💐 ملاک و معیار وطن بودن چیست؟ 1⃣ آیت الله العظمى خامنه ای: به طور کلی کسى که به جايى غير از وطن اصلى خود رفته و قصد زندگى دائمى،هر چند براى بخشى از سال در آنجا نموده و با اين قصد، مدّتى که عرفاً آن محل را وطن او بدانند، در آن مکان زندگى کرده، آنجا وطن او محسوب مى‌شود و بعد از صدق وطن نماز او تمام و روزه صحیح است. و نيز اگر بدون قصد آن قدر بماند که عرف، آنجا را وطن او بداند، حکم وطن، مترتّب مى‌شود. همچنين اگر کسى بنا دارد به مدّت مثلاً هشت سال بطور دائم در جايى صرفاً به قصد زندگى بماند، آنجا نيز وطن او محسوب مى‌شود. 2⃣ آیت الله العظمى مکارم شیرازی: در یکی از این سه حالت، آن جا در حكم وطن او است، نماز و روزه کامل است و نيازى به قصد ده روز ندارد:   1 - داشتن قصد سکونت طولانی مدت مانند یکسال و بیشتر  2 - ماندن هفته اى حداقل سه روز در مدت زمان حداقل دو سال  3 -ماندن حداقل چهار ماه در سال (هرچند بصورت پراکنده) در مدت زمان سه سال و بیشتر.   در سفر اول نماز را جمع می خواند یعنی هم شکسته و هم تمام  مگر آنکه قصد داشته باشد ده روز در آنجا بماند 3⃣  آیت الله العظمى سیستانی: 1- اگر در ماه حد اقل 22 روز کامل در آنجا بمانيد و این امر برای یک سال و نیم یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 2- اگر در ماه حد اقل 15 روز کامل در آنجا بمانيد و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 3- اگر در ماه حد اقل 7 روز کامل در آنجا بمانيد و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 4-اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 12 ساعت در آنجا بمانيد و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 5- اگر در ماه حد اقل 15 روز و هر روز 12 ساعت در آنجا بمانيد و این امر برای پنج سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 6- اگر در ماه حد اقل 20 روز و هر روز 8 ساعت در آنجا بمانيد و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 7- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 6 ساعت در آنجا بمانيد و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. 8- اگر هر سال يک چهارم آن را در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد. #احكام_وطن @seraj123

💐 وطن و احكام مسافر در يكى از اين سه حالت، محل اقامت در حكم وطن است، نماز و روزه كامل است و نيازى به قصد ده روز ندارد : 1.قصد داشته باشد براى مدّت طولانى در آنجا سكونت نمايد (مثلا يكسال يا بيشتر). 2. هفته‌اى حداقل سه روز در مدت زمان حداقل دو سال در آنجا باشد. 3. تصميم به اقامت براى مدت دو سال يا بيشتر داشته باشد و حداقل چهار ماه در سال (هر چند به صورت پراكنده) در آن‌جا باشد. ⬅️ وطن پدرى : وطن پدر، وطن فرزند محسوب نمى‌شود، همچنين وطن شوهر براى زن؛ مگر اين‌كه در يكى از اين سه حالت، كه آن‌جا در حكم وطن او مى‌شود و نماز و روزه كامل است و نيازى به قصد ده روز ندارد: 1. قصد داشته باشد براى مدّت طولانى در آنجا سكونت نمايد (مثلا يكسال يا بيشتر). 2. هفته‌اى حداقل سه روز در مدت زمان حداقل دو سال در آنجا باشد. 3.تصميم به اقامت براى مدت سه سال يابيشتر داشته باشد وحداقل چهارماه در سال (هر چند به صورت پراكنده) در آن‌جا باشد. ⬅️ اعراض عملى : هرگاه شخصى قصد بازگشت به وطن سابق را براى سكونت مستمر داشته باشد، ولى عملا مدّت طولانى گذشته (مثلاً پنج سال) و هنوز بازنگشته، اعراض عملى حاصل شده و نماز و روزه‌اش در آنجا شكسته است. مگر اينكه سالى سه چهار ماه، هرچند به صورت پراكنده در آنجا سكونت داشته باشد. ⬅️ نماز و روزه در وطن سابق : هرگاه از آنجا اعراض كرده، يعنى قصد ندارد براى سكونت مستمر به آنجا بازگردد، نماز و روزه در آنجا شكسته است، مگر اينكه هر سال، سه چهار ماه در آنجا اقامت داشته باشد. ⬅️ نماز زوجه در وطن سابق : هرگاه زن قصد تبعيت از شوهر را در محلّ سكونت داشته باشد و زوج قصد رفتن به وطن زوجه براى سكونت مستمر نداشته باشد، نماز زوجه در وطن سابقش شكسته است؛ مگر اينكه پس از ازدواج هر سال سه يا چهارماه در آنجا سكونت داشته باشد. ⬅️كثير السّفر : در يكى از اين چهار حالت، كثيرالسفر مى‌شود ونماز و روزه‌اش در بين راه و مقصد كامل است: 1. در مدت زمان يك ماه، هر روز (هر چند بدون جمعه‌ها) رفت‌ و آمد كند. 2. در مدت زمان 45 روز، 5 روز در هفته رفت‌ و آمد كند. 3. در مدت زمان دو ماه و بيشتر، حداقل سه روز در هفته (يا 12 روز در ماه) رفت‌ و آمد كند. 4. در مدت حداقل دو ماه و كمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايى بماند. ⬅️ معيار كثير السفر : لازم نيست سفرها به يك مقصد يا به يك منظور باشد بلكه معيار، سفرهاى متعدّد است؛ لذا چنانچه يك روز براى كار، روز ديگر براى تحصيل و روز سوم براى صله رحم به يك محل يا محل‌هاى متفاوت سفر كند كثيرالسفر محسوب مى‌شود و نماز وروزه اش كامل است. ⬅️ نماز و روزه دانشجويان و امثال آن : هرگاه قصد دارند براى مدّت طولانى در محلّى سكونت داشته باشند (مثلا يك‌سال يا بيشتر)، يا هفته‌اى حدّاقل سه روز به مدّت دو سال يا بيشتر در آنجا باشند، آنجا در حكم وطنشان خواهد بود و نياز به قصد ده روز ندارند. ولى اگر آنجا نمى‌مانند، امّا در هفته حدّاقل سه روز رفت وآمد دارند و اين كار براى مدّتى (حدّاقل دو ماه) ادامه دارد، نماز و روزه آنها در آن محل و بين راه تمام است. ⬅️ قصد ده روز در دو محل : قصد اقامت در دو محل نزديك به هم به فاصله سه الى چهار كيلومتر مانعى ندارد، ولى بيش از اين تا قبل از 5/21 كيلومتر (حدّ مسافت شرعى) تنها مى‌تواند روزى يكى دو ساعت برود و برگردد(اين‌گونه اقامت را چه از ابتدا قصد كند يا نه، تفاوتى ندارد)، مگر اينكه بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى به جايى كه كمتر از چهار فرسخ است برود وبه محلّ اقامت خود بازگردد كه در اين صورت بايد نماز را تمام بخواند. 📚 براساس استفتائات آيت الله العظمى مكارم شيرازى #احکام_وطن @seraj123