🔺 اهمیت #صبر در فرمایش امام سجاد صلوات الله علیه به شرح و بیان مرحوم امام: « ... و در حدیث دیگر سند به حضرت سجاد، علی بن الحسین، علیهماالسلام، رساند، قال: الصّبر من الإیمان بمنزلة الرّأس من الجسد، و لا إیمان لمن لا صبر له.‏‎ و احادیث بسیار در این باب است که ما پس از این به مناسبت به ذکر بعضی از آن می‌پردازیم.‏ ‏‏صبر کلید ابواب سعادات و سر منشأ نجات از مهالک است. بلکه صبر بلیّات را بر انسان آسان می‌کند و مشکلات را سهل می‌نماید و عزم و اراده را قوّت می‌دهد و مملکت روح را مستقل می‌نماید.»؛ [ اربعین ح۱۶ ص۲۶۱] 🔹 ضرورت استقلال مملکت روح و مبارزه با استعمار درونی و نمونه‌ای از این مسئله در تأثیرپذیری مرحوم مطهری از مرحوم امام ۹۲٫۹٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🔺 حکیم مولوی گفته: چون عنایاتت شود با ما مقیم کی بود بیمی از آن دزد لئیم دزد و دشمن پَست که می‌خواهد حقائق دینی را به وسیلۀ خنّاسیّت و رفت آمد کردنش از ما دور کند با «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» واقعی، به سبب عنایات الهی تضعیف می‌شود و از قدر و قدرت ساقط می‌شود. گر هزاران دام باشد هر قدم چون تو با مائی نباشد هیچ غم این معنی اهل اللّه از «بِسمِ اللّه» است. در روز عاشورا وقتی عابس به میدان آمد، یک نفر فریاد زد جلو نروید، این عابس است. او دید کسی جلو نمی‌آید، کلاه خُود آهنی که سرش، در پناه او بود را برداشت و زره آهنی که او را از تیر و شمشیر حفظ می‌کرد را برداشت، آن وقت آن‌ها توانستند با سنگ به او حمله کنند. این را می‌گویند حالت فَنا!. اگر شما و بنده شنیده‌ایم که می‌گویند: انسان در دنیا تا به فنا نرسیده باشد به اسلامِ واقعی و رکوع و سجود واقعی نرسیده، معنایش همین است. 🔸 در ابتدایِ کتابِ مولوی داستانی نقل شده (حالا یا واقعی است یا از بابِ مثال) که پادشاهی، مریضه‌ای داشت و آن مریضه خیلی در دل او جا داشت. اطبّائی که در آن مملکت در دسترس بودند را آوردند و هر چه معالجه کردند نتیجه نگرفتند. شه چو عجز آن طبیبان را بدید پا برهنه جانب مسجد دوید در آن وقت، حالت «بسم اللّه» برایش پیدا شد! تا آن موقع در واقع اگر «بسم اللّه» هم می‌گفت، «بسم اللّه» مرسوم در جامعه بود!، امّا حالا واقعیّت پیدا کرد، چون از همه‌ی اطبِّاء مأیوس شد. رفت در مسجد سوی محراب شد سجده‌گاه از اشکِ شه پر آب شد بی اختیار از چشمانش آب می‌ریخت. یک وقتی به خودش آمد؛ چون به خویش آمد زِ غَرقاب فَنا خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا آن حالت فنا که او را به مسجد آورد و به سجده انداخت یک قدری رفع شد که توانست سخن بگوید. آن وقت بنا کرد با خدای خود مدح و ثنا و تعریف و تمجید کردن. آن حال فنا حتّی زبان را هم از انسان می‌گیرد، فهم را هم می‌گیرد، گویا نظیرِ حالِ حضرت موسی (علی نبیّنا و آله و علیه السلام) می‌شود که «خَرَّ موسی صَعِقاً» (اعراف:۱۴۳). این را می گویند حال فنا. وقتی از این حال برگشت: خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا 🔹 پس مدح و ثناء و نماز خواندن تا اندازه‌ای بقای بعد از فناست. چه گفت؟ کای کمینِ بخششت مُلک جهان من چه گویم چون تو می‌دانی نهان ای اَللاهی که یکی از بخشش‌های کوچک تو این است که به بعضی‌ها پادشاهی می‌دهی، هر چه بخواهم بگویم، تو می‌دانی که من در تخت سلطنت بودم و در اطراف من مأمورین سان می‌دادند، یک دفعه دویدم و پا برهنه اینجا آمدم! حال ما و این طبیبان سر به سر پیش لطف عام تو باشد هدر من بخواهم بگویم چه بوده و چه به سر ما آمده؟ گفتن ندارد! ای همیشه حاجتِ ما را پناه بار دیگر ما غلط کردیم راه ای موجودی که همیشه ما در پناه تو حرف می‌زدیم و روی تخت می‌نشستیم و غذا می‌خوردیم و می‌خوابیدیم و بیدار می‌شدیم، راه را غلط رفتیم و تو را نادیده گرفتیم و رو به این اطبّاء آوردیم و اطبّاء هم اظهار عجز و نادانی کردند. لیک گفتی گر چه می‌دانم سِرَت زود هم پیدا کُنَش بر ظاهرت خودت دستور دادی دعا کنیم وگرنه نیازی به دعا نداشتی. خودت از ما بهتر می‌دانی. اگر تو سرّ و باطن را می‌دانی، پس گفتن لازم نیست، لکن برای این است که ظاهر با باطن همراه شود، زبان قلب اثر بگذارد و زبان گوشتی، کامم را به ذکر تو وا بدارد. چون برآورد از میانِ جان خروش اندر آمد بحرِ بخشایش به جوش چون این حرف‌ها از جان او در آمد، دریایِ بخشایشِ رحمانِ رحیم متوجّه او شد. در میان گریه خوابش را ربود دید در خواب، او که پیری ره نمود یک‌مرتبه خوابش برد و دید که بزرگواری به او می‌گوید: ما به داد تو مأموری فرستادیم و تو فردا منتظر باش که می‌آید. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔊 بیاناتی دلربا در رابطه با حقیقت دعا و مناجات💥 ⁉️ چگونه با خدا مناجات کنیم؟ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 این حالت قرائت «بسم اللّه» و قرائت سوره‌ی ناس، فلق، کافرون و توحید است. این چهار سوره که معمولاً در موقع سفر و بیرون رفتن از منزل می‌خوانند و آن‌هائی که اهل ذکرند هر روز موقع سوار شدن و پشت فرمان نشستن و سوار هواپیما شدن و یا هر کار دیگری که دارند، این سُوَر کوتاه را می‌خوانند؛ در لفظ خیلی کوتاه است امّا در پیاده کردن خیلی سنگین است، که انسان در حال پناه بردن «اَعُوذُ» را بتواند تکرار کند تا این مسئله‌ی «اَعُوذُ» ملکه و از اخلاقش بشود. 🔺 بیدار شدنِ قبل از سحر، نه اذان برنامه‌ی ما! یادم می‌آید در قم همسایه‌ی ما یکی از شاگردان بازاریِ مرحوم میرزا جواد آقا ملکی بود، مسجدی هم در همان محلّه بود. همیشه ایشان سحر، درب منزل را باز می‌کرد و بیرون می‌آمد و درب مسجد را باز می‌کرد و داخل می‌شد و دو، سه ساعت در مسجد تاریک و بدون چراغ، مشغول تنهائی بود؛ این حالات را که از استاد دستور و یاد گرفته بود تا اذان صبح انجام می‌داد. این برای ما و شما برنامه می‌شود. همیشه قبل از سحر، نه اذان! درب حجره را باز و درب مسجد هم باز شود. تنها بروید و در آن تاریکی کاری که آن پادشاه می‌کرد، انجام دهید، به‌وسیله‌ی قلب و عقل و اعمال و گفتار، این‌ها را تمام با خودتان در حضور و خدمت آقای جهان حاضر کنید. 🔸 بهتر این است که به کتاب شریف المراقباتِ مرحومِ میرزا جواد آقا مراجعه شود. مرحوم امام نیز داستور داده‌اند از کتاب‌های ایشان استفاده شود. المراقبات، اسرار الصّلوه، و رساله‌ی لقاء اللّه که مختصری‌ست در سیر و سلوک، از کتاب‌های ایشان می‌باشند. اگر موفّق شدید به سیر و سلوک و ما مُردیم، به ما دعا کنید که این چیزها را برای‌تان نوشتیم و خواندیم ولی خود ما موفّق نشدیم. 🔹 پناه بردن یعنی چه؟ و پناه دادنِ خداوند چه گونه است؟ به این شکل است که ما خداشناس شویم و از حالتِ شخصیّتِ خودمان، قلب‌مان، بدن‌مان، و خارج از خودمان هر چه دیدیم و می‌بینیم، شخصیّت را از پوستِ آن‌ها در آوریم و اُولوا الألباب بشویم: «اِنَّ فی خَلقِ السَّماواتِ و الاَرض و اختِلافِ اللَّیلِ و النَّهارِ لَآیاتٍ لِاُولی الاَلباب» (آل عمران:۱۹۰). ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔹 وقتی انسان از اين دنيا می‌خواهد سفر به جهان ديگر کند، آن موقع مثل اين است که با همه‌ی عمر خود که گذرانده، می‌فهمد که به اندازه‌ی بیشتر از يک ثانيه‌ای از ساعت، در اين دنيا نبوده و همه‌ی اين‌ها و همه‌ی صنايع و همه‌ی مقامات و سپه‌سالاری‌ها و شاهنشاهی‌ها، همه مثل دود سيگاری می‌شود که به هوا می‌رود!. ۸۷٫۴٫۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 بمب اتم خدایی! 🔹 هلو از یک بمب اتم هم مهم‌تر است! 🔺 دعایی برای دم افطار در ماه مبارک رمضان ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺راه حفظ از وسواس شیاطین «قُل اَعوذُ بِربِّ النّاس (۱) مَلِک النّاس (۲) اِلهِ النّاس (۳) مِن شَرّ الوَسواس الخنّاس» (ناس:۴) وسواس کیست؟ «من الجنّة و النّاس» (ناس:۶)؛ بعضی انسان‌ها و بعضی موجودات و دشمن‌های ناپیدا؛ آن‌وقت راهش چیست؟ راهش این است که انسان از خدا با گریه و زاری مانند طفل بخواهد که از شیطان درون او را حفظ کند، و از شیاطین برون به وسیله‌ی تماس و مشورت و رأی خواستن و در میان گذاشتن کارها با انسان‌های فرشته‌گون که افرادی هستند خوش نیت، خود را حفظ کند. 🔺 قدم اول؛ آموختن گناهان از شیطان درون چطور پناه ببرد؟ اول قدم پناه بردن که آن عبارت است از: آموختن گناهان. گناهان را انسان به‌طوری‌که یک مطالب لازمی را همیشه در ذهنش است، آگاهی داشته باشد. مثلاً انسان می‌داند چک بانکی دارد و بیست روز دیگر وعده‌اش است، دیگر هیچ‌وقت فراموش نمی‌کند، حتی از خواب هم اگر بیدار شود، یادش می‌آید که روز سه‌شنبه آخرین روزی است که من باید این چک را بپردازم. این‌طور باید انسان گناهان را بشناسد و راه شناختنش این است که فهرست کند و در کیف و جیبش همراه داشته باشد؛ فلذا مرحوم مجتهدی گناهان کبیره نوشت. جناب آقای قرائتی جزوه‌ی گناه شناسی تهیه کرد، مرحوم شهید دستغیب، امام جمعه‌ی شیراز، گناهان کبیره را نوشت که خودش هم به وسیله‌ی همین شیاطین شهید شد. بنابراین از همه‌چیز واجب‌تر یاد گرفتن فهرست گناهان است و دقت کردن در آن‌ها. چون گناهان همه یک شکل نیستند. گوناگونند و وسواسِ خنَّاس می‌آید و این‌ها را برای انسان توجیه می‌کند، عادی می‌کند، آرایش می‌دهد، زیبا می‌کند. مخصوصاً در وقت خلوت. اگر انسان در خلوت گرفتار گناه شود، خیلی مشکل است. فلذا پناه بردن خیلی شرایط می‌خواهد، مثلاً این‌که برای پناه بردن از میکروب‌های کشنده و مُسری، چقدر بهداری و بهداشت ساخته‌اند در همه‌جا، هر جا انسان از ماشین به خارج نگاه کند، چشمش به جمعی از اطباء می‌افتد؛ دکترها، زن و مرد، هیچ‌وقت این‌طور نبوده، شهرها و مملکت‌ها در سابق یکی دو تا طبیب بیشتر نداشتند. حالا انسان می‌بیند که همین‌طور قدم به قدم، مطب است. این‌ها همه برای پناه بردن است دیگر!، بیماری، شرّ است، کاری که می‌کند آدم را بیمار می‌کند، زمین‌گیر می‌کند و می‌کشد، اما این بیماری‌های گناه، هم فرد و هم خانواده و هم اجتماع را به هم می‌زند و افرادی مثل مروان (لعنه الله) پیدا می‌شوند و دنیا را زیر و رو می‌کنند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama