می نویسم که شبِ تار سحر می‌گردد یک نفر مانده از این قوم که برمی‌گردد

مادرش‌ را چون‌ نشد یاری‌ کند در کوچه‌ها ، بی‌کسان‌ را تا قیامت‌ می‌کند یاری‌ حسن .

دوست دارم با علی همسایه باشم تا ابد ، در نجف گم میشوم ، دیگر مرا پیدا نکن ؛)

خون میرود از دیده در این کنج صبوری این صبر که من میکنم افشردن جان است

دنبال شهرت اند و پی اسم و رسم و نام؛ غافل از اینکه فاطمه گمنام میخرد...

دل بسته ام مرا زسر خویش وا مکن از من مرا جدا کن و از خود جدا مکن هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر گویم گرفته ای زعنایت رها مکن در من اگر سعادت ترک خطا نبود در تو کرامت است تو ترک عطا مکن خواهی اگر زلطف بمن اعتنا کنی دیگر به کثرت گنهم اعتنا مکن نزد کریم فرق ندارند خوب و بد یکجا قبول کن همگان را سوا مکن

از ازل در غمت عزادارم روسیاهم، ولی تو را دارم، تا که دور سر تو می‌گردم با ملائک برو بیا دارم، تا نفس دارم از تو می‌خوانم تا که در حنجره صدا دارم، در هر خانه را نخواهم زد من به ارباب خود وفا دارم، تو فراوان شبیه من داری من ولی مثل تو کجا دارم؟ از دلم خوب باخبر هستی شوق دیدار کربلا دارم،

به عالم گر تهی دستی به درگاه رضا رو کن کز این در هیچ کس با دست خالی برنمی گردد ---- میسر گر نشد لطفش برو خود را ملامت کن که کم لطفی ز اولاد علی باور نمیگردد ---- کسی که ضامن آهو شود وقت گرفتاری مُسَلم زائرش بی بهره از این در نمی گردد #امام_رضا

آبرو دار سلام بی کس و کارترین نوکرت اومده شاه دربار سلام بی کس و کارترین نوکرت اومده

دردمندم به من دوا بدهید بی‌بهایم به من بـها بدهید بال پرواز من شکسته شده می‌شود که مرا شفا بدهید

روزگاری سیاه دارم من سرطان گناه دارم من مثل آن پیرمرد سلمانی حاجتم را خودت که میدانی من سر آن قرار منتظرم لحظه احتضار منتظرم #امام_رضا

قدم قدم داره دلم میزنه فریاد با چشم گریون جلوی پنجره فولاد خدا میدونه از خودم هیچی ندارم هرچی که دارمو امام رضا بهم داد خوبی هاتو نمیبرم از یاد به آبروی پنجره فولاد کربلا چشمم به حرم افتاد گفتم امام رضا خونه ات آباد