eitaa logo
سه‌شنبه‌‌یِ ملیحه آخوندی🕊
250 دنبال‌کننده
88 عکس
11 ویدیو
5 فایل
@Maliheakhoondi همه روزای خدا سه‌شنبه بود... شاعر و ترانه‌سرا🕊
مشاهده در ایتا
دانلود
انگار کن که حضرت زینب: دعا کردم اما نشد، زیر حرفش نزد، دستِ پر بود و از آخر آمد ولی مقصدش را عوض کرده بودند اگرچه از آن راه رفته می‌آمد! و پایانِ راهش، دو راهی که هرسو به یک‌ گونه لب‌تشنه و پای رودند به خونش، به آبش... چه می‌شد سرانجام؟! که هر سو به نوعی لب چشمه بودند! صدا زد علمدار: "اگر زخم داری جدا کن سرم را ، بیا این به آن در که یک کربلا گریه دیدم من امروز بیا اشک این مشک را درنياور!" کمی آن‌طرف‌تر، کسی نیزه را برد سری نیزه را راهی کوچه‌ها کرد و تاریخ دید آخرش در رذالت کسی هم سری توی سرها درآورد زمین داد می‌زد که : "امرِ خدا بود نگویید با ما مدارا نکردی که بی حرمتی را تو دیدی، شنیدی و یک لحظه حتی دهان وا نکردی! " * پر از حرف باشی و گوشی نباشد پدر محرمش چاه و من هم، همین رود کسی درد ما را نمی فهمد اینجا فقط آب حلال هر مشکلی بود 🖤 @seshanbee
حالم بد است، بد! به تو هی فکر می‌کنم عقلم به دردهای خودم قد نمی‌دهد تقدیر؟! سرنوشت؟! خدا داده؟! نه! مگر  مادر نگفته بود "خدا بد نمی‌دهد"
یک نفر رو زمین نبود اگه خودکشی رو حلال می‌کردی...
(برای پاهای بی قرارِ مادرم) در آن روزها...🖤 تعبیر دیگر از وفا در گوش من خوانده دردی که بی رحمانه پای مادرم مانده فکر غریبی در سرم، دل‌مُرده‌ام کرده بی خواهری حالا دوبار آزرده‌ام کرده او که همیشه غصه را در خواب می‌دیده حالا شب و روز زیادی را نخوابیده تنها فقط موهاش بوده توی این خانه سنگین‌ترین باری که گاهی برده بر شانه تلخی و تندی‌های دنیا را غريبانه گاهی چشیده او فقط در آشپزخانه یک روز آرامی و روزی کوهِ آواری اِی درد! دیگر کافی است این مردم‌آزاری ای درد! راه رفتنت را زود پیدا کن کمتر کنار مادرم این پا و آن پا کن
مادرم برای تو چه بگویم بگویم زخمم آن‌قدر عمیق شده که می‌توان در آن درختی کاشت
سی_و_دو_سالگی🕊 . شبیه قیچی‌ اگر هرکه هرچه داده بریدم چه کند بود زمان‌ و چه صاف و ساده بریدم غمی که پای خودش را گذاشت روی گلویم به سرعتی که همان ابتدای جاده بریدم چه ترش‌رو شده‌ام، مادرم حلال کند کاش که او اگرچه به من شیر پاک داده، بریدم سی و دو سالگی‌ام را زدم به تیزیِ جاده که حکم مرگ خودم بود و با اراده بریدم * خدا نشست کنارم و کیکِ معجزه‌ای را کنارِ سینیِ چایِ امام‌زاده بریدم . هفتم مردادماه هزار و چهارصد و سه🕊 به مادرم بگین... . .
بداهه ای تقدیم به ملیحه جان آخوندی که تولدش مبارک است💐 ببخش شاعر جان! فقط گفتم که گفته باشم😁 در تب و تاب هفتم مرداد دختری از دماغ فیل افتاد دختر صبح خنده و خوشی و دختر عصر بغض چاوشی و پر و بالش سیاه رنگ و قشنگ نیست بالاتر از سیاهی رنگ شاعر شعر های بی منظور چشم بد از ترانه هایش دور صاحب رتبه های پی در پی می رسی تو به گرد پایش کی؟ پشت لبخند خویش پنهان است عاشق بچه های جانان است هم ارادت به شاعران دارد هم از ایشان بسی گریزان است می‌رود هی حرم،حرم هی هی از گدایان خیل سلطان است رفته از توس تا نشابور او دختر خطه ی خراسان است تازه با جشنواره ی رضوی افتخاری برای کرمان است هی سه شنبه،سه شنبه شعر نوشت صاحب دفتر است و دیوان است صاحب دفتر است و عاقل هست صاحب دفتر است و دیوانه است این بداهه اگرچه کوتاه است راوی خنده های دلخواه است خنده ات مستدام شاعر جان راستی ، عه ! سلام شاعر جان
خراسان‌رضوی- ملیحه آخوندی، شاعر و ترانه‌سرای جوان مشهدی معتقد است که شعر خراسان بی هیچ تعصبی، واقعاً پیشتاز است و کسی نمی‌تواند آن را انکار کند. لینک مصاحبه: https://www.ibna.ir/news/516603/%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86
چه ترش‌رو شده‌ام، مادرم حلال کند کاش که او اگرچه به من شیر پاک داده، بریدم
عاطفه‌سادات موسوی عزیز! استثنائاً هرچی دیرتر از تهران برگردی، ما خوشحال‌تریم😉🕊✌️