💠 روایت از همسر شهید: حاجی عاشقه سفر بود خصوصا سفر به مشهد و کربلا ... هر وقت تو مسیر تابلوی امام رضا رو میدید ناخودآگاه ماشینش کج میشد سمت مشهد و امام رضا.... چند باری میشد که شام مهمون خانه ی دختر بزرگمون که ساکن شهرری هستن بودیم... حاجی تابلوی امام رضا رو که وسط راه میدید دست ادب به سینه میگذاشت و میگفت السلام علیک یا غریب الغربا... ومیپرسید بریم امام رضا؟ فقط کافی بود یک نفر بگه بریم... و به همین راحتی راهی مشهد میشدیم بدون هیچ برنامه و پیش زمینه ای....اتفاقا خیلی هم خوش میگذشت انگار همون آقایی که دعوت کرده هوای زائرهاش رو هم داره... البته حاجی خیلی با نظم بود همیشه یه ساک از لباس و وسایل شخصیش پشت ماشینش آماده داشت که هر وقت هوس امام رضا کرد راهی بشه... مشهد که میرفتیم حاجی من و بچه هارو میبورد برای ناهار و میگفت امروز ناهار رو مهمون امام رضاییم...  برای شام که میرفتیم حاجی میگفت هرچی خواستین سفارش بدین شام رو مهمون امام رضاییم... هر وسیله ای که برای بچه ها میخریدیم میگفت این کادوی امام رضاست... هیچ وقت با امام وداع نمیکرد و میگفت آقا به زودی دوباره مهمونمون کن بیایم پابوست... وقتی با بچه ها به حرم میرفتیم بیش از حد زیارت رو طولانی نمیکرد تا از حوصله ی بچه ها خارج نشه.... به جاش نصفه شب برای نماز صبح میرفت حرم و تا صبح میموند ... تو مسیر رفت و برگشت و تمام مدت سفر رو همه کاری میکرد تا به همه خوش بگذره و مشتاق زیارت باشند همیشه ... از وقتی بازنشسته شد اگر ایران بود به طور معمول ماهی یکبار و به زیارت امام رضا میرفت گاهی تنها گاهی با من و بچه ها و گاهی با دوستانش.. دو شب پیش دخترم خواب حاج اصغر رو دیده... دیده که بعد از دوماه زنده شده و حال خوبی داره.... پرسیده: بابا از کی زنده شدی ؟ حاجی گفته از اون روزی که یه بنده خدایی اومد بالاسر مزارم و صوت سلام امام رضایی رو پخش کرد... همون موقع روح به جسمم برگشت و زنده شدم... 🔶️ شهدا را یاد کنید با ذکر صلوات #جانباز_شهید_حاج_اصغر_عبادی