🔺 حکیم مولوی گفته: چون عنایاتت شود با ما مقیم کی بود بیمی از آن دزد لئیم دزد و دشمن پَست که می‌خواهد حقائق دینی را به وسیلۀ خنّاسیّت و رفت آمد کردنش از ما دور کند با «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» واقعی، به سبب عنایات الهی تضعیف می‌شود و از قدر و قدرت ساقط می‌شود. گر هزاران دام باشد هر قدم چون تو با مائی نباشد هیچ غم این معنی اهل اللّه از «بِسمِ اللّه» است. در روز عاشورا وقتی عابس به میدان آمد، یک نفر فریاد زد جلو نروید، این عابس است. او دید کسی جلو نمی‌آید، کلاه خُود آهنی که سرش، در پناه او بود را برداشت و زره آهنی که او را از تیر و شمشیر حفظ می‌کرد را برداشت، آن وقت آن‌ها توانستند با سنگ به او حمله کنند. این را می‌گویند حالت فَنا!. اگر شما و بنده شنیده‌ایم که می‌گویند: انسان در دنیا تا به فنا نرسیده باشد به اسلامِ واقعی و رکوع و سجود واقعی نرسیده، معنایش همین است. 🔸 در ابتدایِ کتابِ مولوی داستانی نقل شده (حالا یا واقعی است یا از بابِ مثال) که پادشاهی، مریضه‌ای داشت و آن مریضه خیلی در دل او جا داشت. اطبّائی که در آن مملکت در دسترس بودند را آوردند و هر چه معالجه کردند نتیجه نگرفتند. شه چو عجز آن طبیبان را بدید پا برهنه جانب مسجد دوید در آن وقت، حالت «بسم اللّه» برایش پیدا شد! تا آن موقع در واقع اگر «بسم اللّه» هم می‌گفت، «بسم اللّه» مرسوم در جامعه بود!، امّا حالا واقعیّت پیدا کرد، چون از همه‌ی اطبِّاء مأیوس شد. رفت در مسجد سوی محراب شد سجده‌گاه از اشکِ شه پر آب شد بی اختیار از چشمانش آب می‌ریخت. یک وقتی به خودش آمد؛ چون به خویش آمد زِ غَرقاب فَنا خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا آن حالت فنا که او را به مسجد آورد و به سجده انداخت یک قدری رفع شد که توانست سخن بگوید. آن وقت بنا کرد با خدای خود مدح و ثنا و تعریف و تمجید کردن. آن حال فنا حتّی زبان را هم از انسان می‌گیرد، فهم را هم می‌گیرد، گویا نظیرِ حالِ حضرت موسی (علی نبیّنا و آله و علیه السلام) می‌شود که «خَرَّ موسی صَعِقاً» (اعراف:۱۴۳). این را می گویند حال فنا. وقتی از این حال برگشت: خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا 🔹 پس مدح و ثناء و نماز خواندن تا اندازه‌ای بقای بعد از فناست. چه گفت؟ کای کمینِ بخششت مُلک جهان من چه گویم چون تو می‌دانی نهان ای اَللاهی که یکی از بخشش‌های کوچک تو این است که به بعضی‌ها پادشاهی می‌دهی، هر چه بخواهم بگویم، تو می‌دانی که من در تخت سلطنت بودم و در اطراف من مأمورین سان می‌دادند، یک دفعه دویدم و پا برهنه اینجا آمدم! حال ما و این طبیبان سر به سر پیش لطف عام تو باشد هدر من بخواهم بگویم چه بوده و چه به سر ما آمده؟ گفتن ندارد! ای همیشه حاجتِ ما را پناه بار دیگر ما غلط کردیم راه ای موجودی که همیشه ما در پناه تو حرف می‌زدیم و روی تخت می‌نشستیم و غذا می‌خوردیم و می‌خوابیدیم و بیدار می‌شدیم، راه را غلط رفتیم و تو را نادیده گرفتیم و رو به این اطبّاء آوردیم و اطبّاء هم اظهار عجز و نادانی کردند. لیک گفتی گر چه می‌دانم سِرَت زود هم پیدا کُنَش بر ظاهرت خودت دستور دادی دعا کنیم وگرنه نیازی به دعا نداشتی. خودت از ما بهتر می‌دانی. اگر تو سرّ و باطن را می‌دانی، پس گفتن لازم نیست، لکن برای این است که ظاهر با باطن همراه شود، زبان قلب اثر بگذارد و زبان گوشتی، کامم را به ذکر تو وا بدارد. چون برآورد از میانِ جان خروش اندر آمد بحرِ بخشایش به جوش چون این حرف‌ها از جان او در آمد، دریایِ بخشایشِ رحمانِ رحیم متوجّه او شد. در میان گریه خوابش را ربود دید در خواب، او که پیری ره نمود یک‌مرتبه خوابش برد و دید که بزرگواری به او می‌گوید: ما به داد تو مأموری فرستادیم و تو فردا منتظر باش که می‌آید. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔊 بیاناتی دلربا در رابطه با حقیقت دعا و مناجات💥 ⁉️ چگونه با خدا مناجات کنیم؟ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 این حالت قرائت «بسم اللّه» و قرائت سوره‌ی ناس، فلق، کافرون و توحید است. این چهار سوره که معمولاً در موقع سفر و بیرون رفتن از منزل می‌خوانند و آن‌هائی که اهل ذکرند هر روز موقع سوار شدن و پشت فرمان نشستن و سوار هواپیما شدن و یا هر کار دیگری که دارند، این سُوَر کوتاه را می‌خوانند؛ در لفظ خیلی کوتاه است امّا در پیاده کردن خیلی سنگین است، که انسان در حال پناه بردن «اَعُوذُ» را بتواند تکرار کند تا این مسئله‌ی «اَعُوذُ» ملکه و از اخلاقش بشود. 🔺 بیدار شدنِ قبل از سحر، نه اذان برنامه‌ی ما! یادم می‌آید در قم همسایه‌ی ما یکی از شاگردان بازاریِ مرحوم میرزا جواد آقا ملکی بود، مسجدی هم در همان محلّه بود. همیشه ایشان سحر، درب منزل را باز می‌کرد و بیرون می‌آمد و درب مسجد را باز می‌کرد و داخل می‌شد و دو، سه ساعت در مسجد تاریک و بدون چراغ، مشغول تنهائی بود؛ این حالات را که از استاد دستور و یاد گرفته بود تا اذان صبح انجام می‌داد. این برای ما و شما برنامه می‌شود. همیشه قبل از سحر، نه اذان! درب حجره را باز و درب مسجد هم باز شود. تنها بروید و در آن تاریکی کاری که آن پادشاه می‌کرد، انجام دهید، به‌وسیله‌ی قلب و عقل و اعمال و گفتار، این‌ها را تمام با خودتان در حضور و خدمت آقای جهان حاضر کنید. 🔸 بهتر این است که به کتاب شریف المراقباتِ مرحومِ میرزا جواد آقا مراجعه شود. مرحوم امام نیز داستور داده‌اند از کتاب‌های ایشان استفاده شود. المراقبات، اسرار الصّلوه، و رساله‌ی لقاء اللّه که مختصری‌ست در سیر و سلوک، از کتاب‌های ایشان می‌باشند. اگر موفّق شدید به سیر و سلوک و ما مُردیم، به ما دعا کنید که این چیزها را برای‌تان نوشتیم و خواندیم ولی خود ما موفّق نشدیم. 🔹 پناه بردن یعنی چه؟ و پناه دادنِ خداوند چه گونه است؟ به این شکل است که ما خداشناس شویم و از حالتِ شخصیّتِ خودمان، قلب‌مان، بدن‌مان، و خارج از خودمان هر چه دیدیم و می‌بینیم، شخصیّت را از پوستِ آن‌ها در آوریم و اُولوا الألباب بشویم: «اِنَّ فی خَلقِ السَّماواتِ و الاَرض و اختِلافِ اللَّیلِ و النَّهارِ لَآیاتٍ لِاُولی الاَلباب» (آل عمران:۱۹۰). ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔹 وقتی انسان از اين دنيا می‌خواهد سفر به جهان ديگر کند، آن موقع مثل اين است که با همه‌ی عمر خود که گذرانده، می‌فهمد که به اندازه‌ی بیشتر از يک ثانيه‌ای از ساعت، در اين دنيا نبوده و همه‌ی اين‌ها و همه‌ی صنايع و همه‌ی مقامات و سپه‌سالاری‌ها و شاهنشاهی‌ها، همه مثل دود سيگاری می‌شود که به هوا می‌رود!. ۸۷٫۴٫۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 بمب اتم خدایی! 🔹 هلو از یک بمب اتم هم مهم‌تر است! 🔺 دعایی برای دم افطار در ماه مبارک رمضان ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺راه حفظ از وسواس شیاطین «قُل اَعوذُ بِربِّ النّاس (۱) مَلِک النّاس (۲) اِلهِ النّاس (۳) مِن شَرّ الوَسواس الخنّاس» (ناس:۴) وسواس کیست؟ «من الجنّة و النّاس» (ناس:۶)؛ بعضی انسان‌ها و بعضی موجودات و دشمن‌های ناپیدا؛ آن‌وقت راهش چیست؟ راهش این است که انسان از خدا با گریه و زاری مانند طفل بخواهد که از شیطان درون او را حفظ کند، و از شیاطین برون به وسیله‌ی تماس و مشورت و رأی خواستن و در میان گذاشتن کارها با انسان‌های فرشته‌گون که افرادی هستند خوش نیت، خود را حفظ کند. 🔺 قدم اول؛ آموختن گناهان از شیطان درون چطور پناه ببرد؟ اول قدم پناه بردن که آن عبارت است از: آموختن گناهان. گناهان را انسان به‌طوری‌که یک مطالب لازمی را همیشه در ذهنش است، آگاهی داشته باشد. مثلاً انسان می‌داند چک بانکی دارد و بیست روز دیگر وعده‌اش است، دیگر هیچ‌وقت فراموش نمی‌کند، حتی از خواب هم اگر بیدار شود، یادش می‌آید که روز سه‌شنبه آخرین روزی است که من باید این چک را بپردازم. این‌طور باید انسان گناهان را بشناسد و راه شناختنش این است که فهرست کند و در کیف و جیبش همراه داشته باشد؛ فلذا مرحوم مجتهدی گناهان کبیره نوشت. جناب آقای قرائتی جزوه‌ی گناه شناسی تهیه کرد، مرحوم شهید دستغیب، امام جمعه‌ی شیراز، گناهان کبیره را نوشت که خودش هم به وسیله‌ی همین شیاطین شهید شد. بنابراین از همه‌چیز واجب‌تر یاد گرفتن فهرست گناهان است و دقت کردن در آن‌ها. چون گناهان همه یک شکل نیستند. گوناگونند و وسواسِ خنَّاس می‌آید و این‌ها را برای انسان توجیه می‌کند، عادی می‌کند، آرایش می‌دهد، زیبا می‌کند. مخصوصاً در وقت خلوت. اگر انسان در خلوت گرفتار گناه شود، خیلی مشکل است. فلذا پناه بردن خیلی شرایط می‌خواهد، مثلاً این‌که برای پناه بردن از میکروب‌های کشنده و مُسری، چقدر بهداری و بهداشت ساخته‌اند در همه‌جا، هر جا انسان از ماشین به خارج نگاه کند، چشمش به جمعی از اطباء می‌افتد؛ دکترها، زن و مرد، هیچ‌وقت این‌طور نبوده، شهرها و مملکت‌ها در سابق یکی دو تا طبیب بیشتر نداشتند. حالا انسان می‌بیند که همین‌طور قدم به قدم، مطب است. این‌ها همه برای پناه بردن است دیگر!، بیماری، شرّ است، کاری که می‌کند آدم را بیمار می‌کند، زمین‌گیر می‌کند و می‌کشد، اما این بیماری‌های گناه، هم فرد و هم خانواده و هم اجتماع را به هم می‌زند و افرادی مثل مروان (لعنه الله) پیدا می‌شوند و دنیا را زیر و رو می‌کنند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

📆 سال‌روز وفات مرحوم عارف بالله آیت الله «محمد بهاری همدانی»؛ (۹ رمضان المبارک ۱۳۲۵ق) 🔹 بنابر آن‌چه که در مفاتیح الجنان نقل شده دعایی را به نام دعای #صباح حضرت به ما نشان داده‌اند برای این‌که این مسائل را از خداوند درخواست کنیم. و مرحوم آشیخ محمد #بهاری که یکی از عرفای اخیر نجف اشرف بوده‌اند، در دستوراتش می‌فرماید: هر روز صبح این دعا را ترک مکن. در این دعا عرض می‌شود که: «وَ اغْرِسِ اللَّهُمَّ بِعَظَمَتِكَ فِی شِرْبِ جِنَانِی يَنَابِيعَ الْخُشُوع»؛ همان‌طوری‌که در یک باغ‌چه‌ای، نهالی نهاده می‌شود و آب داده می‌شود، خدایا به‌خاطر درک بزرگواری و عظمت خودت، در قلب من چنین حالی ایجاد کن که خشوع در آن‌جا راه پیدا کند. از برای ریختن خون قلب و ریختن اشک چشم، کأنّه چشمه بشود. و درک، درک عظمت باشد و لذا این‌که می‌فرماید: «لو تعلمون ما یقول»* همین است؛ یعنی کبریایی خداوند به صورت تصورات در انسان اثر نمی‌کند! بلکه به صورت تصویر قلبی است که حال بندگی و خضوع می‌آورد. --------------------- *[ لو تعلمون ما یقول لضحكتم قليلاً ولبكيتم كثيراً؛ منظور روایتی است که امیرالمؤمنین علی صلوات‌الله‌علیه در هنگام شنیدن اذان، شروع به گریه می‌نمایند...؛ بحارالانوار ج۸۴ ص۱۳۱] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‌‌◾️ به مناسبت وفات حضرت خديجه کبری سلام الله عليها ( ۱۰ رمضان ۱۰ ق) 💠 ... بعد از مراسم جشن عروسی حضرت زهرا سلام الله علیها، دو نفر از بانوان خاندان پیامبر به نام امّ سلمه و امّ أیمن که دو زن باشخصیت بودند و خیلی به حضرت زهرا علاقه داشتند، به خدمت حضرت آمدند و گفتند: یا رسول الله! اگر خدیجه زنده بود با تشکیل مراسم جشن عروسی زهرا چشمش روشن می‌شد. این‌طور نیست؟! 🔘 تا آن‌ها نام آن بانوی فداکار را بردند، اشک در چشمان پیامبر حلقه زد و یاد آن مهربانی‌ها و آن ایثارگری‌ها و از خود گذشتگی‌های خدیجه افتاد. 💔 فرمود: کجا مانند خدیجه زنی پیدا می‌شود؟! آن روز که همه مردم مرا تکذیب کردند او مرا تصدیق نمود. تمام ثروت و زندگی خود را برای نشر آیین خداوند در اختیار من گذاشت. امروز هم اگر یک زن از این دانشمندان پیدا شود، یک خانم دکتر، یک خانم پروفسور پیدا شود، بگوید: من دارایی‌ام این است؛ مثلاً کاخ فلان‌جا در شمال مال من است، این دستگاه در تجریش مال من است، در فلان کارخانه سهم دارم. دارایی‌های من این‌هاست، همه‌ی این‌ها را به دفتر آقا می‌دهم که در راه آن‌چه که لازم می‌دانند صرف کنند. برای خودم دو اتاق گذاشته‌ام که در یکی بخوابم و در یکی دیگر هم مثلاً مهمانی کنم و این‌ها؛ خود این می‌شود شیعه‌ی خدیجه. خدیجه چنین کاری کرد. هر چه داشت داد. و زن‌ها از این عمل خیلی ناراحت شدند. به‌طوری‌که وقتی باردار شد؛ فرستاد از این‌ها کمک خواست. گفتند: ما نمی‌آییم!. چقدر به تو گفتیم: به این شخص فقیر شوهر نکن!. نشنیدی!. حالا موقعش شده که ما نشان بدهیم که ما خیر تو را می‌خواستیم که می‌گفتیم این شوهر را قبول نکن! وقتی شوهرِ این شخصِ دست خالی شدی، ما هم نمی‌آییم!. 💔 دل این بانو خیلی شکست در حالی‌که غریب و باردار بود و موقع وضع حملش فرا رسیده بود، و در فکر بود که چه کار بکند؟! نشست زانوی غم به بغل گرفت. یک‌وقت دید دو سه تا خانم آمدند در اتاق، تعجب کرد و تکانی خورد!. یکی‌شان گفت: خانم تکان نخور؛ نترس!. یکی از این‌ها زن فرعون است، یکی از این‌ها مریم است، یکی از این‌ها خواهر موسی بن عمران است، ما آمده‌ایم به کمک تو برای این پیش‌آمد زایمان!. 💠 این است که تفسیر می‌کند قرآن را؛ «إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنْتُمْ تُوعَدُونَ» (فصلت:۳۰)؛ کسانی‌که استقامت کنند، چه در اقتصاد، چه در پیش‌آمدهای دیگر مشکل زندگی، و مرامِ حق‌خواهی و حق‌محوری را بر همه‌چیز مقدم بدارند؛ در همین دنیا چشم‌شان روشن می‌شود. "قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا" می‌گویند: ما خدا داریم و این‌که خدا داریم می‌شود امید دل و جان و عقل، و روح‌شان و وجودشان را تسخیر می‌کند. دیگر جایی را نمی‌بینند، کسی را نمی‌بینند، به چیزی اهمیت نمی‌دهند، این‌ها مقاوم می‌شوند. و از این جهت باید نتیجه گرفت و آن این است که در پی این بود که در خود جنس زنان چنین بانویی پیدا شود و چنین فداکاری‌ای بکند. در هر استانی یکی دو تا پیدا شود کافی است. دیگر مردم و زنان دیگر خجالت نمی‌کشند که مثلاً دست‌شان خالی از زینت باشد. گوش‌شان خالی از زینت باشد. لباس‌شان لباس پارسال باشد. هر سال لباس نو نداشته باشند. برای‌شان این ننگ نیست. وضع زندگی پایین می‌آید. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama