سرکردهی گروهک تروریستی جیشالعدل توسط نیروهای امنیتی برون مرزی جمهوری اسلامی به هلاکت رسید.
این عملیات ساعاتی پیش در خاک پاکستان انجام شد.
خداقوت به تکتک شما سربازای گمنام امان زمان که شب و روز و تعطیلی و جمعه و شنبه براتون فرق نداره.
موقع شلیک گلوله به شقیقهی دشمنان این خاک، ما رو هم توی ثواب این جهاد شریک کنید.
«خواهر» چیزی فراتر از یه دختریه که از بچگی باهاش بزرگ میشی. خواهر دلگرمیه، دلخوشیه و یه تنه امید به زندگی آدمو هزار برابر میکنه.
پس خدا رو شکر که خلق شدی، تولدت مبارک.
شب نیمهی شعبان، ساعت یک نصف شب داشتم توی اتوبان امام علی جنوب با سرعت کاملا مجاز رانندگی میکردم و با بغل دستیم حرف میزدم که یهو یه دویست شیش با سرعت خیلی بالایی از بغل ماشین لایی کشید و یه صدای مهیبی اومد.
همون موقع متوجه شدم آینهی ماشین شکسته ولی نگران بودم اتفاق دیگهای هم افتاده باشه. یه لحظه گاز رو پر کردم که برم دنبالش اما با خودم فکر کردم که ارزششو نداره.
بپیچی جلوش، بزنی بغل، پیاده شی، دعوا کنی و در بهترین حالت فقط اوقات خودتو تلخ کنی و اعصابتو خرد کنی وقتتو هدر بدی.
چون آینه شکسته بود با سرعت خیلی پایینتری رفتیم طرف مرکز شهر، بی هیچ برنامهای پیچیدم توی خیابون قدس و دیدم کلی ماشین پارکه و صدای آقای سعید حدادیان میاد.
رفتیم نشستیم روی یکی از صندلیای پشت مسجد، داشت روضه میخوند، خیلی چسبید، خیلی حال داد، خیلی هم سرد بود.
امروز توی مترو داشتم مرور میکردم این حادثه رو و به یه نتیجه رسیدم: زندگی خیلی بیارزشتر از این حرفاست که سر هیچی اعصابتو خرد کنی.
به نظرم نتیجهی مهمیه.
صادقانه میگویم، من رای دادن را نه بازی در زمین جناحهای سیاسی که بیعت با جمهوری اسلامی میدانم.
جمهوری اسلامی تنها سنگر مبارزه با تمدن غرب است. خیمهای است که اگر تضعیف شود نه ایران باقی میماند نه تشیع.
امروز برای اثبات این حرف استدلال زیادی لازم نیست، کافی است یک نگاه به تحولات جهان بیندازید.
من برای ابراز دشمنی با دشمنان این خاک رای میدهم. این حرف شعاری است؟ بله! من از شعار دادن ترسی ندارم، ما با همین شعارها در برابر تمام جهان از شرق تا غرب ایستادیم که امروز جای پوتینهای سربازهایمان روی سینهی اسراییل حرامزاده به چشم جهان آمده است.
در این جنگ رسانهای، چشمهایتان را روی اخبار ببندید و تاریخ بخوانید.
تاریخ نشان میدهد چرا تمدن غرب کثافت است و نشان میدهد چرا جمهوری اسلامی تنها سنگر باقی مانده است.
آیا شرکت در انتخابات اعلام رضایت از ناکارآمدیهاست؟ خیر! این دروغ بزرگی است که تمام رسانههای بیگانه دارند وایرالش میکنند. رای دادن تنها گام ما برای اصلاح این کشور نیست اما مهمترین ابزاری است که در اختیار داریم.
آیا مجلس هیچ کاری برای مردم نکرده است؟
این هم دروغ بزرگ دیگری است که میگویند. برای فهمیدن دروغ بودن این گزاره هم نیاز به استدلال پیچیدهای نیست، باز کافی است یک جستجوی ساده کنید و ببیند چه مسائلی اهم دغدغههای این مجلس بوده، آن وقت شاید فهمیدیم که چرا رهبری فارغ از افراد، این مجلس را انقلابی معرفی میکند.
من چه طور می توانم رای ندهم وقتی از کومله تا پنتاگون همه میگویند رای ندهید؟
چه طور میتوانم رای ندهم وقتی دارم میبینم جمهوری اسلامی هنوز هم مردمی است؟
چرا نباید رای بدهم وقتی مجلس میتواند دغدغههایم را پیگیری کند؟ چرا باید ناامید باشم وقتی میتوانم نمایندهای را انتخاب کنم که بتوانم در طول چهار سال آینده از او پیگیری کنم؟ چرا نباید رای بدهم وقتی از رای ندادنم موجود رذلی به اسم پهلوی شاد میشود؟
من بین جیشالعدل، داعش، منافقین، سیآیای، امآیسیکس، موساد و جمهوری اسلامی قطعا تمام قد از جمهوری اسلامی حمایت میکنم.
صندوق رای ضمانت اسلامیت و جمهوریت ایران است و من حاضر به تضعیف وطنم نیستم.
پس #رای_میدهم.
اصلا به بحث حجاب هیچ کاری ندارم.
با شلوار پاره و مینیناف تو این هوا سینهپهلو نمیکنی؟
من از جمهوری اسلامی هیچ گلایهای ندارم. اما با مسئول خائنی که از بستر نظام مقدس سواستفاده میکنه میجنگم.
مهمترین ابزار این جنگیدن هم رای دادنه، پس رای میدم.
اگر ولایت فقیه همان ولایت رسولالله است و جمهوری اسلامی حرم سیدالشهدا، که همین است، من خدا را شاکرم که در برههای از تاریخ به دنیا آمدم که میتوانم در آن تنفس کنم و برای مردم زیر این خیمه تلاش کنم.
#شما
شما منو قانع کنید
اگه من رای بدم دولت فکر میکنه همه کاراش درسته..؟؟
حالا این چیزی که میخوام بگم ربطی نداره ولی اونقدری.
یادمه یه شهرداری داشتیم که برای اولین بار تو عمری که داشتم برامون زیر گذر درست کردن و واقعا به شهرمون زیبایی داده بودن تو دوری که شهردار بودن ولی ببینید اطرافیانشون چی کردن اون رو زدن زمین به جرم دزدی و.
یا جای دوری نرم همین... اونقدی برا... زحمت کشید بهش میگفتم تو چرا اینقدر زحمت میکشی میگفت... مثل پسر خودم میدونم و تمام سعی ام رو میکنم که وسیله ی چند صد میلیونی رو خودش و افراد کار بلد سعی کردن تعمیر کنن ولی چی شد
ایشون رو هم چون مرد حلال بود و کار بلد نذاشتن
نهایش این شد استعفا بده
یا شنیدم یکی از نماینده های قبلی شهرمون بهشون گفتن اگه میخوای تو لیست بمونی باید اینقدر رشوه بدی
این رو ها که میشنوم سست میشم برای رفتن پای صندوق
جمعه دو تا انتخابات برگزار میشه.
۱. خبرگان رهبری ۲. مجلس شورای اسلامی
هیچ کدوم اینها هم به دولت ربطی ندارن، لذا نه، رای ما باعث نمیشه دولت فکر کنه همه چیز خوبه. البته همیشه آدمایی در بدنهی حکمرانی پیدا میشن که رای مردم رو مساوی با رضایت از وضع موجود بدونن و مصادره به مطلوبش کنن اما رهبری به وضوح این جمله رو گفتن که: مسئولین رای مردم رو به معنای رضایت از وضع موجود ندونن.
از طرفی مجلس شورای اسلامی، موظفه تریبون و پیگیر حق مردم.
در مورد بحث دوم:
دقیقا رای دادن به همین درد میخوره که آدم رشوهبگیر نره توی مجلس.
برای رای اولیها:
نظام معنایی و فکری جهان امروز میخواد یه نگاه رو به ما حقنه کنه و اون نگاه چیه؟ اینکه هرکاری دلت میخواد بکن ولی کاری به کار ما (نظام سیاسی) نداشته باش.
«رای ندادن» گام اول پیادهسازی این نگاه در جامعهی ایرانیه. جامعهای که برخلاف همهی دنیا هنوز با نظام معنایی مدرن در حال جنگیدنه.
زندگی اگه فقط خوردن و خوابیدن باشه که زندگی نیست، عیاشیه.
بیا عیاش نباشیم:)
بیخیالی یعنی برای ما فرق نکنه چه قانونی برای مردم کشورمون نوشته میشه و چه کسایی اون قانون رو مینویسن.
از همین امروز که اولین انتخاباتت رو شرکت میکنی این نگاه رو داشته باش که باید «آرمان» داشته باشی و برای آرمانت بجنگی.
رای دادن هم یکی از تاکتیکهای تاثیرگذار جنگیدنه. پس ازش استفاده کن.
قبل اینکه ببینیم به کی باید رای بدیم باید تصمیم بگیریم که رای میدیم یا نمیدیم.
اگر به این نتیجه رسیدیم که رای بدیم، وظیفهی شرعی و اخلاقیمون اینه که بگردیم ببینیم کی حرفاش حرف مردمه و سابقهش نشون میده واقعا برای پیگیری حق مردم میخواد بره توی مجلس نه برای حق خودش.
پس باید تلاش کنیم، وقت بذاریم، جستجو کنیم و برسیم به چندتا اسم.
اگر هیچ کسی رو واقعا پیدا نکردیم ولی تصمیم داشتیم رای بدیم باید چیکار کنیم؟ ساده است، توی انتخابات شرکت میکنی، اون مهر خوشگل میشینه روی شناسنامهات تا طعم لذیذ وطنپرست بودن بره زیر زبونت.
سلام.
این حرف خیلی سادهانگارانه است. اینطوری اگر بخوای فکر کنی فردا روز جنگ هم بشه میگی: من خودم در حالتی نمیبینم که از کشورم دفاع کنم.
ضمن اینکه اگه به سن قانونی رسیدی، یعنی میدونی خوب و بد چیه و میتونی آدم خوب رو پیدا کنی.
سلامـ
در مورد آقای رییسی حرفی ندارم و جایگاهی هم نداره حرف زدن در مورد این مورد الان. ایشالا سر انتخابات ریاست جمهوری میگیم:)
اما؛ مجلس دقیقا همونجاییه که میتونه با «قاتونگذاری» و اصلاح قانونهای از کار افتاده به مردم کمک کنه تا وضعیت بهتری داشته باشن.
مسألهی بعدی هم اینه که به هرحال کشورداری کار راحتی نیست، توی کشور هم فقط یه مسأله وجود نداره، اگر یه کار بدی صورت گرفته حتما کارهای خوبی هم صورت گرفته.
باید منصفانه و روی زمین و به دور از هیاهوهای رسانهای و با جستجو دید که واقعا چه اقدامات خوبی توی این سالها صورت گرفته، حتما این اقدامات کم نبودن
برای پیدا کردن آدم اصلح چندتا راه وجود داره:
۱. بهترین راه
کنار هم گذاشتن لیستها، جستجوی اسم هر فرد و گشتن دنبال کارنامهش و شعارهایی که داره.
۲. پیدا کردن یه سری ادم قابل اعتماد
مثلا شما میدونی آقای فلانی آدم خدوم و سالمیه، آقای فلانی گفته من به این سی نفر رای میدم، پس احتمالا شما میتونی لیستش رو ببینی، دوباره یه جستجو بکنی تا بفهمی کی چیکاره است تا بتونی بهش رای بدی.
۳. راهی که عقلانیت شما رو از بین میبره ولی راهه.
رای لیستی دادن. رای لیستی یعنی شما با اینکه یک نفر دیگه جات تصمیم بگیره موافقت کردی، اما اگر خیلی سر درگمید و هیچ اطلاعات سیاسی ندارید و حال و حوصلهی جستجو هم ندارید (که خب اینجا تنبلی شما رو میرسونه) بالاجبار باید به اون آدم اعتماد کنید و تمام لیستش رو بنویسید.
۴. اگر جستجو کردید، لیستها رو دیدید و هیچ کسی رو مناسب این ندیدید که اسمش رو بنویسید، رای سفید بدید.