بسم رب الحسین الشهید....
شب عاشورا به وسعت کل تاریخ و کربلا به جغرافیای کل عالم امتداد دارد... روز عاشورا را شب عاشورا میسازد... هر کسی در زندگی خود شب عاشورایی دارد که میبایست تصميم خود را یکسره کند... ببیند چه تعلقاتی در اعماق دل خود نهفته داشته است و این تعلقات اینک و در دوراهی بین سعادت و شقاوت به کدام سو میکشانندش...
آنان که لحظه لحظه زندگی خود مراقب بوده اند و گفتار و رفتار و عادات و افکار خود را با میزان امام سنجیده اند، در این قله خطیر با شهامت ورود میکنند و این عرصه ابتلا و امتحان را به سلامت پشت سر میگذارند... آنان فضایل اخلاقی را میخواستند که زمانی در خدمت امام زیباتر خدمت کنند و حال زمانش فرا رسیده...
همه دارایی ها و هست ها در راه امام هست میشود و حقیقت مییابد و گرنه سرابی بیش نیست... کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام...
وجه الله یعنی ارباب...
🏴 @shab_amaliat
شب عاشوراست و اصحاب پروانه وار دور اربابشان حلقه زده اند و با عباراتی سراسر شجاعت و ارادت، وفای خود را به امام زمانشان اعلام میدارند...
امشب و پس از چند قرن ما را به خیمه اباعبدالله الحسین علیه السلام رسانده اند... من چه بگویم؟ با کدام سابقه خوش آمده ام؟ در کوله بارم چه توشه دارم؟ چه جمع کرده ام تا با آن در راه ارباب جانبازی کنم؟ مگر نه آنکه هر چه دارم از لطف او بوده و من تمام دارایی ام را صرف غیر او کرده ام؟ صرف منفعت خودم، تعلقات دنیایی خودم... اصلا به این دنیا آمده بودم تا در خدمت او باشم و عهد بسته بودم غیر از خواسته او نخواهم و غیر از مسیر او نروم... اما...
ارباب! اینک من پیش پای شمایم... مرا هم میپذیرید؟ با همه نداری ام... با همه بیچارگی ام... آقا... از دنیای بدون شما میترسم... بعد شما چرا بمانم و این عمر را با خود به کجا برم... به کهف حصین شما پناه آورده ام، مگر نه آنکه در قرآن کریم آمده است:فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ... به کهف الهی پناه آورید خداوند دریای رحمتش را به رویتان می گستراند....
یا رحمة الله الواسعة...
اربابم! امشب مرا در خیل یارانت بپذیر و برای خدمت به این راه مبارک خالص فرما تا ظهر عاشورایم در معرفی خود از عمق جان تنها و تنها نام شما را فریاد زنم:
امیری حسین و نعم الامیر
🏴 @shab_amaliat
«تاریخ را با قصه اشتباه نکنید؛ تاریخ یعنی شرح حال ما، منتها در یک صحنه دیگر... تاریخ یعنی من و شما، یعنی همینهایی که امروز اینجا هستیم، پس اگر ما شرح تاریخ را میگوییم، هر کدام از ما باید نگاه کنیم ببینیم کجای این داستانیم».
امام خامنهای
ارواحناله الفداء
کربلا، راهی است که یک بار طی شده و نشان داده است که این مسیر شدنی است و میشود...
به همین دلیل است اگر امام رضا علیه السلام میفرمایند: فقل متی ما ذکرته یا لیتنی کنت معهم فافوز فوزا عظیما...
هروقت یاد سیدالشهدا و شهدای کربلا افتادی بگو ای کاش همراهت بودم و رستگاری عظیم نصیبم میشد...
«یا لیتنی» یک تعلیم مکتبی است...
برای یارانی که زمان، آنها را از کربلای سیدالشهدا فاصله انداخته بود...
برای اصحاب آخرالزمانی...
«یالیتنی» یعنی میخواهم مانند شما باشم، همراه شما باشم، مکتب شما را با خون خود پاسداری کنم...
این یک دستور عملی است...
یک آرزوی زنده است...