فرار از تاریخ! اگر علمی به نام تاریخ نبود که کارش ثبت و ضبط وقایع است،اصلاح‌طلبان رادیکال می‌توانستند روی گذرا و کوتاه بودن حافظه تاریخی مردم حساب باز کنند و به نام دموکراسی و حقوق مردم هر چه دلشان بخواهند ادعاکنند و با قرار دادن خود در جایگاه مدعی، خط هجمه به جایگاه رهبری را صادر کنند.اما تاریخ هست و در خود ثبت کرده که چگونه از درون یک تفکر سیاسی در سال ۶۹ این ندا برخواست که صدام خالد بن ولید زمانه است و ایران باید برای دفع خطر ابرقدرت‌ها به کمک صدام بشتابد تا او نیز چونان صدر اسلام فاتح بزرگ اسلام شود!اگر نبود هوشمندی رهبر معظم انقلاب،رادیکال‌های آن روز که امروز نام اصلاح‌طلب را بر خود نهاده‌اند در فاصله کوتاهی بعد از اتمام جنگ هشت ساله،ایران را درگیر جنگ دیگری می‌ساختند.تاریخ هم هست و هم عبرت‌آموز است که چگونه همان تفکر در سال۲۰۰۱ و در جریان حمله آمریکا به افغانستان موضوع مشارکت ایران در کنار آمریکا را مطرح ساختند،اما دیری نپایید که رئیس‌جمهور وقت آمریکا، ایران را محور شرارت نامید! طیف رادیکال اصلاح‌طلبان امروزین اما در صحنه سیاست داخلی نیز ابداعات عجیب و غریبی داشته است؛مثلا در اواخر دوره ریاست‌جمهوری مرحوم هاشمی این صدا از درون آن جریان شنیده شد که قانون اساسی تغییر کند تا هاشمی رئیس‌جمهور مادام‌العمر شود! که باز رهبری در مقابل آنان و در کنار مردم و قانون ایستادند. آن‌هایی که این روزها خود را مدعیان دموکراسی جا می‌زنند پس چرا در سال ۸۸نافرمانی کردند و تجمعات خیابانی به راه انداختند و اهانت کنندگان به امام حسین(ع) را مردم خداجوی نامیدید؟ آنان حتی انتخابات سال۸۴ که دولت منسوب به خودشان مجری آن بود به رسمیت نشناختند و چهره شاخص آن جریان، در نامه‌ای سرگشاده نوشت؛«بنا ندارم که در مورد انتخابات،شکایت به داورانی که نشان داده‌اند نمی‌خواهند یا نمی‌توانند کاری کنند، ببرم و شکایت خود را فقط همانند مورد قبل در دادگاه عدل الهی مطرح می‌کنم». باورتان می‌شود که فردی اصلاح‌طلب، مدعي تقلب اصلاح‌طلبان در سال ۸۴شده باشد؟! اما این واقعيت دارد. آن فرد مدعی شد«در انتخابات سال۸۴ کروبی بيش از ۵ ميليون راي آورد و آقاي احمدي نژاد با اختلاف نزديک به ۶۰۰ هزار راي موفق به رفتن به مرحله دوم شد؛البته بر همگان در آن زمان واضح بود که وزارت کشور دولت اصلاحات مي‌خواست رقيب ضعيفي را مقابل آقاي هاشمي به دور دوم برساند،و چشمش را به اين تقلب بزرگ بست که بتواند در نهايت آقاي هاشمي را رئيس جمهور کند»! این‌ها تنها اندکی از بسیارهاست که تناقض‌های برخی اصلاح‌طلبان رادیکال را درباره دموکراسی نشان می‌دهد؛ کسانی که امروز قصد دارند مافیاگونه خود را سفید کنند و عملکرد درخشان دیگران را سیاه بنمایانند. #عزیز_غضنفری

آغاز اقدامات هزینه‌ساز در ششمین نشست مجمع همکاری کشورهای عربی و روسیه که روز چهارشنبه ۲۹ آذر ماه (۲۰ دسامبر)در مراکش برگزار شد، آنان خواستار ارجاع پرونده جزایر سه گانه به محاکم بین المللی شدند و از ایران خواستند به مذاکره بر سر این جزایر تن دهد.در این باره توجه به چند نکته حائزاهمیت است: ۱.دولت سیزدهم از کنار این موضع‌گیری نادرست دولت روسیه به سادگی نگذشت و دفاع از منافع ملی را تحت‌الشعاع همکاری‌های ایران و روسیه قرار نداد. اعتراض شدید دستگاه‌های رسمی کشور و حتی نیروهای سیاسی ایران سیاست گرایش به شرق و توسعه روابط با روسیه سبب نمی‌گردد، موضوع تمامیت ارضی کشور مورد خدشه و تعرض دیگران قرار گیرد. تجربه اما نشان داده این اقدامات کافی نیست؛ باید از همین حالا اقدامات و هزینه‌های عینی و واقعی علیه روسیه و امارات آغاز شود. ۲. ایران در عرصه روابط خارجی سطحی از همکاری‌ها را با روسیه به جریان انداخته است، اما این سبب نشده از مواضع اصولی خود دست بردارد. بخاطر همین هیچ‌گاه الحاق شبه جزیره کریمه،دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون به روسیه را به رسمیت نشناخته است. ایران حتی در اسفند۱۴۰۱ با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد که در چارچوب آن از روسیه خواسته شده تا حمله به اوکراین را پایان داده و نظامیانش را از خاک این کشور خارج کند، مخالفت نکرد. بیان این مصادیق از این منظر اهمیت دارد که در نظر گرفته شود، گزاره افتادن ایران در بازی روسیه به هیچ وجه صحت ندارد. ۳.غرب گرایان در حالی از موضع اخیر و نادرست روسیه درباره جزایر سه‌گانه به تلاطم افتاده‌اند،که از نحوه عمل دولت‌های غربی و خاصه آمریکا که ده‌ها بار بدتر از روسیه در این زمینه ایفای نقش کرده‌اند، همیشه خود را به ندیدن و نشنیدن می‌زنند. از قضا از حیث تاریخی،فتنه انگیزی در حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه زیر سر غربی‌ها بوده است.تحریف واقعیت‌های خلیج‌فارس و جزایر سه‌گانه در قالب انتشار متون و نقشه‌های جعلی، بیش از همه توسط دول غربی و خاصه آمریکایی‌ها صورت می‌گیرد. ۴.در پایان به نکته‌ای مهم و سرنوشت‌ساز اشاره می‌شود؛ امروز که جمهوری اسلامی ایران قدرت مؤثر و بازیگر مسلط بر ترتیبات امنیتی خلیج‌فارس است و فردا روزی اگر تمامیت ارضی ایران در منطقه خلیج‌فارس به مخاطره افتاد، بخاطر بود و نبود این اعلامیه‌ها و بیانیه‌ها نیست و نخواهد بود. رمز و راز سیادت دریایی ایران در منطقه استراتژیک خلیج‌فارس و تنگه هرمز،‌نخست انسجام ملی در داخل و سپس استمرار بازدارندگی هم‌تراز و نامتقارن در خلیج‌فارس و دریای عمان است، که در این سال‌ها بخش نظامی کشور به شایستگی از عهده آن برآمده است. #عزیز_غضنفری #امامت_امت #جهاد_تبیین #وحدت_امنیت_اقتدار #جمهوری_اسلامی_حَرم_است #لبیک_یا_خامنه_ای🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://eitaa.com/sarv110

💢۲۲ بهمن و ریل‌گذاری جدید 🔸مسئله اساسی و پرتکراری که این‌ روزها مطرح می‌شود، این است که آیا رویکردهای دوران پهلوی در بخش‌های گوناگون سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصادی، امنیتی و نظامی و فرهنگی می‌توانست جامعه ایرانی را در مسیر توسعه پایدار و مستمر قرار دهد یا خیر؟ معمولاً این نکته مطرح می‌شود که اگر حکومت پهلوی هم مانده بود، ایران لاجرم به سمت پیشرفت و توسعه حرکت می‌کرد! همچنین مسئله دیگر آن است که انقلاب اسلامی در خصوص جهت‌گیری‌ها و رویکردهای یادشده چه تفاوتی با دوران پهلوی دارد؟ 🔸سخن اساسی در اینجا آن است که اگر کشوری رویکردش در حوزه امنیت به جای استحکام مؤلفه‌های درونی امنیت، در فکر تعریف کردن خود در ذیل ابرقدرت‌ها باشد، چنین نظامی قادر نیست امنیت پایدار و مطلوب را برای ملت خود به ارمغان آورد؛ اگر یک نظام سیاسی در عرصه سیاست داخلی، رویکرد سرکوب و مشت آهنین را در پیش گیرد و اعتقادی به آزادی‌های سیاسی و حق تعیین سرنوشت برای مردم خود نداشته باشد، دچار فقدان مقبولیت و پایگاه مردمی خواهد شد؛ اگر یک حکومت در زمینه سیاست خارجی رویکرد تابع قدرت‌های بزرگ بودن را ایده خود بداند و منطبق با منافع ملی نتواند تصمیم بگیرد، در بزنگاه‌ها حتما گرفتار و تنها خواهد شد؛ اگر دولتی در عرصه فرهنگ و اقتصاد به جای الگوهای بومی و ملی، در فکر نسخه‌ها و تجویزهای وارداتی و تقلیدی باشد، فرهنگ و اقتصاد آن، رنگ ارتقا و پیشرفت به خود نخواهد دید. 🔸بنابراین، رویکردهایی که ایران پیش از انقلاب در زمینه سیاست داخلی و خارجی، الگوی امنیت و مدل توسعه اقتصادی و فرهنگ در پیش گرفته بود و نقشی که برای ایران در نظام تقسیم کار جهانی تعریف کرده بودند، هیچ گاه نمی‌توانست ایران را از حیث رویکردها در مسیر پیشرفت و توسعه واقعی، عمیق، پایدار و مستمر قرار دهد و از قضا آن رویکردها کاملاً ضد توسعه عمل می‌کرد. 🔸نکته مهم در اینجا آن است که اصل پدیده انقلاب اسلامی نقطه‌ای بود که زنجیرهای اسارت و توقف را از دست و پای ملت ایران زدود و راه را برای پیشرفت باز کرد؛رویکردهای انقلاب اسلامی در همه عرصه‌های یاد شده، منطبق با اصول و قواعدی است که یک نظام سیاسی برای پیشرفت خود به آن محتاج است؛ هر چند در اینکه این رویکردها تا چه اندازه به اقدام و عمل تبدیل شده است، ممکن است محل اختلاف باشد؛ اما در این نقطه اشتراک نظر تقریباً فراگیر است که انقلاب اسلامی یک مسیر روشن و تاریخی را پیش روی ملت ایران برای پیمودن راه پیشرفت و رسیدن به آرمان‌هایش هموار کرده است. #عزیز_غضنفری #امامت_امت #جهاد_تبیین #وحدت_امنیت_اقتدار #جمهوری_اسلامی_حَرم_است #لبیک_یا_خامنه_ای🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://eitaa.com/sarv110