✨بسم‌ رب‌ الشهداء و الصالحین✨ اولین‌ اسیر و آخرین آزاده🕊 💠 معرفی شهید مهمان: شهید سرلشکر، سید الاسرای دفاع مقدس: #شهید‌حسین‌لشگری🌷 🌱 ولادت: ۱۳۳۱/۱۲/۲۰ قزوین 🕊 شهادت: ۱۳۸۸/۰۵/۱۹ تهران 🔲مزار شهید: بهشت زهرا (س) تهران 👨🏻‍✈️شغل: خلبان نیروی هوایی ارتش 📆تعداد روزهای اسارت: ۱۸ سال؛ معادل ۶۴۱۰ روز، طولانی ترین اسارت 🧕🏻همسر شهید میگوید: وقتی از او پرسیدند: « این همه سال انفرادی را چگونه گذراندی؟» و او میگفت: « 📝برنامه ریزی کرده بودم و هر روز یکی از خاطرات گذشته خود را مرور میکردم. 🔗اسیر که‌شد پسرمان علی۴ ماهه بود و دندان نداشت. 🕊 به هنگام آزادی‌اش علی دانشجوی دندانپزشکی بود.  🌱سالها در سلولهای انفرادی بود و با کسی ارتباط نداشت. 📖قرآن را کامل حفظ کرده بود، زبان انگلیسی میدانست. 🤲برای ۲۶ سال نماز قضا خوانده بود. 🦎 ده سالی که انفرادی بود، سالها با یک مارمولک هم صحبت بود. 🌹حسین تعریف میکرد: «🥛بهترین عیدی که این ۱۸ سال اسارت گرفتم، یک نصفه لیوان آب یخ بود.  👮🏽‍♂عید سال ۷۴ بود، سربازِ عراقیِ نگهبان یک لیوان آب یخ میخورد، میخواست باقیمانده آن را دور بریزد؛ نگاهش به من افتاد، دلش سوخت و آن را به من داد، ساعتها از این موضوع خوشحال بودم. 🍀این را بگویم که ۱۲ سال در حسرت دیدن یک برگ سبز، یک منظره بودم، ☀️حسرت ۵ دقیقه آفتاب را داشتم.» 💔آخرین خاطره‌ی ما، زمانی بود که من گریه میکردم و حسین نگاه میکردو می‌گفت: «نگران نباش.» 📚 کتاب خاطرات دردناک، راوی مرحومه منیژه لشگری، همسر شهید #شهید‌حسین‌لشگری🌷 ┄┄┅┅┅❅♥️❅┅┅┅┄┄ ‌‌