🤲 «یا بنت رسول الله انا توجهنا واستشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناکِ بین یدی حاجاتنا یا وجیهة عند الله اشفعی لنا عند الله» 🔺 اگر شفاعت زهرا سلام الله علیها در این دنیا به ما نرسد، آخرت اصلا خبری نیست. ما در شب اول قبر هیچ‌کس را نداریم. یعنی شبی که شب اول عالم بعد از این دنیاست. چون مردم سواد دینی نداشتند از قبر و شب اول قبر تعبیر شده ولی معنایش این است که ما از این دنیای خاکی به دنیای سوم زاییده می‌شویم. دنیای اول رحم مادر بود، دنیای دوم این دنیاست و ما با مرگ وارد آن دنیای سوم می‌شویم. ما محتاجیم. محتاج دستگیری هستیم. آنجا چه احتیاجی پیدا می‌شود؟ 🔸 فرشته‌ها که مأمورین خدا هستند با ما روبرو می‌شوند. می‌پرسند عمل تو در دنیا چه بود؟ چه می‌گوییم؟ می‌گوییم دلار! می‌گوییم اسکناس! می‌گوییم ساختمان سی طبقه! که برای هر طبقه‌اش چقدر هزینه می‌کنیم و چقدر اجاره می‌گیریم! اعمال ما اینهاست. آن وقت چه به سر ما می‌آورند! 🔹 ما باید هر وقت موقع انتخابات می‌شود یک وکلایی انتخاب کنیم که معلم‌های ما باشند و این مسائل را اول در مجلس مطرح کنند که اینجا یک مجلسی است که بناست ما بیاییم بنشینیم برای سلامتی این دنیا که دنیای دوم است و آخرت که دنیای سوم است برنامه‌ریزی و طراحی کنیم. ♦️ من نشنیده‌ام تا این دوره فعلی چنین چیزی مطرح شده باشد. ولی اگر ما زهرایی هستیم باید اینطور باشد. باید آقای رئیس مجلس معلم وکلا باشد. آقای رئیس جمهور معلم وزرا باشد. هرکدام از اینها معلم خانواده خودشان باشند. نه اینکه ندانند پسر و دختر کجا می‌روند و زیر دست چه کسی درس می‌خوانند. در چه فضایی هستند، یا اینکه او را به خارج بفرستیم. اینها را حساب کنیم می‌بینیم همینطور از زهرای مرضیه سلام الله علیها، از علی بن‌ابیطالب علیه‌السلام، از سلمان، از ابوذر هزاران کیلومتر فاصله داریم. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

✳️ به مناسبت اجرای استعماری حذف حجاب به دستور رضاخان ۱۳۱۴ ه ش 🔺 درسی بسیار آموزنده و مهم از سوره عنکبوت 🔹 بعضی از سور #قرآن هست که بسیار در ساختن #فکر و #قلب و درون #انسان نقش مهمی دارد که یکی از آن‌ها سوره‌ی مبارکه‌ی "عنکبوت" است که اعلام #خطر می‌کند برای هر انسان #مسلمانی!. چون با یک قاطعیتی می‌فرماید: «أحسب الناس»؛ مردم چنین فکر می‌کنند که دست از سرشان برداشته خواهد شد به صِرف این‌که ما گرایش به #اسلام پیدا کردیم، ما شیعه‌ی #علی علیه‌السلام هستیم، ما #کربلا می‌رویم، ما سینه می‌زنیم، #عزاداری می‌کنیم!. این چیزها درست و همه‌اش هم خوب، ولی پایداری یک چیز دیگری است که وقتی مشکلات پیش‌آمد کرد، انسان همان باشد که بود و هیچ درونش تزلزلی پیدا نشود. در وقتی که #رضاخان بخت برگشته‌ی ملعون به دستور ارباب #انگلیسی خودش حکم برداشتن #حجاب را در #ایران اجرا کرد؛ خب دیدیم که چه جلساتی تشکیل شد و چه افرادی خانواده‌هایشان، - #زنان و #دختران- خود را آوردند در آن مجالس و با وضع بسیار بی‌حیایی و خیلی دور از حمیّت و مردانگی؛ و شرفشان را زیر پا گذاشتند!. این خطر بزرگی است. این را باید توی فکرش بیفتیم. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#فاطمیه 🏴 #خطبه 🔺به مناسبت ایام فاطمیه بنا داریم گزیده‌ای از بیانات حضرت استاد اعلی‌الله‌مقامه، در شرح خطبه فدکیه بی‌بی دو عالم سلام‌الله‌علیها را خدمت اعزه تقدیم کنیم امیدواریم مقبول درگاه صدیقه اطهر سلام‌الله‌علیها باشد. @seyedololama

‍ #فاطمیه 🏴 #خطبه (۱) 🔺اهمیت خطبه‌ی حضرت زهرا سلام الله علیها درباره‌ی استفاده از بیاناتی که نقل شده از حضرت زهرا (علیهاالسلام) در اول اسلام، خیلی دقت لازم است، چون در اول اسلام حضرت علی (علیه‌السلام) سال‌ها خطبه‌ای رسماً نداشته و چند سال طول کشید تا وقتی‌که نوبت به ایشان رسید و فرصتی به او دادند که آن‌وقت صحبت کرده‌اند. اما حضرت زهرا (علیهاالسلام) ۲۵ سال قبل از آن، دقیقاً بعد از رحلت پدرشان صحبت کرده‌اند. پس این اول صحبتی است که در امّت بعد از پیامبر (صلی الله علیه آله وسلم) انجام گرفته می‌شود که مجموعاً باید مسلمانان درباره‌ی دیانت و سیاست و مسائل اخلاقی و اعتقادی که در این خطبه به کار رفته، تفکر کنند و از آن استفاده‌های اصلی و اصالتی بنمایند. از کلمه به کلمه و جمله به جمله‌اش باید امت اسلامی خط بگیرد و معنا بفهمد. ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ #فاطمیه #خطبه (۲) 🔺 «الحمدُلله على ما اَنعمَ» ابتدای سخن این است که: «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَى مَا أَلْهَمَ» اگر بیایند به کسی خبر بدهند که در ملک شما، در آبادی و مزرعه‌ی شما گنجی پیدا شد یا قناتی پیدا شد یا چاه نفتی پیدا شد و او شروع به تشکر از خدا بکند، خوب چیز تازه‌ای نیست. چنین ثروتی یک دفعه برای آدم پیدا بشود، آدم باید به سجده بیفتد و تا آخرِ روز در سجده بماند. اما اگر کسی پدرش از دستش گرفته شده، می‌خواهند اموالش را هم از او بگیرند، شوهرش را هم برکنار کرده‌اند و می‌داند که این‌ها مقدمه است که همه را در یک روزی قلع و قمع بکنند، قتل عام کنند و همه، حتی دختران و نوه‌هایش هم در خطرند، اما با وجود این‌ها چنان حضور حق‌تعالی برای او "یطمئن القلوب" هست، که عین کسی که می‌خواهد بایستد و نعمت خدا را شکر کند، او هم شروع به شکر خدا می‌نماید!. پس "الحمدلله" گفتن آن حضرت در این مورد، در سنجش و ترازو که گذاشته شود، سنگین‌تر از تمام شکرهایی است که ما در برابر خدا می‌کنیم؛ چون که شکر در مصیبت ارزش دارد. مصیبت را یک امر جزئی دیدن و نعمت خدا را به خاطرِ این گرد و غبارهای زندگی، نادیده نگرفتن خیلی خیلی مهم است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

‍ #فاطمیه 🏴 #خطبه (۳) 🔺 شکر بر الهام الهی «وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَى مَا أَلْهَمَ»؛ خداست که به ما الهام می‌دهد که موفق می‌شویم. مثلاً یک انسان معصوم و متقی، صبح که بیدار می‌شود با ذکر خدا بیدار می‌شود. به قصد وضو و نماز بلند می‌شود. اما همین ذکر و همین توجه، نعمتی است که خدا دارد به او می‌دهد. و از این جهت است که نمی‌شود خدا را شکر کرد. برای خاطر این‌که قصد شکر هم خودش نعمت است. ما که نه قصد داریم، نه اراده داریم، نه شخصیت داریم، نه فکر داریم، نه عقل داریم، نه شعور. همه‌ی این‌ها آنی از ما گرفته بشوند، هیچی نداریم. پس این‌ها تمام سایه‌ی لطف اوست که بر سر ما می‌افتد و ما خوبی پیدا می‌کنیم، بندگی پیدا می‌کنیم، تقوا پیدا می‌کنیم، آدمیت پیدا می‌کنیم، اخلاق پیدا می‌کنیم. همه‌ی این‌ها می‌شوند نعمت، همه‌ی این‌ها می‌شوند؛ "و له الشكرُ على ما اَلهم". حالا ببینید که یک دختر مدرسه نرفته و فقط علوم پیامبری در وجودش کار کرده، این‌طور همراه مطالب قرآنی است، کأنه دارد از او قرآن در می‌آید!. ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#فاطمیه 🏴 #خطبه (۴) 🔺شکر و ثنا بر نعمت‌های خدای متعال «وَ الثَّنَاءُ بِمَا قَدَّمَ مِنْ عُمُومِ نِعَمٍ ابْتَدَأَهَا وَ سُبُوغِ آلَاءٍ أَسْدَاهَا وَ تَمَامِ مِنَنٍ أَوْلَاهَا»، این شکرهای ما در برابر نعمت‌های ابتدائی است؛ نعمت‌های فکر نکرده، نعمت‌های ناخواسته که زیاد و فراوان است و از سر و روی ما می‌ریزد. «جَمَّ عَنِ الْإِحْصَاءِ عَدَدُهَا»؛ نمی‌توانیم شمارش‌شان را بکنیم. «وَ نَأَى عَنِ الْجَزَاءِ أَمَدُهَا»؛ مدت‌شان آن‌قدر زیاد است که جزا بردار نیست!. «وَ تَفَاوَتَ عَنِ الْإِدْرَاكِ أَبَدُهَا»؛ بقائشان هم همین‌طور از طرف دیگر. از یک طرف ازلی هستند و از یک طرف ابدی، نعمت‌هایت همه‌جا را فرا گرفته. خب، از این معلوم می‌شود که او یادش رفته که برای اظهار مصیبت و ناله و گریه و این‌ها به مسجد آمده!. چگونه این‌طور شد؟! کسی که در نعمت دارد می‌غلطد، آن چیست و این چیست؟ آن حالت شخصیتش است، این حالت عرَضیتش است. افراد معصوم مثل ذاتیت و عرَضِیت می‌مانند. ذات‌شان این است که می‌گویند شکر و تواضع و یاد خدا، بقیه‌ی چیزهایش، امور عَرَضی است که پیدا می‌شود و رفع می‌شود مثل سایه‌ای که می‌آید و می‌افتد و بعد یک ساعت دیگر نیست. این حال را برای‌شان دارد. 🔺ظهور علاقه و اخلاص حضرت زهرا سلام الله علیها به خدای متعال بعد از حمد و این‌ها که در واقع علاقه نشان دادن به خداست، آن طوری که پدر حمد می‌کرده و می‌گفته؛ در روایت دارد که وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به مسجد می‌آمدند مثل این‌که دیگر کسی را نمی‌شناختند. او هم مثل این‌که الآن مشغول این حرفه‌ی خدایی دارد می‌شود، مثل این‌که یادش رفت برای چه به مسجد آمده!. می‌فرماید: «وَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ» چرا شهادت می‌دهد؟ مگر این‌جا می‌خواهد نماز بخواند؟ چگونه است؟ اذان می‌خواهد بگوید؟ نه! می‌فرماید: «كَلِمَةٌ جُعِلَ الْإِخْلَاصُ تَأْوِيلَهَا»، این شهادتی که من می‌دهم، یک شهادتی است که دارد اخلاص مرا نسبت به خداوند اظهار می‌دارد. چیز دیگری در من نمی‌گذارد، از غیر او خالصم می‌کند. یعنی شماها اهل تأویل "لا اله الا الله" نیستید بلکه فقط اهل ذکرش هستید. اهل "لا اله الا الله" زبانی هستید. «و ضَمَّنَ القلوبَ مَوصُولَها»؛ آن‌چه که این شهادت و این کلمه، انسان را به او می‌رساند، جایگاهش عرش دل انسان است؛ «قلب المؤمن عرش الرحمن» این کلمه چنین نعمتی است. «وَ أَنَارَ فِی التَّفَكُّرِ مَعْقُولهَا»؛ در فکر کردن و تأمل در این کلمه نوری قرار داده که انسان منوّر و روشن می‌شود. انسان تاریک است صرف نظر از فکر خدا. روشن است با ذکر خدا، با شهادت خدا. ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍#فاطمیه 🏴 #خطبه (۵) 🔺حکمت ذکر مطالب توحیدی توسط حضرت زهرا سلام الله علیها «المُمتَنِعُ مِنَ الاَبصارِ رُؤیَتُهُ و مِنَ الاَلسُنِ صِفَتُهُ و مِنَ الاَوهامِ کِیفِیَّتُهُ، اِبتَدَعَ الاَشیاءَ لا مِن شَیءٍ کانَ قَبلَها و أَنشاَها بِلَا احْتِذَاءِ اَمثِلَةٍ امتَثَلَها، کَوَّنَها بِقُدرتِهِ و ذَرَئَها بمشیَّتِهِ.» این‌جا شروع می‌کند به مطالبی در این خطبه که جایش این‌جا نیست. اگر کسی‌که آمده جایی و می‌خواهد مرافعه و دعوایی را راه بیندازد و یک حقی را بگیرد، درس توحید بگوید، به او می‌گویند: این ها را بگذار موقع بحث و جلسه!. اما این چه معنا دارد؟! با امت چه می‌خواهد بگوید؟! به کسانی‌که این جلسه برای‌شان نقل می‌شود، می‌خواهد چه بگوید؟ می‌خواهد بگوید که بعد از پدر من، دیگر یاد شهادت را آن طوری‌که پدر من می‌کرد، کسی نمی‌کند. نه قلبی به کار است، نه فکری به کار است، نه عقلی به کار است، همه‌اش بازیگری شده و واقعیت دین دارد معکوس می‌شود، دارد سرنگون می‌شود، ظرف دین دارد خالی می‌شود، چاه دین دارد خشک می‌شود، ابر دین دیگر نمی‌بارد، وحی که رفت، همه‌چیز را دارد به دنبال خودش می‌برد!. و شاید هم اشاره است به آیه‌ای که درباره‌ی اعراب وارد شده: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا» ای عرب‌های بیابانی!؛ گرچه آن‌جا مدینه است و صحابه از مهاجر و انصار در مسجدند، اما به خاطر این بیانات، روشن می‌کند که این‌ها همان عرب‌های بیابانی حساب می‌شوند که خدا را نمی‌شناسند!؛ «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا»؛ چرا ایمان را به خود نسبت می‌دهید؟!؛ «وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ» (حجرات: ۱۴) کجای دل شما جایگاه ایمان به خداست؟! این‌جا هم صحبت از قلب می‌کند. «و ضَمَّنَ القلوبَ مَوصُولَها و اَنارَ فی التَّفکُّرِ معقولَها» ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama