✅سواد‌ رسانه ای 🔸بر اساس نظریه #الیزابت_تامن، سواد رسـانه ای يـک واژه کلی است که سه مرحله پیوستاری را در برمـی گیـرد و منجـر بـه#توانمند_سـازی سـواد رسانه ای ميشود. ✅ مرحله اول؛ اهمیت برنامه ريزی شخصی در نحوه و میزان استفاده از رسانه ها ( #رژيم_مصرف_رسانه_ای ) است. به اين معنا که مخاطب توجه بیشـتری بـه انتخـاب اسـتفاده از انواع مختلف برنامه ها دارد. ✅ مرحله دوم؛ شامل يادگیری مهارتهای ويژه استفاده، #نگـاه_انتقـادی و يـادگیری بـا هدف تحلیل و پرسیدن اين سؤال اسـت کـه ايـن قالـب چگونـه سـاخته شـده و چـه چیزهايی ممکن است حذف شده باشند. مهارت های استفاده انتقـادی، بهتـرين کـاوش علمي برای فعالیت های گروهی يا کلاسـی در آمـوزش سـواد رسـانه ای در خصـوص آفرينش پیامهای رسانه ای هستند. ✅ مرحله سوم؛ مخاطب به #جنبه_هـای_نامحسـوس_تـر رسـانه_ای توجـه مي کند، به پرسشها و موضوع های عمیقی مانند: چه کسی پیام های رسانه ای را مي سازد؟ چه هدفي با فرستادن پیام دنبال می شود؟ چه کسي از ارسال پیام سود می برد و چه کسي ضرر ميکند؟ و ... مـي پـردازد. 🔸آنچـه در ايـن لايـه اهمیـت دارد، شـناخت حقـايق و جنبه هايی از پیام است که حذف شده اند؛ به عبارت ديگر، فهم متن از سوی مخاطب ، در گرو شناسايی ابعاد جا افتاده پیام است. اين بعد از سواد رسانه ای به اندازه ای اهمیت دارد که هابز از آن با عنوان #فهم_سطح_بالاتر ياد مي کند. 🔺از نظر هـابز، ايـن جنبـه از سـواد رسانه اي، توان پیش بینی کننده زيادی برای شناسايی نیازها و انتظارات مخاطبـان فـراهم ميآورد. 🔹 در نتیجه، با برخورداری از سواد رسانه ای (از #انتخاب_ساده_رسانه_ای_تا_نقد_مـتن ) و رسیيدن به مرحله بالاتر آن ( #فهم_و_تفسیر_زمینه_های_متن ) ايـن امکـان بـرای مخاطـب فراهم می شود که در برابر هجوم سرسام آور پیامهای رسانه ای و القای آنها، هويت خود را حفظ کند. 🔸بر ايـن اسـاس، سـواد رسـانه ای، نظامی تفسـیری و ترجیحی، #متـأثر_از_داوری_های_ذهنی_و_اخلاقی است که مواجهـه فـرد را بـا پیـام هـای رسـانه ای (چـه در دسترس و چه جستجوگرانه) شکل مي دهد و موجب مي شود مخاطبان، در استفاده از پیامهـا و انتخاب آنها مسئولیت بیشتری احساس کنند. 📲 @seghal ایتا eitaa.com/seghal

⭕️فـومـو؛ طاعون مدرن 🔻به دنیای «ترس از دست دادن» یا «فومو» خوش آمدید. آخرین اختلال فرهنگی‌ای که بی‌‌سروصدا آرامش ذهن ما را تحلیل می‌‌برد. فومو، زاده پیشرفت تکنولوژیک و گسترش اطلاعات است و به احساس از دست دادن چیزی مهیج‌‌تر، مهم‌‌تر و جالب‌‌تر گفته می‌شود که در جایی دیگر در جریان است. 🔻نگرانی برای ازدست‌دادن خبرها در روزگار شبکه‌های اجتماعی چنان بالا گرفته است که حالا نامی برای خودش دارد: فومو یا «ترس ازدست‌دادن». 🔻همه می‌‌دانیم اسباب پریشان‌‌خاطری است اگر دیگران در حال لذت‌بردن از تجربه‌ای ارزشمندتر باشند و ما جزئی از آن نباشیم. بر اساس یک مطالعۀ جدید، ۵۶ درصد از کسانی که از شبکه‌‌های اجتماعی استفاده می‌‌کنند، از این طاعون مدرن رنج می‌‌برند. #سواد_رسانه_ای #رژیم_مصرف_رسانه_ای @seghal eitaa.com/seghal | ایتا