. 🌷 خاکیان افلاکی چقدر از دل خاک آسمان درآوردیم چقدر از تن این مرده جان درآوردیم چقدر سورۀ ایمان و آیۀ امید چقدر معجزۀ جاودان درآوردیم اگرچه در پی نام و نشانه‌ها رفتیم هزارها بدن بی‌نشان درآوردیم چقدر چفیه و سربند سرخ یازهرا ز خاک عاطر افلاکیان درآوردیم هزار پیر محاسن‌سفید دریادل هزار سرو رشید جوان درآوردیم چقدر لالۀ گلگون، چقدر چشمۀ خون چقدر زمزم رود روان درآوردیم چقدر قلۀ خوابیده در دل صحرا برای عزت ایرانمان درآوردیم گذشت جنگ و ز خیل بسیجیان از خاک هزار مشعله، صد کاروان درآوردیم #محمدتقی_عارفیان #شهید #شهیدان_گمنام_بسیجی #هفتۀ_بسیج_بر_بسیجیان_دریادل_مبارک @shaeranehowzavi

☘☘ انداخت بر دوشش عبا را مرد خیبر دریای صبرش از همیشه بی¬کران¬تر چادر به سر کرد آسمان غرق ماتم شد همره مردی بدون یار و یاور در شب¬ترین شب¬ها دو نور محض با هم راهی شدند این¬بار در شهری که دیگر حتی تمنای بهاری نیست در آن در باغ خو کرده به خشکی باغ بی¬بر منزل به منزل در زدند آن خانه¬ها را - مردم چه شد قول و قرار حج آخر؟ تنها جواب مردم دل¬مرده این بود: - ما دست بیعت داده¬ایم با فرد دیگر آتش¬فشان شد عقده¬ها و کینه¬هاشان در ازدحام آن نبرد نابرابر بانوی بال و پر شکسته بال و پر زد تا که گره بگشاید از ابروی حیدر مرغان خوش آوازه افتادند در بند مولا به کنج خانه و زهرا به بستر کم کم علی تنهای تنها در مدینه کم کم حسین و زینب و رؤیای مادر ... حالا علی مانده¬ست و چشمی چشمه اشک حالا علی و خار در این دیده تر با استخوانی در گلو مانده¬ست مولا با خاطراتی شعله¬ور از قدر و کوثر #علی_توسلی #فاطمیه @shaeranehowzavi

☘☘ السلام الله علیک یا فاطمه‌الزهراء زمین خوردی علی از پا در آمد به هجده سالگی عُمرت سرآمد کنار قامت غرق به خونت "حَسن" بالش شکست و بی پَر آمد یا فاطمة الزهراء اشفعی لنا عندالله #فرح_یارمحمودی (صبا) #فاطمیه @shaeranehowzavi

یا فاطر بحق فاطمه(سلام الله علیها) تا گفت السلام علی...، روضه پا گرفت قلب رئوف حضرت صاحب عزا، گرفت ازمیخ گفت و از در و دیوار و دود گفت از گرد و خاک چادر و روی کبود گفت از دست بسته‌ی یل‌خیبر، میان خلق افتادن عمامه حیدر میان خلق لرزید شانه‌های قرار و امان ما بی‌تاب شد ز گریه امام زمان ما از روضه‌خوان بخواه سخن مختصر کند آری بگو رعایت حال پسر کند از شهر غربت پدرش زود بگذرد نام مغیره را به زبان کمتر آورد ... قدری درنگ کرد و از آنجا گریز زد از فاطمه به زینب‌کبری گریز زد از کوچه‌ی مدینه گذشت و به شام رفت با کاروان به کوچه‌ی پر ازدحام رفت یابن الحسن! به خاطر مادر ظهور کن آقا تو را به زینب مضطر ظهور کن #ابراهیم_نژاد_آکردی #اَللّهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَج #السلام_علیک_ایتها_الصدیقه_الشهیده @shaeranehowzavi

| روضه‌ی یاس سپید | . . خوشا غزل که در این صبح عید بنویسم میان روضه ی یاس سپید بنویسم دراین سپیده دمان، سر به دوش باغ بگو که از شمیم کدامین شهید بنویسم در این سپیده دمان نامه ای سراسیمه شبیه زلف پریشان بید بنویسم بهار گمشده ای قرب و بعد یعنی چه چه جای آن که قریب و بعید بنویسم تو را که وسعت سجاده ات هواللهی ست به رنگ آیه ی حبل الورید بنویسم ببخش گریه امانم نمی دهد اینجا که از شقاوت دستی پلید بنویسم #محمد_حسین_انصاری_نژاد #فاطمیه @shaeranehowzavi

امروز هفتم آذر سالروز شهادت دانشمند ولایی و متدین کشور #محسن_فخری‌زاده است هدیه به روح این شهید والامقام #صلوات #نشر_دهید #اللهم‌صل‌علی‌محمد‌وآل‌محمد‌و‌عجل‌فرجهم @shaeranehowzavi

💠 مرثیه‌های غیرمعصومانه «نقدی بر سوگ‌سروده‌های فاطمی» 🔹مرثیه‌سرایی در عزای معصومین(علیهم‌السلام) امری پسندیده است و کثرت روایات از اهمیت آن حکایت دارد. این دسته از روایات همواره دغدغه‌ای مقدس برای شعرای آیینی ایجاد کرده‌ تا با پرداختن به این مهم، به ثواب اخروی و برکات دنیوی آن دست یابند. اما در مرثیه‌پردازی باید توجه داشت اصول و ملاک‌های شعر ارزشی مراعات شود و شاعر از هنجارهای آن تخطی نکند. اصولی مانند: ـ رعایت شأن معصومین(علیهم‌السلام) ـ معرفت‌افزا بودن مرثیه ـ بیان مستند ـ بیان هنری و سایر اصولی که سهل‌انگاری در رعایت آن‌ها، شعری به ظاهر آیینی را در واقع به شعری مخالف با آموزه‌های دینی تبدیل می‌کند. 🔸پرداختن به مراثی غیرواقعی، همواره یکی از لغزشگاه‌های اساسی این عرصه است. هنرنمایی شاعر در مرثیه‌پردازی باید جلوه‌ای از درک صحیح واقعه و پردازش زوایای پنهان آن باشد. ارائۀ تصویر غیرمستند، خلاف موازین مرثیه‌سرایی است. به عبارت دیگر، مرثیه باید با خیال همراه باشد نه این‌که از اساس خیالی باشد. جای تعجب و تأسف است که برخی شاعران آگاهانه یا غیرآگاهانه، روضه را به نحوی بیان می‌کنند که صرفا مستمع را تحت تأثیر قرار دهد اما با گزاره‌های تاریخی هم‌خوانی ندارد. گویا «اَحسَنُ الشّعر اَکذَبُها» را حقیقتاً به معنای دروغ‌پردازی پنداشته‌اند. 🔹تأسف بیشتر زمانی است که شاعر در مضمون‌یابی‌های افسارگسیخته خود، به مضمونی روی آورد که نه تنها از لحاظ تاریخی غیرمستند است، بلکه از لحاظ اعتقادی نیز دارای ایراد جدی است؛ مانند اشعاری که شأنیت عصمت در آن‌ها نادیده گرفته شده است. این «مرثیه‌های غیرمعصومانه» که مدتی است در اشعار فاطمی ورود پیدا کرده است،‌ تصویری غیرقابل قبول از معصوم ارائه می‌دهد. به این نمونه‌ها توجه فرمایید: چادرش را تکاند و راه افتاد مثل کوه از کنار کاه گذشت ولی از درب خانه ناغافل دو سه باری به اشتباه گذشت! و: از صدای شکستنِ بغضش چشم‌ دیوارها سیاهی رفت مادرم راه خانه را آن روز تار می‌دید! اشتباهی رفت! و: بازم نمی‌گی که چی شد تو اون کوچه بازم نمی‌گی آخه رو چرا می‌گیری بازم نمی‌گی چی اومد به روز چشمات که بچه‌هاتو با هم اشتبا(ه) می‌گیری! چه‌قدر باید حواس شاعر به گریاندن مستمع پرت شده باشد که برای رسیدن به آن، حاضر شود معصوم را -العیاذ بالله- حواس‌پرت نشان دهد. اشک گرفتن به چه قیمت؟ به قیمت زیر سؤال بردن عصمت! 🔸اشک باید زمینه تفکر، تحول و تعالی را در شنونده ایجاد کند، برای همین روایات تا این حد بر آن تأکید دارند؛ در حالی‌که نتیجه مضامین این‌چنینی، چیزی جز سقوط اعتقادی نیست. باید بر غربت و مظلومیت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) گریست اگر قرار باشد ما با چنین مضامینی در مصیبت ایشان اشک بریزیم. قدرت تعقل و تشخیص معصوم حتی در بزرگ‌ترین مصیبت‌ها ذره‌ای کمرنگ نمی‌شود و موردی نمی‌توان یافت که معصوم ناخواسته دچار اشتباه در تشخیص شده یا کلامی به اشتباه از ایشان صادر شده باشد؛ این خاصیت عصمت است. بزرگان دین فرموده‌اند که گناه،‌ نسیان و سهو از جانب شیطان است و القائات شیطانی به وجود معصوم راه ندارد «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» (احزاب/۳۳). 🔹اگر قرار باشد کسی که دارای مقام عصمت است، در حالات مختلف دچار این اشتباهات شود، چگونه می‌توان به قول و فعل او اعتماد کرد؟ تنها حکمت است که حتی در سخت‌ترین شرایط همواره در حرکات، سکنات و کلمات معصوم جاری است. تصور کنید در لحظات آخر عمر شریف نبی مکرم اسلام(صلّ‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) که حضرت در نامساعدترین شرایط جسمی قرار دارند، در همان حال به آوردن قلم و کاغذ برای نوشتن وصیت امر کنند؛ اگر کسی بگوید «درد بر پیامبر غلبه کرده، نمی‌داند چه می‌گوید. حرفش را جدی نگیرید!» آیا به این فرد نمی‌گویید: مگر تو مسلمان نیستی! مگر قرآن نمی‌خوانی! خداوند متعال در آیه ۳ و ۴ سوره نجم فرموده است: «وَ مَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَی إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى؛ و پیامبر از روی هوا و هوس چیزی نمی‌گوید،‌ هرآنچه می‌گوید وحیی است که به او الهام شده است». حواسمان باشد که شعرمان ناخواسته رنگ و بوی حرف این افراد را نگیرد که مقام عصمت را نادیده گرفته‌ و به معصوم نسبت هذیان و اشتباه دادند.

🔸این یادداشت را با سخنان حکیمانه رهبر معظم انقلاب در باب مرثیه‌سرایی به اتمام می‌رسانیم: «یک قسم منبر هم مربوط به مدایح و مراثی اهل‌بیت است. البته ما در باب مرثیه‌خوانی حرف‌های زیادی داریم. بارها هم ما توی همین جلسه به شما مداح‌های عزیز عرض کردیم، جاهای دیگر هم گفتیم که در مرثیه‌خوانی بایستی به «صدق واقعه» پایبند بود. درست است که شما می‌خواهید مستمع خودتان را بگریانید، اما این گریاندن را به وسیلۀ «هنرنمایی در کیفیت بیان واقعه» تأمین کنید، نه در ذکر واقعه‌ای که اصل ندارد. ما در گذشته‌ها سراغ داشتیم -ان‌شاءالله حالا آن جور نیست- که بعضی‌ها فی‌المجلس یک چیزی را جعل می‌کردند؛ نکته‌ای همان‌جا به ذهنش می‌آمد، می‌دید خوب است، موقعیت خوب است، همان‌جا می‌گفت و از مردم اشک می‌گرفت! این درست نیست. اشک گرفتن از مردم که هدف نیست؛ هدف، آمیختن این دلِ اشک‌آلود -که اشک را به چشم می‌رساند و چشم را اشکبار می‌کند- به معارف زلال است؛ البته با هنرنمایی.» (۱۳۸۹/۳/۱۳) ✍🏻 #عباس_همتی 🌐 shereheyat.ir ✅ @ShereHeyat

آن مرد او رفت و به سرمنزل مقصود رسید او رفت و به آنچه لایقش بود، رسید هر کس وسط راه بماند، مانده‌ست... آن مرد که یک لحظه نیاسود، رسید #یوسف_رحیمی #شهید_فخری_زاده #دانشمند_شهید @shaeranehowzavi

روئین تنان روشن تقدیم به شهدای هسته ای ما نمی میریم چون روئین تنیم احمدی های همیشه روشن ایم چون حسین بن علی آزاده ایم فخر ما این است فخری زاده ایم ما خروشانیم چون آتش فشان آفتابی در دلِ ظلمت نهان هان مپندارید ما فانی شدیم نسل ِ سلمانیم و ایرانی شدیم جسم ما را گرچه صد قسمت کنید تازه ما قاسم سلیمانی شدیم #حسین_کیوانی #شهیدان_هسته‌ای @shaeranehowzavi

🥀 . لقد ضاق صدری حبیبه فوادی من هرکاری کردم جوابی ندادی چقدر دلشکسته از این خونه میری هنوزم که داری ازم رو میگیری بمیرم برای پرت که شکسته داری میری اما با این حال خسته نگام ابر بارون با این غم میبارم که بعد از تو حالا کسی رو ندارم روی میخ و دیوار نشون از تو مونده دیدن که گل من، خودش رو کشونده تو بودی کنارم من و دست بسته نگفتی به حیدر که پهلوت شکسته من و نیمه ی شب من و غسل زهرا منم دست تنها منم کوه غم ها حسن جان عزیزم چقد بی قراری فقط مونده از تو، غم و اشک و زاری تو گفتی که نامرد توی کوچه سد شد قدت رو کشیدی ولی ضربه رد شد #سید_محمد_جواد_سجادی #فاطمیه @shaeranehowzavi