#پرسش_و_پاسخ #استاد_تحریری 🎙سؤال گاهی افکاری شیطانی به ذهن ما خطور می کند که به آن فکر می کنیم و گاه به فکر کردن در آن موضوع فقط در حد فکر ادامه می دهیم . حال آیا در این شرایط گناهی برای ما نوشته می شود؟ 🔉پاسخ با فکر در گناه، گناه نوشته نمی شود؛ لکن ادامه دادنش از نظر روحی مطلوب نیست. کدورت و تاریکی قلبی می آورد و خدای نکرده #شیطان از آن استفاده ی بد کرده و راه¬های ورود در گناه را در مسیر انسان می گذارد و آن را جلوه می دهد تا آن را مرتکب شود. البته اگر خطورات نسبت به خداوند و خلاف واقع باشد و به فکر و اعتقاد مبدل شود، گناه است. هم چنین #سوء_ظن به مؤمنین که بدون دلیل شرعی اعتقاد بد به آن ها داشته باشد حرام است. برگرفته از کتاب #طریق_سعادت 👈شکوفه‌های سعادت 👉@sh_saadat

#معراج_السعاده 💠صفت هشتم: سوء ظن و بد دلی به خدا و خلق ◽این صفت رذیله نتیجه جبن وضعف نفس است، زیرا که هر «جبان» ضعیف النفسی هر فکر فاسدی که به خاطرش می گذرد و به قوه واهمه او در می آید اعتقاد می کند و پی آن می رود و این صفت خبیثه از مهلکات عظیمه است. 🔻خداوند عالم می فرماید: «یا ایها الذین آمنوا اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم» یعنی: «ای گروه مؤمنین، اجتناب کنید از بسیاری از گمان به درستی که بعضی از گمانها گناه است». 🔻و دیگر می فرماید : «و ظننتم ظن السوء و کنتم قوما بورا» یعنی: گمان بد بردید، و شماقومی بودید به هلاکت رسیده». 🔻و حضرت امیر المؤمنین - علیه السلام - می فرماید که: «باید امر برادر مؤمن خود رابه بهترین محامل حمل کنی و باید به سخنی که از برادر تو سرزند گمان بد نبری مادامی که محمل خوبی از برای آن بیابی». 🔻و مروی است که: «خدای - تعالی - حرام کرده است از هر مسلمی خون او را وعرض او را و ظن بد به او بردن را». 🔹️و همین مذمت از برای ظن بد کافی است که آن را قرین کشتن مسلم و دست اندازی به حریم و عرض او نموده و شکی نیست که هر که در باطن، بد به دیگری برد و اورا به شر و فساد نسبت دهد در ظاهر به نظر حقارت او را می بیند و اکرام او را «کماینبغی» بجا نمی آورد و در حقوق او کوتاهی می کند. بلکه مضایقه از غیبت و اظهار آنچه گمان به او برده نمی کند و همه این امور منشا هلاکت او می شود. 🔸️و شبهه ای نیست در اینکه هر که ظن بد به مسلمانان می برد خبیث النفس و بدباطن است و هر کسی را مثل خود می داند . و خباثت باطن او به ظاهرش نیز سرایت می کند و دل هر مؤمن پاک طینتی نسبت به همه خلایق، پاک و صاف است و ظن بد به احدی نمی برد. ◀️و سِر اینکه ظن بد به مردم بردن علامت خباثت نفس است و شارع از آن نهی فرموده آن است که آن نمی باشد مگر از القای شیطان خبیث، زیرا که بجز علام الغیوب احدی از باطن دیگری آگاه نیست و هیچ دلی را به دل دیگر راه نمی باشد. ❓پس چگونه می تواند شد که کسی چیزی را ندانسته و به چشم خود مشاهده نکرده و از گوش خود نشنیده، در حق غیر اعتقاد کند؟ ✅پس ظن بدی که آدمی می کند امری است که از راهی که نمی داند به دل او افتاده و نیست آن راه، مگر راه شیطان. پس شیطان آن گمان را به دل او انداخته و به آنچه گمان برده و خبر داده و آدمی چگونه خبری که شیطان داده باشد قبول می کند و حال آنکه شیطان از هر فاسقی فاسق تر است. 🔻و خدا می فرماید: «ان جاءکم فاسق بنبا فتبینوا» یعنی: «اگر فاسقی شما را خبری آوردتبین کنید و آن را قبول نکنید». ⬅️پس از برای اهل ایمان جایز نیست که تصدیق آن لعین را کنند - اگر چه بعضی قراین خارجیه به آن ضم شود - تا به سرحد یقین رسد. #سوء_ظن 👈شکوفه‌های سعادت 👉@sh_saadat