بسم الله الرحمن الرحیم شعر من ملک بودم و "بین الحرمین" جایم بود ای فدای تو پدر مادرم و اجدادم به غلامی شما از دو جهان آزادم به شهشنشاهی تو فخر کنم اربابم چه کنم فخردگر ، یادنداداستادم تا جدا گشتم از ان کوی حسین بن علی غم دنیا که بیاید به مبارک باد عشق دنیایی و بیچارگی از پی آن به هوای،رخ تو رفت همی از یادم هست در عمق دلم حب تو و آل نبی بارها گفته ام از گفته ی خود دلشادم کوی بین الحرمین جنت و رضوان من است چه بگویم به که گویم ز چه دور افتادم بخورم خون جگر در،ره وصلت بنگر که چرا بر ره اغیار منم دل دادم زغم هجر زدم ناله و فریاد بیین عالمی کرده تعجب ز غم و بیدادم گفته ای، منتظر سیصدو اندی مردی من هنوزم که هنوز منتظر تعدادم گفت آن پیرجماران برسد وقت ظهور بعد از آن هرنفسی ، منتظرخردادم من ملک بودم و #بین_الحرمین جایم بود گنه آورد در این دیر خراب ابادم حال درویش خراب است خدایا بنگر نرود کرب و بلا یک نفسی از یادم قلب من باغم تو خورده گره جان دلم تو نیایی غم هجران بِکَنَد بنیادم.....😔 @soyetamadonynovin زارعی اربعین1399