. 🔮#قسمت_یازدهم . #به_نام_خدای_مهدی . #قلبم_برای_تو❤❤ . خواستم برم جلو و بگم سو تفاهم شده ولی خجالت میکشیدم...اروم اروم سمت کلاسم رفتم...فضای کلاس دانشگاه برام آزار دهنده بود...انگار یه غریبه بودم...حوصله هیچکس رو نداشتم...اروم رفتم و آخر کلاس نشستم و منتظر بودم زودتر کلاس تموم بشه... بعد از کلاس حتی حوصله نشستن تو کافه و جایی که همیشه مینشستم هم نداشتم😕 یه گوشه از حیاط نشستم و مشغول چک کردم گوشیم شدم . . تو حیاط دانشگاه بودم که دوسه تا از بچه های هم اردویی و بسیجی رو دیدم... . . انگار که میان غریبه ها اشنایی دیده باشم خوشحال شدم و سریع رفتم جلو... سلام...😊 سلام اخوی...بفرمایین؟! اگه اشتباه نکنم ما همسفر راهیان نور بودیم...😕 -آهان...بله بله...خوبید شما؟؟☺ -ممنونم... -خب کاری داشتید؟! -نمیدونم چجوری بگم😕من از وقتی از راهیان برگشتیم یه جوریم...دوست دارم مثل شماها باشم... خوب باشم ولی راه و روشش رو نمیدونم😔 -ما که خوب نیستیم حاجی😕...سعی کن مثل شهدا باشی...ما الان داریم میریم مسجد اگه دوست داری بیا اونجا بیشتر حرف بزنیم. . -باشه باشه حتما... . نزدیک مسجد که شدیم دوتایی استیناشون رو بالا زدن و رفتن وضو بگیرن...منم راستیتش وضو گرفتن رو خوب بلد نبودم و به دست اونا نگاه میکردم و همون کار رو میکردم... . داخل مسجد شدیم دیدم مشغول به نماز خوندن شدن... خواستم الکی ادا نماز خوندن در بیارم ولی گفتم سهیل کی رو میخوای گول بزنی؟! خودت رو یا خدارو؟!😕 گوشیم رو در آوردم و سرچ کردم آموزش نماز... دو دور کامل خوندم و منم شروع کردم به نماز خوندن... خیلی حس خوبی داشتم...😊 . بعد از نماز همراه بچه ها راهی دفتر بسیج شدیم...اونجا با چندتا دیگه از بچه ها اشنا شدم...و بنا به پیشنهاد بچه ها فرم بسیج رو هم پر کردم چند مدت به همین روال گذشت و من داشتم به شخصیت جدیدم عادت میکردم... به مسجد و هیات رفتن...به شوخی ها و دور دورها با بچه مذهبیا و احساس خوبی داشتم... همه چیم عوض شده بود...شوخیام...دوستام...حتی چیزهایی که باعث شادی و غم هام میشدن هم تغییر کرده بودن.. یه روز تصمیم رو گرفتم... باید مستقیم با اون دختر حرف بزنم...باید بهش بگم که... راستیتش حس میکردم هیچکس مثل اون نیست و اون با همه فرق داره... . یه روز بعد نماز دیدم کنار در مسجد با دوستش وایساده... خیلی با خودم کلنجار رفتم که چیکار کنم... آب دهنم رو قورت دادم و آروم جلو رفتم 😕😕 . سلام...😞 سلام..بفرمایین...😐 -ببخشید میخواستم اگه اجازه بدین یه چیزی بهتون بگم..😔 . #ادامه_دارد #سید_مهدی_بنی_هاشمی . . بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃 #کتاب_سه_دقیقه_در_قیامت #قسمت_یازدهم رفتم صفحه بعد، روز بعد هم كلي اعمال خوب داشتم. اما كارهاي خوب من پاك نشد. با اين‌كه آن روز هم شوخي كرده بودم، اما در اين شوخي‌ها، با رفقا گفتيم و خنديديم، اما به كسي اهانت نكرديم. غيبت نكرده بودم. هيچ گناهي همراه با شوخي‌هاي من نبود. براي همين، شوخي‌ها و خنده‌هاي من، به عنوان كار خوب ثبت شده بود. با خودم گفتم: خدا را شكر. خوشحال شدم و رفتم صفحه بعد، باتعجب ديدم كه ثواب حج در نامه عمل من ثبت شده! به آقايي كه پشت ميز نشسته بود با لبخندي از سر تعجب گفتم: حج؟! من اين اواخر مکه رفتم، در سنين نوجواني کي مكه رفتم که خبر ندارم!؟ گفت: ثواب حج ثبت شده، برخي اعمال باعث مي‌شود كه ثواب چندين حج در نامه عمل شما ثبت شود. مثل اين‌كه از سر مهرباني به پدر و مادرت نگاه كني يا مثال زيارت با معرفت امام‌رضا(ع) و... اما دوباره مشاهده كردم كه يكي يكي اعمال خوب من در حال پاك شدن است! ديگر نياز به سؤال نبود. خودم مشاهده كردم كه آخر شب با رفقا جمع شده بوديم و مشغول اذيت كردن يكي از دوستان بوديم، ياد آيه 65 سوره زمر افتادم كه مي‌فرمود: «برخي اعمال باعث حبط (نابودي) اعمال (خوب انسان) مي‌شود.» به دو نفري كه در كنارم بودند گفتم: شما يك كاري بكنيد!؟ همين‌طور اعمال خوب من نابود مي‌شود و... سري به نشانه نااميدي و اين‌كه نمي‌توانند كاري انجام دهند برايم تكان دادند. همين‌طور ورق مي‌زدم و اعمال خوبي را مي‌ديدم كه خيلي برايش زحمت كشيده بودم، اما يكي يكي محو مي‌شد. فشار روحي شديدي داشتم. كم مانده بود دق كنم. نابودي همه ثروت معنوي‌ام را به چشم مي‌ديدم. نمي‌دانستم چه كنم! هرچه شوخي كرده بودم اين‌جا جدي جدي ثبت شده بود. اعمال خوب من، از پرونده‌ام خارج مي‌شد و به پرونده ديگران منتقل مي‌شد. نكته ديگري كه شاهد بودم اين‌كه؛ هرچه به سنين بالاتر مي‌رسيدم، ثواب كمتري از نمازهاي جماعت و هيئت‌ها در نامه عملم مي‌ديدم! به جواني كه پشت ميز نشسته بود گفتم: در اين روزها من تمام نمازهايم را به جماعت خواندم. من در اين شبها هيئت رفته‌ام. چرا اين‌ها در اين‌جا نيست؟ رو به من كرد و گفت: خوب نگاه كن. هرچه سن و سالت بيشتر مي‌شد، ريا و خودنمايي در اعمالت زياد مي‌شد. اوايل خالصانه به مسجد و هيئت مي‌رفتي اما بعدها، مسجد مي‌رفتي تا تو را ببينند. هيئت مي‌رفتي تا رفقايت نگويند چرا نيامدي! اگر واقعاً براي خدا بود، چرا به فلان مسجد يا هيئت كه دوستانت نبودند نمي‌رفتي؟   ادامه دارد... ___