شبیه بغض نوزادی که ساعت هاست می گرید پر از حرفم کسی اما زبانم را نمی فهمد قرن ها بعد اگر قبر مرا نبش کنند کفنی نیست تنی نیست ولی بوی تو هست

خواهی که نبیند احدی این هنرت را برخیز و بکش سیفون بالای سرت را

خوشبِحال دل هر مَرد که دختَر دارد کِی تواند پِسری، دُخملِ بابا بشود؟!

عاشق‌ازسرزنش‌مردم‌این‌کوچہ‌مرنج! قیمتـے‌ترشده‌قالیچہ‌اگرپاخورده...

بَر زِ مویِ سفیدم گمان به عمرِ دراز جوان زِ حادثه‌ای پیر می‌شود گاهی...

نیمی از شب گذشته بیدارید نکند میلِ کربلا دارید؟ (:💔

دلا گر رزق میخواهی؛ به ایوان نجف رو کن؛

به عمل کار بر آید به ادا بازی نیست...

یادم نمی‌رود که همه عزتم تویی من پای سفرۀ تو شدم محترم حسین لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد ای مهربان‌تر از پدر و مادرم حسین

خواستگاران ِ من که یادت هست؟ بین شان عشق تو مقدم بود با تو بودن؛ همیشه و همه جا شرط اصلی ِ ازدواجم بود ---- شب عقدم به شوهرم گفتم: - از حسینم مرا جدا نکنی! غیر‍ «أُخت الحسین»، عبدالله اسم دیگر مرا صدا نکنی!

باید که فقط یوسف زهرا بپسندد ما را چه نیازی است که دنیا بپسندد قنبرشدن این است که هر لحظه بگویی من راضی‌ام آنگونه که مولا بپسندد مجنون دمی از سرزنش خلق نرنجید دیوانه شد آنقدر که لیلا بپسندد از قافله دوریم ولی کاش از آن دور یک ثانیه برگردد و ما را بپسندد یک عمر نشستیم که در باز کند؟ نه یک بار بیاید به تماشا... بپسندد ما دغدغه داریم که ارباب ببیند ما دغدغه داریم که سقا بپسندد نه فکر حسابیم نه دنبال ثوابیم ما آمده‌ایم اُمّ ابیها بپسندد بگذار بخندند به این زارزدن‌ها می‌ارزد اگر زینب کبری بپسندد