سلام جانم.
حالت به اندازه من خوب است؟
طبق معمولی که میدانی به دنبال چیزی جالب که به او توجه نمیکردم،بودم.
عزیزم ادمها خیلی بی قانون اند،خیلیییی.
حتی همان ادمهای به اصطلاح اتو کشیده ی وسواسی ..
کمترین خطایی در قانون برایشان غیر قابل تحمل است اما خودشان حتی قوانینی برای خود ندارند..
هر طوری که میخواهند رفتار میکنند و لحظه ای هم به خود نمیگویند که من حقی برای این نوع برخورد دارم؟
قانونی در قلبشان به ثبت نرسیده که نباید دلی شکست؟آن هم با خسارتی بالا؟ عجب.
فکر نمیکنند که کلامی، نگاهی .. ممکن است دلی را بلرزاند و من هم گردن نگیر؟
روحی که بخاطر بی حواسی و بی قانونی ات درگیر تو است را چگونه جواب می دهی.
هر کسی جانم اگر ادامه بدهم؛ احتمالا بخاطر فشارِ عصبی کاری دست خودم میدهم.
شبُ روزت ،رحمت.
اگر بودی خاطرات قبلمون برام مهم نبود که.
اگر بودی برای یاد اوری خودم به تو اینهمه سختی نمیکشیدم که.
اگر بودی کی میخواست با حرفاش،کاراش بزنه تو صورتم که به خودم بیام؟
اگر بودی نگران کی میشدم که باز کجا رفت و با اور تینگ بازیش داره چی به سر خودش میاره؟
این من بودم که به خدا ایمان نداشت.
همه به من میگفتند که کافر شده ای و من در اعماق اعتقادات قلب جسورم غرق بودم.
-دنبال نشانه هایی از خدا بگرد.
صدای قلبم مدام در مغزم میپیچید و گوش هایم پر از حرف های تکراری.
اقلیم ها،سرزمین ها
همه را زیر و رو کردم نشانه ای نبود.
هنگام برگشت در جاده ای خاکی
ناگهان فرکانسی از دور به سمتم ارسال میشد.
انگار بزرگترین معجزه از جانب شخصی ناشناس بود.
نوری چهره اش را پوشانده بود.
بی اختیار به سمتش کشیده میشدم.
نور محو شد
تا به حال کسی به زیبایی او ندیده بودم.
تو
من به این نام صدایش زدم
انگار قلبم را به بند کشیده بود
و این تو بودی
پرسیدم
خالق تو کیست؟
گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگ
و من همان دم به خدا ایمان آوردم.
خدایی که خالق همه زیبایی هاست
خدایی که خالق توست
و شاید از آن روز سالها بگذرد
اما من هنوز همان عاشق عابد خداپرست مانده ام
حتا با نبودت
من هنوز هم در کنج خلوت یاد چهره ات خواهم افتاد و امیدوارم گه گاهی
ناگاه در رویا ها و هنگام عبادت دوباره ببینمت و اینبار بدان من
قطعا مسلمان راه عشقت خواهم شد
-هستی
