🎪داستان #لباس_پادشاه را شنیده اید❗️ دو خیاط به شهری وارد شدند و پادشاه را فریفتند که ما در فن خیاطی استادیم و بهترین لباسها را که برازنده قامت بزرگان باشد می دوزیم. اما از همه مهم تر، هنر ما این است که می توانیم لباسی برای پادشاه بدوزیم که فقط #حلال_زاده_ها!!!! قادر به دیدن آن باشند و هیچ حرامزاده ای آن را نبیند. اگر اجازه فرمایید چنین لباسی برای شما نیز بدوزیم. پادشاه با خوشحالی موافقت کرد و دستور داد مقادیر هنگفتی طلا و نقره در اختیار دو خیاط گذاشتند تا لباسی با همان خاصیت سحر آمیز بدوزند که تارش از طلا و پودش از نقره باشد. خیاط ها پول و زر و سیم را گرفتند وکارگاهی عریض و طویل دایر کردند و دوک و چرخ و قیچی و سوزن را براه انداختند و بدون آنکه پارچه و نخ و طلا و نقره ای صرف کنند، دستهای خود را چنان استادانه در هوا تکان می دادند که گفتی مشغول دوختن لباسند. روزی پادشاه نخست وزیر را به دیدن لباس نیمه کاره فرستاد. اما صدراعظم هر چه نگاه کرد چیزی ندید، از ترس آنکه مبادا دیگران بفهمند که او حلال زاده نیست، با جدیت تمام زبان به تعریف لباس و تمجید از هنر خیاطان گشود و به پادشاه گزارش داد که کار لباس به خوبی رو به پیشرفت است😊😉 ماموران عالی رتبه دیگر هم به تدریج از کارگاه خیاطی دیدن می کردند و همه پس از آنکه با ندیدن لباس به #حرامزادگی خود پی می بردند این حقیقت تلخ را پنهان می کردند و در تایید کار خیاطان و توصیف لباس بر یکدیگر سبقت می گرفتند....😏 تا بالاخره نوبت به خود پادشاه رسید و به خیاط خانه سلطنتی رفت تا لباس زربافت عجیب خود را به تن کند. البته او هم چیزی ندید و پیش خود گفت معلوم می شود من یکی در میان این همه حلال زاده نیستم، او هم با کمال دیرباوری و ناراحتی، ناچار وجود لباس و زیبایی و ظرافت آن را تصدیق کرد و در مقابل آیینه ایستاد تا آن را به تن او اندازه کنند. خیاطان حقه باز پس می رفتند و پیش می آمدند و لباس موهوم را به تن پادشاه راست و درست می کردند و آن بیچاره لخت ایستاده بود و از ترس سخن نمی گفت و ناچار دائمأ از داشتن چنان لباسی اظهار مسرت نیز می نمود. سرانجام قرار شد جشنی عظیم به پا شود تا پادشاه جامه تازه را بپوشد و خلایق همه او را در آن لباس ببینند. مردم در دو سمت خیابان ایستادند و پادشاه با آرامش و وقار از برابر آنها عبور می کرد و دو نفر از خدمه دربار #دنباله لباس را در دست داشتند تا به زمین مالیده نشود !!! و درباریان، رجال، امیران و وزیران نیز با احترام و حیرت و تحسین  پشت سر پادشاه در حرکت بودند ناگاه، کودکی از میان مردم فریاد زد :« این چرا #لخت است؟» و بی امان فریاد زد « پادشاه لخته »...دیری نگذشت که جمعیت یکپارچه فریاد زد که «پادشاه لخته» مشکل امثال آیت الله تبریزیان این است که همچون کودکِ داستان لباس پادشاه، همواره تلاش کرده اند پرده از این #واقعیت بردارند که پارادایم فکری وزارت بهداشت ایران تحت تاثیر سازمان بهداشت جهانی، سازمان بهداشت جهانی تحت مدیریت نظام سرمایه داری و نظام سرمایه داری تحت امر #صهیونیسم بین الملل است!!!😔😔 به قول حافظ: #جرمش این بود که اسرار #هویدا می‌کرد 🆔 @setad_ehya_teb_eslami