔲 يافته‌های باستان‌شناسی نيز گويای اين است كه «ميترا» در باور ايرانيان، مانند باور يونانيان و روميان، جنس مذكر داشت. از جمله در نقش‌برجسته «اردشير دوم» در طاق بستان كرمانشاه، تصوير ميترا (مهر) به صورت مَردی كه هاله‌ی نور (اشعه نور) دور سرش وجود دارد، در «سمت چپ» نگاره ديده می‌شود.[5] https://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/8/82/Ardeshir_dovom_sasani.jpg 🔲 پس اولاً «یلدا» واژه‌ای آریایی نیست و در ثانیاً ایزد «میترا» ابداً الهه بانو نبوده، بلکه به صورت مذکر (مرد) است. و الهه و بانو و زن نامیدنش نشانه کم سوادی گوینده است. و ثانیا جایگاه زن در ایران پیش از اسلام، آنی نبوده که به دروغ تبلیغ می کنند. 🔲 زن در عهد ایران کهن نه تنها ستایش نشده است بلکه در متون مقدس ایران باستان بخصوص آثار منسوب به زرتشت نماد اهریمن و دیو و پستی بوده است، احکام وحشناک اوستا درباره زنان باعث گردید تا بسیاری از زرتشتیان از آیین خود دست بردارند و به ادیان دیگر از جمله اسلام گرایش پیدا کنند... التماس مطالعه 🖊 پی‌نوشت: [۱]. زن در ایران باستان، هدایت اللّه علوی (تهران، هیرمند، 1377)، ص12 [۲].حسن عمید، فرهنگ فارسی (فرهنگ عمید)،‌ تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۷. برگه ۱۲۲۲-۱۲۲۳ همچنین بنگرید به لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه یلدا، و نیز بنگرید به فرهنگ معین، ذیل واژه یلدا. [۳].جهانگیر اوشیدری، دانشنامه مزدیسنا، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۹، ص ۴۴۱-۴۴۲. [۴] اوستا، ترجمه دکتر ج. دوستخواه، تهران: انتشارات مروارید، ۱۳۹۱. ج ۱، ص ۴۷۱. Ashi Yasht (Hymn to Ashi), translation by James Darmesteter, Sacred Books of the East, American Edition, 1898, Chapter 16 Avestan text based on edition of Karl F.‎ Geldner, Avesta, the Sacred Books of the Parsis, Stuttgart, 1896 [5]. آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان‏، ترجمه رشيد ياسمى‏، تهران: نشر دنياي كتاب، ۱۳۶۸، برگه ۲۱۱ 🆔 eitaa.com/sarbazirani110
✅ شبهه : آﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﻣﺎﯾﻪ ﻧﻨﮓ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﮐﺎﻥ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ... ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎﮐﻤﺎﻥ ، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ، ﺷﺐ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﯿﻨﻮ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺯﻥ ) ﻭ ﻣﯿﺘﺮﺍ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ) ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﯾﻠﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ, ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ... ✅ پاسخ: در پاسخ به این ادعاها باید گفت: 1️⃣ اولا اینکه گفته شده تمام عرب ها دخترانشان را ننگ میدانستند حرف غلطی است. چرا که اگر اینگونه بود دیگر نسلی نداشتند. ضمن آنکه اسلام با این عقیده جاهلی به شدت مقابله کرد. اما درباره جایگاه زن در ایران باستان، تبلیغات باستان گرایان، همواره با دروغ و اغراق آمیخته است. شواهد تاریخی بیان می کنند که اغلب زنان در ایران باستان، جایگاهی هم تراز بردگان داشته است. در لوحه های گنجینه هخامنشی که به زبان فارسی باستان است (در تخت جمشید)، سخن از تعیین دستمزد کسانی که کار می کنند، به میان می آید: مزد یک پیشه ور مرد، یک کارگر زن و مزد یک کودک. باید اذعان کنیم که در سراسر تاریخ ایران پیش از اسلام، زن همواره به سایه تاریکِ تاریخ رانده شده است. در عهد هخامنشی و در عصر پارتیان اشکانی، گاه ما شاه دختی را می بینیم که لَختی سیمای مظلومانه خود را نشان می دهد تنها برای اینکه «وجه المصالحه» دو دشمن قرار بگیرد و به ازدواجی اجباری با دشمن تن در بدهد. (1) 2️⃣ واژه‌ای به معنای "تولد و زایش" است. یعنی این کلمه از یک زبان سامی (به نام زبان سریانی) و منشأ آن در بین‌النهرین بوده است. [2] و لذا این واژه ابداً ریشه ندارد. 3️⃣ به عقیده ایرانیان باستان، این شب، شب تولد میترا (مهر) بوده است. اما بنا بر متنِ اَوِستا، «میترا» که نام دیگر آن، مِهر است، [3] اصلاً یک الهه نیست! بلکه (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند ۱۶ آمده است که میترا (مهر) برادر ایزد اَشی است و در نتیجه میترا پسر اهورامزدا است. [4] همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ ایزد مهر (میترا) است، دائماً از ضمایر مذکّر برای او استفاده شده است. 4️⃣ يافته‌های باستان‌شناسی نيز گويای اين است كه «ميترا» در باور ايرانيان، مانند باور يونانيان و روميان، جنس مذكر داشت. از جمله در نقش‌برجسته «اردشير دوم» در طاق بستان كرمانشاه، تصوير ميترا (مهر) به صورت مَردی كه هاله‌ی نور (اشعه نور) دور سرش وجود دارد، در «سمت چپ» نگاره ديده می‌شود.[5] https://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/8/82/Ardeshir_dovom_sasani.jpg 5️⃣ پس اولاً «یلدا» واژه‌ای آریایی نیست و در ثانیاً ایزد «میترا» ابداً الهه بانو نبوده، بلکه به صورت مذکر (مرد) است. و الهه و بانو و زن نامیدنش نشانه کم سوادی گوینده است. و ثانیا جایگاه زن در ایران پیش از اسلام، آنی نبوده که به دروغ تبلیغ می کنند. التماس مطالعه 📝 پی‌نوشت: [۱]. زن در ایران باستان، هدایت اللّه علوی (تهران، هیرمند، 1377)، ص12 [۲].حسن عمید، فرهنگ فارسی (فرهنگ عمید)،‌ تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۷. برگه ۱۲۲۲-۱۲۲۳ همچنین بنگرید به لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه یلدا، و نیز بنگرید به فرهنگ معین، ذیل واژه یلدا. [۳].جهانگیر اوشیدری، دانشنامه مزدیسنا، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۹، ص ۴۴۱-۴۴۲. [۴] اوستا، ترجمه دکتر ج. دوستخواه، تهران: انتشارات مروارید، ۱۳۹۱. ج ۱، ص ۴۷۱. Ashi Yasht (Hymn to Ashi), translation by James Darmesteter, Sacred Books of the East, American Edition, 1898, Chapter 16 Avestan text based on edition of Karl F. Geldner, Avesta, the Sacred Books of the Parsis, Stuttgart, 1896 [5]. آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان، ترجمه رشيد ياسمى، تهران: نشر دنياي كتاب، ۱۳۶۸، برگه ۲۱۱ 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110
🟥 شبهه: آن هنگام که عرب‌ها دختران خود را زنده به گور می‌کردند، ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎک ما، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺎﻝ (یلدا) ﺭﺍ به نشانه‌ی تولد میترا الهه بانوی ایران باستان، جشن می‌گرفتند. 🟩 پاسخ: عده‌ای تلاش می‌کنند تا به اسم باستان‌گرایی یا وطن پرستی، آموزه‌های ملی را در برابر اسلام و قرآن قرار دهند. این افراد یا به دروغ ادعای وطن پرستی دارند، یا نسبت به این موضوع اغفال شده‌اند. از جمله اینکه را به یک عمل خرافی پیش از اسلام ربط می‌دهند درحالیکه آنچه در قسمت اول شبهه آمده ربطی به اسلام ندارد و آنچه در قسمت دوم آمده صحت ندارد. توضیح اینکه یلدا واژه‌ای سُریانی است و سریانی، زبانی از خانواده زبان‌های سامی و هم‌تبار زبان عربی است. از همین روی، واژه یلدا ابداً ریشه آریایی ندارد. یلدا به معنی تولد و زایش است. همانطور که در زبان عربیِ شمال جزیرة العرب، یَلدَة و یِلدَة به معنی تولد است و در زبان عربی حجازی هم وِلدَة (که اصل آن یِلدَة بوده) به معنی «زاییدن» است. در قرآن نیز از صفات خداوند، «لَم یَلِد» است، بدین معنی که خداوند هیچ گاه زایش نکرده است. از سوی دیگر میترا (mitra) یا ه‍مان میثرَه (miƟra) یکی از خدایانِ مذکر (نرینه) در میان مردمان جهان باستان بود؛ هندوها او را یک خدای نَر و زرتشتیان او را پسر اهورامزدا می‌دانند. شواهدی از اَوِستا هم وجود دارد که نشان می‌دهد میترا (یا همان مِهر)، یک جن نَر است. طبق يافته‌های باستان‌شناسی «ميترا» در باور ايرانيان، مانند باور يونانيان و روميان، جنس مذكر داشت. (تصویر فوق را ببینید) 🆔 https://eitaa.com/sarbazirani110