👆👆 #شرح_حدیث: نعمتِ «شنیدن» و قوّه ی «سامعه»، ‌از #نعمتهای_خداست. نعمتهای الهی را باید در مسیر #رضای_او به کار گرفت، و گرنه ناسپاسی است. 👂#گوش، یکی از راه های ورودی ذهن و دل ماست. اگر به روی سخنان حکیمانه و حرفهای حق گشوده شود، ‌در دل و ذهن انسان اثر مثبت و آموزشی و تربیتی دارد، ‌ #اما اگر به روی حرفهای باطل و زشت و انحرافی باز شود، ‌انسان را به بیراهه و انحراف می کشاند. 👈#تأثیر سخن گوینده تا حدّی است که امام از آن به #پرستیدن یاد کرده است. وقتی با همه ی وجود به حرفهای یک گوینده گوش می دهیم و به آن دل میسپاریم، ‌مثل این است که اورا پرستیده ایم. حال، بستگی دارد گوینده از خدا و حقیقت و حکمت سخن بگوید، ‌یا از باطل و گمراهی و شیطان. همچنان که نسبت به گفته هایمان مسئولیم، نسبت به شنیده هایمان هم مسئولیت داریم. (سوره اسراء آیه 36) #نباید اجازه دهیم هر سخنی به گوشمان راه یابد. چه بسا یک سخن باطل، ‌فکر و ایمان ما را خراب کند. چه بسا یک سخن دروغ و بهتان، ‌ما را به مسلمانی بدبین سازد. چه بسا گوش دادن به حرفهای تحریک کننده؛ کسی را به گناه و وسوسه های شیطانی بکشد. 💦حضرت علی علیه السلام فرموده است:«السامعُ شریکُ القائل» #شنونده، شریک گوینده است» (غررالحکم، حدیث 518) نعمت شنوایی را #برای هدایت شدن و کمال یافتن، ‌به کار گیریم. 📚منبع: حکمت های تقوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام جواد علیه السلام)، جواد محدثی