To_12_86_2_6_راه_صحیح_شناخت_اسباب.mp3
1.34M
#توحید
🔺لزوم از بین بردن جهل به أسباب
🔹خطرات #علم بدون خداشناسی
🔺استفاده از حدیث شریف #توحید_مفضل
🔹 تفاوت #انسان_و_حیوان
🔺ضرورت همراه شدن علم با #بصیرت
🔹اهمیت علم #منطق
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ارزش معرفة الله
🔹 در #حدیث دارد که «و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر مردم می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که #انسان خدا را بشناسد به شناخت #شهودی؛ «ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها حریص هستند، از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هرچه بگویی از کسانی که در غیر از این #معرفت_توحیدی قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند.
مثل کسی که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی. اصلاً در نزد اهل #معرفت این‌طوری می‌شود #دنیا؛ طلا و نقره‌اش، زن و مردش، زیبا و زشتش، پول و حیثیتش، #ریاست و خلافت و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد.
«کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه»؛ از همه چیز برید و #توکل به او پیدا کرد و استغنا به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در فکرش برود و #فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود #توجه یک‌پارچه؛ « الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک» [ مفاتیح الجنان، #مناجات_شعبانیه] این " انقطاع الیک" چنین چیزی است.
«ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ [ مجمع البحرین، ج۵، صص ۹۶-۹۷] " زهرة" یعنی زیور. زیورهای زندگی #دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند.
۱۴ جمادی‌الثانی ۱۴۲۶= ۳۰-۴-۸۴
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 مصیبت فعلی بشر آنفلوانزای خوکی و بیماری وبا و این ها نیست. این‌ها خیلی چیزهای کوچکی است.
#مصیبت بزرگ بشر این است که در #محضر چه کسی است؟
در چه محیط معنویتی زندگی می‌کند؟ و چگونه دارد زندگی می‌کند؟ در حال #غفلت!.
در حال مردگی دارد زندگی می‌کند!.
زنده‌ی دل مرده ندانی که کیست؟
آن‌که ندارد به خدای اشتغال!
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 بیانی پیرامون تولی و تبری
🔹 «یحزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا»؛ #فرح و #حزن دستی نیست!؛ یعنی مصنوعی نیست بلکه از درون و بی اختیار باید باشد. حالا مثلاً با هم در این مجلس آمده‌ایم که روضه است، خودمان را به حزن و #گریه بیندازیم. خوب فرموده‌اند این هم ثواب دارد چون ظاهراً به اهل حق کمکی شده و آن‌ها به اندازه‌ی یک نفر از غربت بیرون آمده‌اند، اما در هر حال حزن و غم دستی دستی نمی‌شود. و همچنین #شادی و فرح دستی دستی نمی‌شود، بلکه این‌ها باید تابع یک میزان باشد. آن میزان، خروج از #حیوانیت و ورود به #انسانیت است.
#انسان قابل #تربیت است که به انسانیت برسد. وقتی به انسانیت رسید در دلش حس #تقوا می‌کند.
تقوا یعنی چه؟ یعنی کار زشت خوشایندش نیست. ولو از خودش، از برادرش، از پسرش، از خانواده‌اش باشد. و کار خوب خوشایندش است حتی اگر از بی‌گانه باشد. این‌ها کم کم که پیدا شد علامت رشد فهم و شعور و استعداد انسانی در انسان است.
ما به چه زبانی بتوانیم این مسائلی را که بزرگان گفته‌اند به گوش #مسئولین برسانیم تا این‌که مسئولین #مجلس و مسئولین #دولت یک اجتماعی برای تشخیص دردهای انسانی درست کنند که به فکر #سلامت نسل باشند. این اولین مشکلی است که وجود دارد، ولی شنیده نشده در یک کشور #اسلامی این موضوع #فکری برایش شده باشد!.
۹۳.۴.۱۹
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama