بسم الله الرّحمن الرّحیم این الطالب بدم المقتول بکربلا من وصی آخرینم بوسیله ی من بلا از شیعیانم دفع می شود ( امام مهدی عَجَّل الله ) با نور پر فروغش روشن کند جهان را ما نیز بهره مندیم از جلوه های نورش از آفتاب رویش دنیا بود مُنوَّر پوشیده گرچه باشد در جمع ما حضورش روح جناب حیدر در او کند تجّلی چون جَدّ خود پیمبر گردیده خُلق و خُویش درکوچه و خیابان در شهر و در بیابان دل میکند شب و روز همواره جُست و جویش سر می دهیم هماره عَجّل علی ظهورک بر دیده سُرمه سازیم از تُربت عبورش اَمَّن یُجیب بخوانیم از جان و دل به ندبه تا حق کند فراهم برنامه ی ظهورش یوسف ز بند غربت کی می رسد خدایا عالم شود گلستان از نور پاک رویش تکیه زند در آن روز بر ذوالفقار جَدّش سرو کشیده ماند چون قامت عمویش ما چشم براه مولا بنشسته ایم بیاید سیرابمان نماید از جُرعه ی سبویش دارالحکومه گردد کوفه برای حضرت یاران همه مُهیّا آماده روبرویش (صابر) رسد زمانی چاووش زند ندایی او آمده ز هجران آئید همه به سویش رحل اقامتش را در کوفه گستراند همراه رهبر خود نائل شویم به کویش عید بر همه مبارک باد با ذکر سه صلوات #الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجهُم شاعر: عارف بَصیر و دانشمند عالیقدر #صابرکبودرآهنگی__همدان