درد دل؛ چند روز از منهدم کردن مقر موساد در اَربیل می‌گذرد. حمله‌ی موشکی‌ای که در آن پیشرو دیزه‌یی به همراه چند افسر اطلاعاتی موساد کشته شدند. از آن روز تا حالا رسانه‌ها، اطلاعات دقیقی ندارند که در اَربیل چه نفراتی از صهیونیست‌ها به درک واصل شدند ... اما اینجا در کشور ما از یکی دو ساعت پیش رقابت شدیدی بین کانال‌ها و رسانه‌ها شکل گرفته در معرفی شهیدان امروز در سوریه تقریباً تصاویر نصف برادران سپاهی را هم به جای شهدا منتشر کرده‌ایم! واقعاً نمی‌دانم چقدر اعلام اسامی و سمت‌ها در این سطح و موقعیتِ جنگِ پیش‌ رو درست است یا غلط! اما آنچه قابل فهم است؛ تلاش عجیبی است برای دیده شدن، برای عقب نیفتادن در اعلام خبر، برای ضریب دادن به اقدام دشمن، برای به هم ریختن ناخواسته‌ی اذهان عمومی، برای ... به قول یکی از رفقا نمی‌دانم این شهوت اطلاع‌رسانی چه زمانی فروکش می‌کند؟ هنوز هیچ چیز مشخص نیست، نهاد رسمی اطلاع‌رسانی نکرده، زوایای موضوع مشخص نشده، دوستان دقیقه به دقیقه مطلب منتشر می‌کنند ... باور کنیم امنیت ملی شوخی نیست ... پ‌.ن:واقعا دردِ دل آقای حمید کثیری حرفِ دلِ منم هست نمی‌دانم واقعا این شهوتِ اطلاع‌ رسانی هستش یا حکایت از احساساتی و جوگیر شدنِ ایرانی هاست دشمن اینقدر زیرک است که هیچوقت تعداد تلفات خودش را نیز اعلام نمی کند که روحیه شون تضعیف نشه اونوقت ما زنده هامون رو هم جز شهدا سریع اعلام میکنیم و فضای مجازی هم که ولنگ و وار و با سرعت نور خبرها پخش میشه تو رو خدا قدری تامل کنیم #حمید_کثیری #تامل #تفکر #جوگیر_نباشیم @shahid_ahmadali🍃🌸