ماجرای شهادت یک جوان معلول در غزه «محمد» فرزند شهید «صلاح بهار»، جوان فلسطینی که به خاطر ابتلا به سندرم داون و اوتیسم، برای کارهای شخصی خود نیازمند کمک دیگران بود، به همراه خانواده‌اش در منزلی در نوار غزه در محاصره نیروهای اسراییلی قرار گرفت. خانواده‌اش پرچم سفیدی نصب کردند تا دشمن بفهمد که اهالی این خانه، غیرنظامی هستند و تمایلی به درگیری ندارند. با گذشت یک هفته از محاصره، نظامیان اسراییلی یکباره وارد خانه شدند و سگ‌ها را به جان اعضای خانواده از جمله محمد انداختند. سگها گوشت دست این جوان معلول را پاره پاره کردند. مادرش هرچه فریاد زد و التماس کرد، سربازها توجهی نکردند بلکه همه اعضای خانواده بجز محمد را به زور به طبقه همکف راندند. صهیونیست‌ها، این جوان معلول را در حالی که خون از بدنش جریان داشت به یکی از اتاق‌ها بردند و در را بستند. آنان چند جلد قرآن موجود در این خانه را پاره کردند و حدود 6 ساعت به خوردن و آشامیدن و رقص و ترانه‌خوانی مشغول شدند. ساعاتی بعد وقتی در اتاق را باز کردند پیکر بی‌جان محمد بر زمین افتاده بود. آخرین جمله‌ی محمد که در یاد خانواده‌اش مانده اینست که وقتی سگ اسراییلی را در مقابل خود دید با همان معصومیت کودکانه‌اش گفت: «سيبني يا حبيبي»(عزیزم! مرا رها کن!) جولای 2024 - تیرماه 1403 #جنایات_اسراییل #فلسطین حقوق بی بشر... ✨اللهم عجل لولیک الفرج