مدرسه ای کاملا معمولی بی حاشیه و بی جنب جوش خاصی.

نه،نمیتونه این بار هم یه جوگیری ساده و زود گذر باشه. .

دیگه وقتشه یه تکون اساسی به خودم بدم، روند زندگی رو تغییر بدم و بشم اون آدمی که میخوام. *اونم تونست،تو چرا نه!؟

به صورت پشم ریزون و ناگهانی به خودم گوشزد کردم که هی دختر تو گوشاتم با ارزشن،هر چرت پرتیو گوش نده و دویست تا اهنگ حذف کردم. امیدوارم پشیمون نشم*

برد من وقتیه که به تو میبازم:>

اونقدر حالم بد بود که نفهمم چی میگه.

سلام به تو،هر کسیِ احتمالا زیبا. آمدم تا امروزم را برایت تکه پاره کنم و بگویم و بگویم. امروز کمی با روز های دیگر فرق داشت. همینطور که حواس ندارم، مسائل دیگری هم خرمان را چسبیده و ول کن نیست. در این فکر بودم و هستم که سر سامانی به کانال بی روحم بدهم، و یک خانه تکانی حسابی هم برای روح چرکولمان. برای منِ بی فکر،روزی با ذهن خسته بود. با خودم یکی به دو کردم که مباحث دینی،سیاسی یا اجتماعی بگذارم.. من یک نگاه به سر تا پای خودم انداختم و دیدم نه!من مال این حرف ها نیستم. پس بجایش تصمیم گرفتم از خودمان شروع کنیم. از روحمان حرف بزنیم و از باور های قلبی که خودمان انتخاب کردیم.. هر کسی جانم از تو که پنهان نباشد، خیلی اشتیاق دارم برای زیر رو کردن این زندگی کسل کننده و خاکستری. سخت است کمک میخواهم اما بقیه هم درگیر مشکلاتی که مثل یک شیشه تیله جلویشان ریخته شده،هستند. هر کسی مهربانم نمیدانم به دعا اعتقاد داری یا نه. اما میشود در دلت برایم از خدایمان بخواهی با موفقیت دوست شوم:)؟ عرض هایمان هم تمام شد ؛تنها خدا حافظت باشد دوست من**

خیره شدن به ترک دیوارم بحثش جداست.

شبها به خوابم می آید و روز ها در خیالم پرسه میزند مثل یک شبح! نمیدانم هست،نیست یا اصلا واقعیست، اما او گوشه ای از ذهنم را سکونت گاهش کرده . اما فقط در مغزم جا خوش نکرده. در کتابها،بیت ها، موسیقی وحتی غذا ! او همه جا هست و در همه چیز، روح میدهد به من .گاهی هم قلبم را میفشرد، تا اصطلاحا دست به قلم شوم.

بی تو پر از داغ پریشانی ام ؛مهر جنون خورده به پیشانی ام..

اونجایی که نگه داشتم برای تو به دنیا نمیدشو🌝

میزان زیادی عصبانیت = خندیدن.