الهی ! اسامی ات توقیفی اند که وعلم آدم الاسماء کلها، نمی دانم تو را مجاز بوده ام چنین خطاب کنم یانه اما میخوانمت یا کهف المستوحشین... #معنویت #الهی_نامه #سه_میم @semimm

بسم الله وقتی کار سختی رو شونه‌ات باشه، به درجه‌ای رسیده باشی که منافع مادی اون کار از زحمات مادی اون خیلی کمتر باشه(یعنی فقط برای تکلیف، وجدان، انسانیت، خدا یا اسمشو هرچی می‌زاری داری اون کارو انجام می‌دی)، همچنین میخوای پای‌بند به شرع و اخلاق باشی راهی برات جز معنویت و مناجات نمی‌مونه. رمز و راز نماز شب و جمکران‌ رفتن‌های متوالی بزرگان، دقیقا همینه این حال فقط روزی انسان‌های بزرگ می‌شه. #معنویت #اخلاق #مناجات @semimm

#اخلاق #معنویت @semimm

این بنده چه می داند که چه باید جست؟ داننده تویی! هرچه تو دانی، آن ده! #معنویت #عرفه #قربان @semimm

بسم الله گاهی در ادبیات علوم اجتماعی و انسانی معاصر از واژه‌ی #معنویت استفاده می‌شود. برخی از دوستان ما از به کارگیری این واژه بسیار لذت برده و فکر می‌کنند کلمه‌ی خوبی است و بر اساس مبانی اسلامی ما درست است. در این‌جا به صورت کوتاه تفاوت دین و معنویت را می‌نویسم: می‌توان گفت دین، مجموعه‌ای از باورها، آموزه‌ها، اعمال و مناسک که توسط یک گروه یا جامعه خاص ترویج می‌شود. بر جنبه‌های بیرونی و اجتماعی تجربه انسانی تمرکز دارد. با هویت گروهی، مناسک، نهادها و آموزه‌های خاص مرتبط است به عنوان نمونه می‌توان از مسیحیت، اسلام، بودیسم یاد کرد. معنویت اما تجربه شخصی معنا، هدف و اتصال به چیزی فراتر از خود معنا می‌شود. بر جنبه‌های درونی و فردی تجربه انسانی تمرکز دارد. با تجربه‌های شخصی، احساسات و ارزش‌های فردی مرتبط است. مدیتیشن، یوگا، ارتباط با طبیعت را می‌توان از نمونه‌های معنویت برشمرد. تفاوت‌های کلیدی این دو اصطلاح، در ابعاد مختلفی قابل ترسیم است؛ به عنوان نمونه: 1. تمرکز: دین: بر هویت جمعی، ارزش‌ها و آموزه‌های مشترک یک گروه یا جامعه خاص تأکید دارد. دین چارچوبی برای تعاملات اجتماعی، مناسک و نهادهای مذهبی را فراهم می‌کند و به پیروان خود حس تعلق و انسجام القا می‌کند. معنویت: بر تجربیات فردی و درونی معنا، هدف و اتصال به چیزی فراتر از خود تمرکز دارد. معنویت منحصر به فرد هر فرد بوده و لزوماً با هویت گروهی یا مذهبی خاص مرتبط نیست. 2. خاستگاه: دین: ریشه در آموزه‌ها، متون و باورهای مقدس دارد که توسط بنیانگذاران یا رهبران مذهبی ارائه شده‌اند. این آموزه‌ها غالباً از طریق وحی، سنت شفاهی یا متون مذهبی منتقل می‌شوند و به عنوان منبع اصلی حقیقت و هدایت برای پیروان تلقی می‌شوند. معنویت: می‌تواند از منابع مختلفی سرچشمه بگیرد، از جمله تجربیات شخصی، تأملات فلسفی، ارتباط با طبیعت یا هنر. معنویت لزوماً با آموزه‌های مذهبی خاص مرتبط نیست و می‌تواند در افراد بدون وابستگی مذهبی نیز شکل بگیرد. 3. بیان: دین: غالباً از طریق اعمال و مناسک بیرونی مانند عبادت، دعا، شرکت در مراسم مذهبی و اطاعت از قوانین و آموزه‌های دینی بیان می‌شود. این اعمال و مناسک به ایجاد هویت و انسجام گروهی در میان پیروان یک دین کمک می‌کنند و تعهد آنها را به باورها و ارزش‌های مشترک نشان می‌دهند. معنویت: از طریق تجربیات و احساسات درونی مانند مراقبه، یوگا، دعا، ارتباط با طبیعت یا خلاقیت هنری بیان می‌شود. این تجربیات فردی به افراد کمک می‌کنند تا به احساس معنا، هدف و تعالی در زندگی خود دست یابند و با چیزی فراتر از خود ارتباط برقرار کنند. 4. هدف: دین: غالباً بر اطاعت از خدا یا قدرت‌های برتر، رستگاری معنوی و پیروی از آموزه‌های دینی به منظور دستیابی به زندگی پس از مرگ متمرکز است. دین به پیروان خود چارچوبی اخلاقی و معنوی برای زندگی ارائه می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا جایگاه خود را در جهان درک کنند. معنویت: بر یافتن معنا و هدف در زندگی، رشد شخصی، صلح درونی و ارتباط با چیزی فراتر از خود تمرکز دارد. معنویت لزوماً با مفاهیم مذهبی مانند رستگاری یا زندگی پس از مرگ مرتبط نیست و به دنبال ارتقای رفاه کلی فرد در زندگی این‌دنیایی است. #سه_میم @semimm