روزهايى همسايه شما بودم و تنم در جوار شما بود. بزودى از من جسدى خواهد ماند، بيجان. و پس از آن همه‌ی تلاش و جنبش‌ها ساكن و بى حركت و همه‌ی سخنورى‌ها ساكت و خاموش خواهد شد. آرام خفتنِ من و از حركت بازماندنِ ديدگانم و دستها و پاها و سر و گردنم، براى آنان كه پند مى پذيرند، از هر بيان بليغ و سخن شنيدنى، اندرزدهنده تر است. فردا به ياد روزهايى زندگى من مى افتيد و رازهاى درون من برايتان آشكار خواهد شد. آن گاه كه من از ميان شما بروم و ديگرى جاى مرا بگيرد، مرا خواهيد شناخت. #نهج‌البلاغه‌خطبه۱۴۹ #شهادت_امام_علی #شب_قدر