مثنوی در مورد مولا علی علیه السلام و نه توصیف مولا که از ما بر نمی آید ایتا @asadabadshohda تلگرام @shohada_asadabad

⚫️⚫️⚫️ ⚫️ بسم الله الرحمان الرحیم ریشه ی مردانگی شرم است ومیوه اش پاکدامنی حضرت علی علیه السلام ابرماتم کوفه را دربر گرفت ملحدی دردست خودخنجر گرفت مسجدکوفه به خون آغشته شد تیغ دشمن قوت ازحیدرگرفت روی خورشیدوِلادرخون نشست لرزه برخود مسجدومنبر گرفت فرق حیدرگشته چون شق القمر جسم مولارا یم احمر گرفت کُشته شدقران ناطق درسحر اوزمُصحف فاطرو کوثرگرفت شاه دین فزت ورب الکعبه گفت اجرخوداز خالق داور گرفت غرقِ درخونِ سرش خونِ خدا کوفه را یک موجی از صرصرگرفت مجتبی رخت عزابرتن نمود شیر میدان جایِ دربسترگرفت نوحه سرداده حسین ابن علی طاقت ازعباس مه پیکر گرفت زینبین غمگین ازاین ظلم وجفا اشک تر ازدیده ی دختر گرفت این ندا ازآسمان آمدبه گوش فتنه از اهل زمین گوهرگرفت شعر(صابر)می زندطبل عزا هاله ی غم قامت دفترگرفت دیده اش باشدبه بذل بوتراب مزد بی پایان زآن رهبرگرفت ایام حزن وغم تسلیت باد صابرکبودراهنگی. ❣

بندگی خالصانه شما قبول انشاءالله

ﻣﺤﺘﺸﻢ ﮐﺎﺷﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺻﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﻭﺭﻧﻪ ﺷﻬﺒﺎﺯﯼ ﺯ ﭼﻨﮕﺖ ﻣﯽ‌ﮐﺸﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﺮﺍ ﺯﻭﺩ ﻣﯽ‌ﺑﯿﻨﯽ ﺭﮒ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﺮ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯽ‌ﮐﻨﯽ ﺯﯾﻦ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪ ﺍﺯ ﻏﻤﺰﻩ ﺻﺪ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺗﯿﺰ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻭﺍﻗﻒ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻣﯽ‌ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺩﺭ ﺧﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺵ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﺳﺎﺣﺮﺵ ﺑﮕﺮﯾﺨﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻣﯽ‌ﯾﺎﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ‌ﺑﻨﺪﺩ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﯿﻞ ﻭﺳﻮﺍﺳﺶ ﭘﯿﺎﭘﯽ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺎﻧﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺣﺮﻑ ﻣﺴﺘﻢ ﮐﺮﺩ ﺍﮔﺮ ﮔﻮﯾﺪ ﺩﻭ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﺮﺩ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺍﺯ ﻟﺐ ﻣﯿﮕﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﮔﺮﺍﻥ ﺗﻤﮑﯿﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻡ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﺰ ﺗﻮ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻧﻬﺪ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻣﺮﺍ ﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﺭﻭ ﯾﮏ ﺫﺭﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻢ ﻣﯽ‌ﺑﺮﺩ ﺩﺭ ﻋﺰﺕ ﺍﺯ ﺭﻏﻢ ﺗﻮ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﻣﺮﺍ ﭼﻮﻥ ﮔﺮﯾﺰﻡ ﻣﺤﺘﺸﻢ ﮔﺮ ﺁﻥ ﺑﺖ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﻣﻮﯼ ﭘﺎﯼ ﺩﻝ ﺑﻨﺪﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺍﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻣﺮﺍ #محتشم