#قصه_ی_کربلا....  🏴🏴🏴 #قسمت_هجدهم روز دوم محرم، پنجشنبه بود. امام به سران کوفه که نامه دعوت فرستاده بودند، نوشت: «.... شما نامه‌ها به من نوشتید و فرستادگان شما نزد من آمدند و گفتند که با من بیعت کرده‌اید و مرا تسلیم نمی‌کنید و تنها نمی‌گذارید. اکنون اگر بر پیمان خود پایدارید، به راه صوابید، که من حسینم، پسر علی و فاطمه....» در همین روز نامه‌ای از ابن زیاد به امام رسید: « به من خبر رسیده که در کربلا فرود آمده‌ای. امیرالمومنین، یزید به من نوشته است که سر بر بالش ننهم و نان سیر نخورم تا تو را به خداوند لطیف و خبیر برسانم! و یا اینکه به حکم من و یزید درآیی. والسلام» امام نامه را پاره کردند. فرستاده ابن زیاد جواب خواستند که امام فرمودند: این نامه جواب ندارد و مستحق کلمه عذاب است! احتمالا منظور امام این بوده که پاسخ کسی را می‌دهند که امید به هدایتشان دارند و ابن زیاد که بر گمراهی آشکار و آگاهانه خود اصرار دارد، لایق پاسخ دادن نیست! عمر سعد با 4 هزار نیرو، آماده مقابله با دیلمیان بود و بنا بود بعد از شکست دادن آنها حاکم ری(بعد از نیشابور، بزرگترین منطقه ایران بود) شود که ابن زیاد او را فراخواند و حکم حکومت بر ری را به مقابله با امام گره زد! عمر سعد تمایلی به جنگ با امام نداشت و سعی کرد خود را کنار بکشد، ولی وقتی موقعیت حاکمیت ری را در خطر دید، پذیرفت. و قرار شد اول امام را از سر راه بردارد سپس به سوی دیلمان برود. روز سوم محرم عمر سعد با همان ۴ هزار سربازش به کربلا رفت. ادامه دارد... ‌‌🏴ســـراج بانوان البــــــرز ┏━━ °•🥀•°━━┓ @seraj_alborz ┗━━ °•🥀•°━━┛