📜 #گمنامانِ_پرآوازه
زمانی که تحقیق در مؤسسه دارالحدیث را شروع کردم، روزی به باب «#خمول» رسیدم؛ #واژهای_ناآشنا_و_غریب! معنای آن را جُستم دیدم «#گمنامی» معنا کردهاند؛ بیشتر کنجکاو شدم! با دقت مطالعه کردم. روایات آن برایم جالب بود.
مضمون برخی از آنها که از رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل شده این بود: محبوبترين بندگان نزد خدا «#پرهيزگارانِ #گمنام»ند؛ كسانى كه هرگاه غايب باشند كسى جويايشان نمىشود، و وقتى حضور دارند، شناخته شده نيستند.¹
آن روزها(حدود سالهای ۷۵)، سالهای زیادی از جنگ نگذشته بود. این روایات برای من فقط رزمندگان و بسیجیان را تداعی کرد.
شاید این گروه همانها باشند که امیرالمؤمنین علیهالسلام در باره آنان فرموده: «در راه خدا، گروهى به جهاد بر مىخيزند كه در ديد متكبّران، خوار و در زمين، ناشناخته و در آسمانها شناخته شدهاند.»²
انسانهایی گمنام که دیده نمیشوند و به وقت نیاز، مخلصانه حضور مییابند و مشکلات را حل میکنند. بسیجیان بهترین حلّ مسئلههای کشور بوده و هستند.
#بهتر از همه #مولا و #مقتدای #بسیجیان، روح زمان، #خمینی_کبیر آنها را شناخته بود؛ همو که در وصف آنان فرمود:
«#بسیج_مدرسه_عشق_و_مکتب_ #شاهدان و #شهیدان_گمنامی است که پیروانش بر گلدسته های رفیع آن، اذان شهادت و رشادت سر دادهاند.
#بسیج_میقات_پا_برهنگان_معراج #اندیشه_پاک_اسلامی است که تربیت یافتگان آن، نام و نشانی در #گمنامی و #بینشانی گرفتهاند.»
۱. میزان الحکمه، ج ۳، ص ۵۱۰.
۲. نهج البلاغه، خ ۱۰۲.