▪️ #تحلیل_کوتاه 🔻پرونده هسته‌ای ایران و نقشه راه پیش‌رو کلاف سردرگم پرونده هسته‌ای ایران با عقب نشینی‌ها و انفعال دولت، هر روز ابعاد پیچیده‌تری به خود می‌گیرد. در حالی که دولت با پیش پرداخت آنی تمامی تعهدات برجامی خود، تنها وعده‌های نسیه تحویل گرفت، به نظر می‌رسد با خالی کردن دستان خود از حربه‌های فنی و دیپلماتیک، عملاً معادلات قدرت را به سود حریف تغییر داده است. آمریکا از برجام خارج شده، اروپا به تعهدات خود عمل نمی‌کند و دولت همچنان در توهم ایجاد تحرکی با تغییر در کاخ سفید است! گام‌های کاهش تعهدات برجامی که امیدها برای تغییر کفه ترازو به نفع ایران را زنده کرده بود، جز هیاهوی رسانه‌ای سودی نبخشید و عقب نشینی اخیر جهت صدور مجوز بازدید از سایت‌های ادعایی آژانس بیش‌ازپیش بر نگرانی‌ها افزود. به نظر می‌رسد آژانس مرگ برجام بی‌خاصیت را پیش‌بینی کرده و در صدد است تعهدات فراپادمانی، از جمله اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی و کد 3.1 را دائمی کند. واقعیات میدانی، تهاجم به آژانس را دیکته می‌کند. جهت تغییر در معادلات سیاسی و وادار کردن حریف به ایفای تعهدات خود، باید آژانس را در گوشه رینگ انداخت، نه آن که باج‌خواهی هایش را اجابت کرد. در این خصوص، طرح دوفوریتی مجلس برای لغو برجام در صورت بکارگیری مکانیزم ماشه، اقدام مثبتی بود که از سرنوشت آن، همانند طرح شفافیت آراء نمایندگان، خبری در دست نیست. با توجه به زیست نباتی برجام و احتمال مرگ قریب‌الوقوع آن، طرح مذکور می‌بایست حذف دسترسی‌های گسترده آژانس بر مبنای پروتکل الحاقی و کداجرایی 3.1 را دربرگرفته و بررسی خروج از معاهده پردردسر و کم‌خاصیت NPT را به عنوان گام بعدی روی میز قرار دهد. بدون یک اقدام عملی موثر، تصور این‌که قوانین بین‌المللی و عرف دیپلماتیک، طرف‌های اروپایی را به انجام تعهدات خود مجبور خواهد کرد، اگر خیانت به کشور و شرطی کردن حیات آن به تحولات خارجی نباشد، قطعاً ناشی از عدم شناخت معادلات قدرت و قانونِ جنگل حاکم بر آن خواهد بود. جهت غلبه بر شرایط موجود، مطالبه این تغییرات بازدارنده از دولت توسط مجلس و رسانه‌ها امری حیاتی است. ✍️ اشکان بکیار 🏴 @roshangari_ir