✡️ نقش یهود در شهادت امام علی [١]
💥 منافقین و جاسوسان معاویه، یاوران ابن ملجم
1️⃣ در طول تاریخ، یکی از عوامل مهم برای گمراهکردن افراد و یکی از لغزشگاههای افراد تحریک قوه #شهوت آنهاست. وقتی که #ابن_ملجم به قصد کشتن امام علی (ع) به کوفه آمد، مدتی در کوفه مستقر شده و ممکن بود طیّ این مدت در هدف خود مردّد شود. لذا #عمرو_عاص که مدت زیادی با ابن ملجم زندگی کرده و به نقاط ضعف وی آشنایی کامل دارد، نقشهای برای ابن ملجم طرح کرد که در هدفش سُست نگردد.
2️⃣ از همان محلی که ابن ملجم هر روز مینشست، دختری که: «کانت من أجمل نساء أهل زمانها» با روی باز از مقابل ابن ملجم رد میشود، در حالیکه در جامعهٔ آن روزِ کوفه، زنها با صورت پوشیده بیرون میآمدند. مخصوصاً از دختری که ادعا میشود پدر و برادرش از خشکمذهبان #خوارج بودهاند و خودش را هم جزء خوارج دانستهاند – که گناه را باعث کفر میدانند – قابل قبول نیست که بدون هدف خاص، با صورت بدون پوشش در مقابل مردی غریبه ظاهر شود.
3️⃣ و عجیبتر از آن این است که این دختر با آن جمال، به پیشنهاد ازدواج پیرمردی غریبه بلافاصله جواب مثبت میدهد و مهریّهٔ خود را برایش عرضه میکند!
4️⃣ نکتهٔ قابل تأمل دیگر اینکه بعد از اعلام آمادگی ابن ملجم جهت ترور امام علی (ع)، #قطام دو نفر را برای وی بهعنوان یاور معرفی میکند. گویا این دو نفر از قبل برای این مأموریت آماده شده بودند.
5️⃣ از طرف دیگر، با دستور عمرو عاص قبل از قتل حضرت، قطام با ابن ملجم و یاوران او مجلس خمر و مستی برگزار کرده و در مقابل صدهزار درهمی که عمرو عاص برای قطام فرستاده است، #شقاوت ابن ملجم را با #زنا تثبیت میکند تا مبادا از هدف خود برگردد. بعد از اتمام مستی، بر تن وی حریری پوشانده و به مأموریت قتل امام (ع) میفرستد.
6️⃣ با توجه به این نکات، اتفاقیبودنِ آشنایی ابن ملجم با قطام، قابل قبول نخواهد بود. قطام و وردان و شبیب، همه از طرف عمرو عاص مأموریتی داشتند که ابن ملجم را در هدفش مصمّم سازند.
#والله_تهدمت_ارکان_الهدی
#امیرالمؤمنین_علی_علیه_السلام
#امام_زمان
#سدرةالمنتهی ↙️↙️↙️
─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─
🌸🕋👉@Sedrah👈🕋🌸
─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─
🍃💐🍃
گونهشناسی مردم کوفه در زمان امام حسن(ع) و تطبیق آنها بر جامعه ما
مردم کوفه عبارت بودند از:
1️⃣ #امویان: که بهعنوان ستون پنجم و نفوذی دستگاه معاویه در کوفه عمل میکردند و از سران اینها میتوان عمربنسعد و عَمروبنحُریث را نام برد.
2️⃣ #خوارج: کسانی که فقط به درگیری با سپاه شام میاندیشیدند؛ البته نه از نگاه و رویکرد امام حسن(ع)؛ بلکه براساس مبانی خود در تکفیر اهل شام. اینها خود را از امام حسن(ع) هم اتقلابیتر میدانستند و شمربنذیالجوشن و شَبَثبنرِبعی از سران این گروه بودند. اینها برای حضرت هزینه درست میکردند و شاید بتوان گفت که نقش این گروه در تحمیل صلح بر امام حسن(ع) زیاد بود. عجب اینکه آنها در ادامه کار بهسمت معاویه چرخیدند!
3️⃣ #شکاکها: کسانی که فریب خوارج را خورده بودند؛ اما هنوز در سلک آنها درنیامده بودند. اگرچه که مخالفتی از اینها سرنمیزد، اما قابل اعتماد نیز نبودند.
4️⃣ #الحمراء: که حدود بیستهزار جنگجوی تازهمسلمان و غیرعرب بودند و بهدلیل ناآشنایی با معارف حقیقی اسلام، بهراحتی در اختیار مجموعهها و افراد قرار میگرفتند. مثلا در ماجرای مربوط به امام حسن(ع) و قضیه عاشورا بهنفع امویان حرکت کردند.
5️⃣ #شیعیان: مردمانی بابصیرت که پابهرکاب حضرت، آماده جنگ و مبارزه بودند.
🔺حال نوبت آن است که از تاریخ درس بگیریم: اگر معاویه را نماد «دشمن خارجی» بگیریم، شاید بتوان راهبردها و راهکارهای او را بر حرکات دشمنان مختلف نظام اسلامی تطبیق کرد. برخی را از عاقبت تقابل با خود میترساند و برخی دیگر را با تطمیع و تهدید از میدان بهدر میکند. نیروهای داخل جامعه هم شامل همان تقسیمبندی بالا هستند: «نفوذیها» که دل در گرو دشمن دارند و پازل دشمن در داخل کشور را تکمیل میکنند. خوارج که همان انقلابینماها هستند و با اعمال غلط خود هزینهسازی برای انقلاب میکنند. شکاکها که در فضای اجتماعیِ غبارآلود و کمکاری نیروهای انقلاب، ممکن است تحتتأثیر حرکات انقلابینماها یا نفوذیها قرار بگیرند. الحمراء را شاید بتوان بر افرادی تطبیق کرد که هم شور و هیجان و قدرتعمل دارند و هم فهمشان از مبانی انقلاب و اسلام، بهاندازه کافی نیست و به همین دلیل باید به آنان آگاهی و بصیرت لازم را داد؛ وگرنه خدایناکرده ممکن است فریب بخورند. و نهایتا انقلابیون مؤمن، که به آرمان انقلاب وفادارند و با فهم درست از تحولات داخلی و بینالمللی، همواره پای کار انقلاب مانده و با همه سختیها و مشقتها، کار انقلاب را پیش بردهاند.
🔺 تاریخ نیز چیزی جز برآیند این نیروها بر هم نیست. پس هرگاه مؤمنان انقلابی که متناظر بر شیعیان مخلص دوران امام مجتبی(ع) هستند، به وظایف خود عمل کنند و با شکست توطئه نفوذیهای دشمن و انقلابینماها، سایر طیفهای جامعه را هدایت درست کنند، قاعدتا میتوان آینده جامعه را آیندهای مطلوب و تضمینشده دانست؛ آنچنانکه در دوران انقلاب اسلامی، این اتفاق رخ داده است.