#یک_ماه_پس_از_دیدار_یار از ماه رمضان دوست داشتنی یک ماه گذشت 🌒 دوستان عاشق رسم دارن از هم یادگاری🎁 نگه دارن تا با اون به یاد همدیگه بیافتن بعد از شب و روزهای خدایی مهمونی و در طول این دوری یک ماهه از ضیافت الهی، چیزی از صاحب خونه به یادگار گرفتی و نگه داشتی⁉️ ✅اشک سحرگاهی ✅دل مهربون ✅اخلاق خوش ✅تلاوت مستمر ✅نماز با توجه ... 💢 اگه من تو این شلوغی ها از او غافل شدم ولی او رسم دوستی رو بهتر نگه داشته و بی قرار ما شده و فرصتی دگر مهیا کرده 🌺 از همین فردا ماه ذی قعده شروع میشه 👈آدم حسابی ها روی چله ای که از اول ذی قعده تا عید قربانه حساب باز میکنن👌 وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ ... #یک_چله_تا_دیدار_یار #اعمال #اخلاق @hadianeha

🎞 بینات؛ نیاز ماست 🔸 برای این نسل باید جواب داشت. 🔸می‌توانی ساکت باشی در برابر این همه بحران و فشاری که این روح‌های مبتلا می‌کشند؟! 🔹مرحوم حجت‌الاسلام صفایی حائری به رادیو زیارت، صدای مهر و معرفت بپیوندید: 👇 @RadioZiyarat

✅گستردگى مسئوليت تربيتى 🔶استاد علی صفایی حائری: مسأله‌ى تربيت وسازندگى بزرگ‌ترين مسئوليت ما در اين قرن وحشى است. اين اولين مسأله است، زيرا هر بقالى،بنايى، نجارى، طبيبى و مهندسى بايد قبلا تربيت شود و نه تنها تربيت كه مربى ديگران هم باشد. اين سازندگى اولين و بزرگ‌ترين وظيفه است و با ساير مشاغل و برنامه‌ها منافات ندارد. عطار هنگامى كه دارد چاى را در پاكت مى‌ريزد مى‌تواند شناختى در مغز و عشقى در دل و وسعتى در روح طرف بگذارد و چاى كشيدنش به او درس‌هايى بدهد. بناء هنگامى كه دارد آجرها را به هم پيوند مى‌زند و بر روى هم مى‌گذارد، مى‌تواند از پيوندها و وحدت‌ها و همدستى‌ها و فداكارى‌هاى خود نمونه‌هايى در دسترس بگذارد و سازندگى‌هايى داشته باشد. هر كس در هر كجا مى‌تواند مربى و سازنده باشد. چراغ روشن در هر كجا كه هست مى‌تواند نور بپاشد و راه‌ها را روشن كند. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی ج۱ ص۴۴ 🌿 @einsad

💠 حلم و حکمت #اخلاق_کارگزاران مرحوم آیت‌الله حاج سید احمد زنجانی در جلد سوم "الکلام یجر الکلام" می نویسد:🔻 📝 احنف بن قيس، از بزرگان اهل بصره و بسيار محترم بود و يكى از حكما و عقلا و سياسيّين بود. در حلم، ضرب‌المثل بوده، می‌گفتند فلانى از احنف، حليم‌تر و بردبارتر است. به احنف گفتند از كجا اين حكمت را اخذ و اين حلم را ياد گرفتى؟ گفت از حكيم عصر و حليم دهر، قيس بن عاصم منقرى. و به قیس گفته شده كه حلم كه را ديدى تا حلم ياد گرفتى و علم كه را ديدى تا علم ياد گرفتى؟ گفت از حكيمى ياد گرفتم كه حكمتش تمام نمى‌شود؛ اكثم بن صيفى تميمى. و به او گفته شد حكمت و بردبارى و رياست و بزرگوارى را از كه ياد گرفتى؟ گفت از حليف حلم و ادب و سيّد عجم و عرب، ابى‌طالب بن عبدالمطلب علیه‌السلام. حليف، به معنى هم قسم كه دو نفر سوگند خورده باشند كه با هم باشند؛ كنايه از ملازم بودن است، چون جناب ابوطالب خيلى با حلم و وقار بود. مى‌گويند شيخى تناور و خوشرو بود كه در او، جمال پادشاهان و وقار حكيمان بود. ❖ــــــــــــــ❖ در كتاب «اصل الشيعة»، از ابوسعيد منصور بن حسين آبى، متوفّى سنه 422 ، در كتاب «نثر الدرر» نقل كرده كه احنف بن قيس گفت: «وارد شدم بر معاويه؛ براى من از گرم و سرد و شيرين و ترش، آن قدر آورد که من تعجّب كردم. بعد، يك قسم از خوردنى آورد، من نشناختم. پرسيدم: اين چيست؟ گفت: اين رودۀ اردك است كه با مخ برّه، پر كرده و با روغن فندق، پخته و شكر زده‌اند. من گريه كردم. معاويه گفت: چرا گريه كردى؟ گفتم: على علیه‌السلام را ياد كردم كه من در خدمتش بودم؛ وقت طعام و افطارش رسيد، مرا نگه داشت. ديدم براى او انبانى آوردند مُهر زده. عرض كردم: چه در داخل آن است؟ فرمود: سويق جو. عرض كردم: ترسيدى از او بردارند؟! فرمود: نه، ترسيدم كه حسن يا حسين علیهماالسلام، روغنى يا زيتى بمالند. عرض كردم: حرام است آن يا اميرالمؤمنين؟ فرمود: نه، و لكن بر پيشوايان حقّ، لازم است كه خودشان را در عداد ضعفا قرار دهند تا براى فقير، فقرش دشوار نباشد. معاويه گفت: كسى را ياد كردى كه فضل او انكار نمى‌شود.» #حلم #حکمت #پیشوایان_حق 👉@zanjani_net

🔶 بزرگى مى‏ گفت، يك كبر در شيطان و يك حرص در آدم و يك بخل در پسر او كه بعدها تبديل به حسادت گشت و يك شتاب در يونس و يك توجّه به غير در يوسف، همه ‏ى آنها را زمين زد و مبتلا كرد؛ ما كه همه را يكجا داريم چه كنيم؟ 🔶 زبيرى كه تا ديروز با على عليه السلام بوده، از او جدا شده. منى كه تا ديروز با تو بودم و از تو مى‏ پذيرفتم، با اولين تندى با تو درگير مى ‏شوم. نفرت و دشمنى مى ‏آيد. 🔶 يك كبر، يك عصبيّت، يك قدرت و يك عزّت را خواستن، كافى است براى اينكه درگيرى ايجاد كند. و كافى است، پدرى را با فرزندش درگير نمايد و چشم فرزندش را درآورد. 🔶 شوخى نيست، آدمى به خاطر كمترين چيزها از بزرگترين آگاهى‏ هايش دست شسته و چشم پوشيده است. همين كه رسول صلّی الله علیه و آله به من اعتنا نكرد و يا مثلاً دخترش را به من نداد و يا پيش من ننشست و بر من وارد نشد، (چنانچه وقتى حضرت رسول صلّی الله علیه و آله وارد مدينه شدند، همين دعواها و درگيرى ‏ها بود) همين براى انحطاط و سقوط، كافى است. 🔶 خدا شاهد است بين ما و كشتن اولياى خدا هيچ حائلى نيست. خيال مى‏ كنيد، آنان كه حسينِ فاطمه را كشتند و حتّى به بدن تكّه تكّه شده ‏ى او هم رحم نكردند و آن را زير سمّ ستوران قرار دادند، چه كسانى بودند⁉️ 🔶 صحابى و در ركاب و همراه رسول صلّی الله علیه و آله بودند و نفس گرم او را احساس و كلام حضرت را در مورد امام حسين علیه السلام شنيده بودند كه مى ‏گفت:«حُسَيْنٌ مِنِّى وَ أنَا مِنْ حُسَيْنٍ». 🔶 ما خيال مى‏ كنيم براى كفر و عناد و لجاج و درگيرى با خدا و ايستادن در مقابل رسول او، يك ادّله ‏ى سنگينى لازم است. خير، همين‏ها كافى است. انحطاط و سقوط طبيعى است، پرواز دليل مى ‏خواهد. 📚 روزهای فاطمه، ص 63 🆔👉 @cheshmeyejarie