روح!
تو بار ساقیای شهر پر جنسه؛ ولی های تر از همشونه دوز چشمت!
زیاد مینوشم از تو؛بگیر استکانم را..
بعضی آدما اینطورین که هی خودشونو از چشمت میندازن، به خودت میگی نه!
شاید حواسش نبوده، بغلش میکنی میزاریش رو چشمت.
و باز دوباره خودتو با نمیدونسته که،پاش لیز خورد اینبار ...
گول میزنی.
اخرم خودت پرتش میکنی پائین.
هدایت شده از -مِلک مَلکا-
«دوستان صمیمی جانِ واحدی هستند در بدن های پراکنده..»
|'امیرالمومنینعلیعلیهالسلام
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ.
این آیه🥹>>>>>>>