🔹#جعفر_گودرزی رییس #انجمن_منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران در یادداشتی با اشاره به اینکه سینمای ایران از ماهیت خودش فاصله گرفته است، نکاتی را که باعث افت کیفی سینمای ایران شده اس، تشریح کرد. 🔹در این یادداشت آمده است: «بی‌تعارف باید بپذیریم آنچه که سینمای ما این روزها از آن به شدت رنج می برد «فقدان اندیشه» و عدم تاثیرگذاری‌اش است چه در کلیت و تاروپود مدیریت سینمایی و چه در آثار و تولیدات سینمایی. 🔹بدون شک تا زمانی که نهضت تولید محتوای غنی و اندیشه جریان‌ساز و پویا در سینمای ما جایی نداشته باشد سینمای ما از گردابی که در آن گرفتار است بیرون نخواهد آمد و در این شرایط به نظرم اگر بگوییم #سینما نداریم خیلی سنگین‌تر و عاقلانه‌تر رفتار کرده‌ایم و شاید شان و منزلتمان بیشتر حفظ شود. 🔹سینمایی که اثرش در جامعه و روح و جان مخاطب دیده و حس نشود نه تنها سینما نیست بلکه ابزاری بلاتکلیف است که به هیچ کاری نمی‌آید. سینمای امروز ما اگر می‌خواهد نسیم نفسش حال خوب را در کالبد جامعه تزریق کند باید به سمت ‌و سوی اقتباس برود و با ادبیات پیوندی ناگسستنی برقرار کند. همچنین حضور فیلم‌هایی با ایده‌های جدید در سینمای ما بسیار کم‌رنگ است. در سینمای ایران گویا پرگویی جای اعجاز تصویر نشسته و از ماهیت خودش فاصله گرفته است. فیلم‌های سینمای ما زیاد حرف می‌زنند اما حرفی برای گفتن ندارند. 🔹سینمای ما عین بیماری است که مرض قند دارد اما داروهایش را با نوشابه می‌خورد … به نظرم سینمای ما این روزها بدجوری به قهرمان نیاز دارد. چه قهرمان‌های دراماتیک چه قهرمان‌های استراتژیک.» 💫🌠 @setarehaye_donya

. بازی با آینده سینما؛ فیلمسوزی با مدیریت آنی #جعفر_گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران کشورهای توسعه‌یافته یک عادت فرهنگی پسندیده دارند. آنها وقتی متوجه می‌شوند در یک ساختار یا شیوه مدیریتی شکست خورده‌اند‌ آن‌ را می‌پذیرند، حتی جشن و مراسم می‌گیرند، و این می‌شود آینه عبرت. آنها نقشه راه را می‌پذیرند و از مسیر «شکست» برمی‌گردند و راهی نو می‌پیمایند. آنها از شکست، شکوهی دوباره می‌سازند. اما اینجا معانی و درک موضوعات کاملا متفاوت است! . در خودروسازی شکست خورده‌ایم، اما کیست که بپذیرد!؟ ‌. کمپانی‌های خودروساز کماکان مشغول جذب پول از مردم هستند و در سقوط آزاد کیفی، شتاب هم گرفته‌اند! . در مدیریت آب دچار بحرانیم و در عین حال شاخص‌های مصرف را آموزش نداده‌ایم و مردم در هزاره سوم و جهانی کم‌آب و بی‌آب، هنوز با آب شُرب استحمام کرده و حتی ماشین می‌شویند! در مقابل سازمان آب به جای حل بحران قضیه را به انتقال تانکرهای آب در مناطق شهر تنزل داده و هیچ مدیری پاسخگوی وضع اسف‌بار این‌ روزهای پایتخت نیست. شاهد همین نوع از مدیریت در سینما نیز هستیم! اینکه فیلم‌های ایرانی در چه ترازی از سینمای جهانی قرار دارند، موضوع صحبتم نیست که همین فیلم‌های نه‌چندان درخشان در نهایت مردم را با سینما آشتی داد، چرا که ذائقه مخاطب در آخر به میل فیلمساز تغییر کرد. اما حتی این‌بار به این موضوع هم نمی‌پردازم. با یک ترکیب متفاوت، چراغ اقبال فیلم‌ها روشن است و کاری را که مدیران به‌اصطلاح سینمایی کشور در طول حداقل این دو سال نتوانستند انجام دهند، سینماگران انجام داده‌اند و رونقی نسبی به سالن‌های سینما برگشته و سینمای بیمار و رو به‌ موت، در حال خروج از کُما است و گویا اتفاق‌های روشنی پیشاروی صنعت سینماست. اما درست در همین برهه که سینما به شوک و تنفس مصنوعی جواب مثبت می‌دهد، سر و کله حضرات پیدا می‌شود تا دوباره شاهد معجزه مدیریتی آنان باشیم! آقایان! شما که برنامه ندارید، طول و عرض مدیریت‌تان هم که با حذف و بگیر و ببند بسته شده، به همین چند فیلم فیلم رحم کنید! به مردم، به سینمادار، به «سینما» رحم کنید! باور کنید اگر بگذارید چرخه به‌ شکلی طبیعی خودش را پیدا می‌کند، اما شما کاری می‌کنید که تهیه‌کننده و کارگردان با هزار خواهش و تمنا و ارتباط و ریش گرو گذاشتن، برای فیلم‌شان سئانس بگیرند و پنبه همکارشان را بزنند! در چنین نوع از مدیریتی‌ست که اصطلاحا زیرآب‌زنی و چوب لای چرخ گذاشتن باب می‌شود و این ابدا زیبا نیست./ادامه در کامنت #سینما#فیلم_سوزی 🌟💫 هنرمنـــــــــدان 💫🌟 💫🌠 @setarehaye_donya 🌠💫 ••••❥⊰◍⃟📺•●JOiN👆•●◍⃟📻••••❥⊰