✳️ قرآن می‌خواهد آدمی را بیدار کند! 🔻 آدمی در این دنیا، به‌خصوص هنگام نزول این آیات (آیات سوره زلزله) به «مادیات» و «زندگی عادی» و «زیاده‌خواهی» و «تفاخر به عده‌ی جمعیت» سرگرم بود. انسانِ غوطه‌ور در «زندگی مادی» و یا «خواب» که به این دنیا مشغول است و از پیروزی‌های مادی‌اش و افزون‌طلبی‌هایش مست است، چنین انسانی به «تکانی شدید» نیاز دارد، تا «آگاه» و «بیدار» شود، و در این هنگام متوجه تفسیر قیامت می‌شود. 🔸 از این رو، در این سوره‌ها روش‌های گوناگونی برای تکان دادن و بیدار کردن آدمی به کار می‌رود، تا اینکه او را متوجه معاد کند. گاهی با عبارت «الهاکم التکاثر» گاهی با عبارت «القارعة مالقارعة» و گاهی نیز با تصویرسازی از یورشی شگفت: «والعادیات ضبحا» قرآن با این روش می‌خواهد آدمی را بیدار کند، و پس از آنکه بیدار شد، به او نشان می‌دهد که کجاست و به او می‌گوید که «قیامت» و «محاسبه» را در پیش رو داری. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #برای_زندگی 📖 ص ۲۱۷

✳️ ایمان به خدا مستلزم پذیرفتن مسئولیت‌های اجتماعی است 🔻 «ایمان به خدا» مستلزم پذیرفتن «مسئولیت‌های اجتماعی» است و این از ژرفای ایمان است. تنها کافی نیست که بگوییم الحمدلله من ملتزم به واجبات هستم و نمازم را می‌خوانم، روزه‌ام را می‌گیرم اما در عین حال همه‌ی آنچه را در پیرامونم می‌گذرد و بر مردم می‌رود نادیده بگیرم. بی‌احترامی به یتیم و رسیدگی نکردن به او و راندنش و بی‌توجهی به مسکین، انکار دین است. 🔸 مؤمن به خدا، مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را برعهده می‌گیرد و ایمانش مستلزم توجه به جامعه است. بسیارند کسانی که تلاش می‌کنند میان این مفاهیم پیوند برقرار سازند و آن‌ها را از انسان دور سازند. این افراد می‌گویند که دین رابطه‌ی قلبی با خداوند است و آن را با زندگی عادی ما کاری نیست. هرگز چنین نیست بلکه ایمان ما با زندگی عادی ما کاملا در پیوند است. فعالیت‌های اجتماعی ما از ایمان به خدا ریشه می‌گیرد. این است ایمانِ درست، ایمان زنده، ایمان تپنده و غیر از این، ایمانِ مُرده است، ایمان فاسد، ایمان خواب، و این‌ها اصلا ایمان نیست. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #برای_زندگی 📖 صفحات ۹۳ تا ۹۵ #⃣ #دینداری 📌 ۱۴ اسفند روز احسان و نیکوکاری