#روایت_حبیب او خيلى مؤدّب، فهميده و با تقوا بود، غلامعلى پيشانى و كف پاى مادرمان را می‌بوسيد و مى‌‏گفت: بهشت زير پاى مادر است، پدر و مادرم خيلى ناراحت می‌شدند و مى‏‌گفتند: تو ما را شرمنده می‌كنى، امّا او می‌گفت: من به بوسيدن پاى شما افتخار میکنم. بيش از هر چيز حسن خلق و رفتار ايشان زبانزد بود و هميشه سعى می‌کرد با تبسم مسائل را حل كند، آن‌قدر صبور بود كه اگر عصبانى می‌شد، خود را كنترل می‌کرد و با روحيه باز امر به معروف و نهى از منكر می‌كرد، او هر موقع كه به جبهه می‌رفت، به ما سفارش می‌کرد كه به خانواده شهدا سركشى كنيد و از احوال آنها جويا شويد، به بچّه‏‌ها درباره درس خواندن و حجاب توصيه مى‌كرد. #شهید_غلامعلی_ترابی🌷 ولادت: ۱۳۳۷/۱/۱ باخرز، خراسان‌رضوی شهادت: ۱۳۶۴/۱۲/۵ مریوان، والفجر۹