هنر انسان اینکه با بودن ابزار گناه بتونه اونو پس بزنه [گناه].
فی الواقع بتونه حفظ النفس کنه.
نفسشو در اختیار بگیره و نزار هر طرفی بره

در حالیکه زمینه گناه رو داشت اما خودش رو در دام شیطان نینداخت.