سی سال و پنج سال... 🔺بچه‌تر که بودم هرگز تصوری از ۳۵ سالگی نداشتم و هر چه تلاش می کردم نمی‌توانستم خودم را در این سن و سال تصور کنم. 🔺راستش را بخواهید همین شش سال پیش هم همینطور بودن چون معتقد بودم و هستم که زندگی یک مرد به قبل و بعد ۳۰‌سالگی تقسیم می‌شود. اصلا انگار از ۳۰ به بعد احساس میکند مرد می شود و قبلش را خیلی جدی نمی‌گیرد. ولی برای من انگار جور دیگری مقدر بود. 🔺پنج سال قبل، نیمه شب ۱۳ دی ، درست همان ساعاتی که آماده می شدم که این نقطه زندگی ام را رد و قرار بود ۳۰ سالگی را تمام کنم و در قسمت دوم زندگی ام پا بگذارم، آسمان فرودگاه بغداد آغوش گشود و حاجی شهیدمان را سخت در آغوش کشید. و تولدم من شد همزمان با تولد واژه شهید سلیمانی... 🔺از آن روز هر وقت به او فکر میکنم یا اسمش را می شنوم احساس می‌کنم یک سال پیرتر می‌شوم و هر سال که به این لحظات می‌رسم انگاری که یک عمر را تمام می‌کنم و باز فردایش یک عمر تازه را شروع میکنم و تا ۱۳ دی سال بعد قرار است هزاران بار سال از سر بگذرانم و روز از نو... 🔺خلاصه که پنج سال است ۱۳ دی هایم یک حال و هوای دیگری دارد. احساسی در از ابهام. پنج سالی متفاوت از آن سی سال. 🔺این سی سال و پنج سال هم گذشت باشد که رسیدنم به نقطه پایان این روز شمار و سال‌نگار حداقل در تقویم آنها که می‌شناسند واژه جدیدی زاده شود درست مثل حاج قاسم... #به_وقت_حاج_قاسم #به_وقت_سی_و_پنج_سالگی 3⃣5⃣3⃣5⃣3⃣5⃣3⃣5⃣3⃣5⃣3⃣5⃣ کانال #سید_سراج_الدین_جزائری https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046