حرف‌ها دارمت اما بھ سکوت میخوانمت بخوان ای‌دل؛ بخوان حدیثِ عشق بھ نام اعظم معشوق . .- حبیبـےیاحسین :)❤️!' 『بِنَفسےاَنتْ‌یا‌مولا』

هروقت حس کَردے چیزے براے شُکرگزارے ندارے، نبضِتو بگیر :) 🤍🩺

من‌پناهےجز‌تو‌ندارم . . . - یا حسیـــــن'؏ ❤️✨ 『بِنَفسےاَنتْ‌یا‌مولا』

سلام علیڪم؛ عرض ادب✋🏻✨ بعد از دو روز وقفہ در پارت گذاری و مدتے سرگردانے در بن‌بست نوشتن ... بالاخره راه باز شد و امروز با یڪ پارت پر حجم و شروعِ هیجان، در خدمتتون هستم. ان‌شاالله امشب قسمت یازدهم "ملجاء'🌿" رو نقدیم نگاهتون مےڪنم. ارادتمند شما: نوڪرالحسین'🌿! در پناه حق 🌹✨

✨🌷✨🌷 🌷✨🌷 ✨🌷 🌷 بسم‌رب‌الحسین'؏✨ - 『ملجــاء'🌿』- (فَفَروا اِلےَ الحُسین'؏❤️!) "#قسمت_یازدهم ؛ خوف، خوف من الله ولاغیر !" 📜 آخرین کلاسم تموم شد و خسته و کوفته، بیرون اومدم. وسطای سالن بودم که معین صدام زد و بدو بدو سمتم اومد: «علی؟! علی وایسا!» نفس سنگینی کشیدم: «معین چرا حالیت نیست؟ من علی نیستم! اسم من علی اکبره! کف دستت بنویس یادت نره!» برگشتم برم که کولمو کشید: «علی اکبر این نِفله ها چی میگن؟ رفتی قاطی بسیجی ها؟» اخم ابرو هامو به هم گره زد: «چه طرز حرف زدنه؟» اخم کرد و با تمسخر گفت: «اوه بله! ببخشید برادر! یادم نبود بسیجی شدی نباید هر حرفی رو جلوت زد!» بی اهمیت، دستی به نشانه برو بابا تکون دادم و چند قدمی دور شدم. اینبار وحشیانه بازومو کشید: «تو معلوم هست داری چه غلطی میکنی؟ تو رو چه به بسیج آخه؟» دستم به بازوم بود که سعید از معرکه گیری معین، خودشو بهم رسوند: «چیزی شده علی اکبر؟» قبل ازینکه جوابی بدم، معین جلو اومد. شونه‌ی سعید رو هل داد و گفت: «تو دیگه چی میگی بچه نازنازی؟ بکش کنار بذار باد بیاد اُمُل!» سعید صبوری کرد ولی من نه! می‌تونستم برای حفظ آبرو و آسه رفتن و آسه اومدن از توهین به خودم بگذرم؛ اما وقتی قرار بر توهین به سعید شد، چشمامو روی هر ملاحظه‌ای بستم! سعید برای من برادری بود که هیچوقت نداشتم. دست معین رو با قدرت از شونه‌ی سعید پایین کشیدم و چسبوندم به کمرش که آخش هوا رفت! نزدیک صورتش شدم و با غیض گفتم: «دفعه بعد خواستی صدای نخراشیده‌‌ت رو به رخ بکشی، حواست باشه چی میگی!» سعید نزدیکم شد. دستم رو عقب کشید و با نگاهش ازم خواست تموم کنم. نمی‌خواستم ادامه بدم اما معین صداشو بلندتر کرد و گفت: «تو چه مرگت شده علی اکبر؟ تو که تا همین دیروز با من بودی!» تیز نگاهش کردم: «حرف بیخود نزن معین! من از همون روزی که بدبختِ دخترا شدی و هر روز از یه کافه و یه مهمونی جمعت میکردن، دورت رو خط کشیدم!» طلبکار گفت: «یعنی من از این بچه صلواتیه پاپتی کمترم؟» نتونستم تحمل کنم. دست سعید رو پس زدم و سمت معین خیز برداشتم. یقه ش رو توی مشتم گرفتم و هلش دادم سمت ستون وسط سالن: «یه بار دیگه بگو چی گفتی!» سعی کرد مقاومت کنه اما وقتی فشار دستم رو بیشتر کردم، به زبون اومد: «خیله خب تو خوبی ولم کن! اصلا ببخشید!» دستشو ول کردم. چند قدم عقب عقب رفت و از درد ناله کرد. انگشتم رو به نشانه تهدید بلند کردم: «کاری به کارم نداشته باش، کاری به کارت ندارم! پر به پرم بگیره، بد میبینی معین!» از ترس، سرتکون داد! کوله‌م که روی زمین افتاده بود رو برداشتم و راهم رو سمت در خروجی کشیدم. اینقدر تند رفتم که سعید برای رسیدن بهم دویید! دم در، معین صداشو بلند کرد و گفت: «فکر نکن ساکت میشینم! جبران میکنم!» خواستم برگردم و بگم: «تو شروع کردی! تو معرکه گرفتی! بله خب بایدم جبران کنی!» اما سعید مانعم شد و به زور هلم داد توی حیاط: «علی اکبر معلوم هست چیکار میکنی؟ نزدیک بود دستشو بشکنی!» اینقدر عصبی بودم که بی اختیار صدامو بالا بردم: «بشکنه؛ به درک!» دستشو به نشانه «آروم تر» بالا و پایین کرد و گفت: «یعنی چی به درک؟ باشه اصلا اون به درک!! فردا جواب حراستم رو همینجوری میدی؟ حواست هست بعد پنج‌سال خودت پای خودت رو به حراست باز کردی؟ اصلا اون هر مضخرفی گفت، تو باید جدیش بگیری؟» از کلافگی دستی به صورتم کشیدم: «سعید اون به تو توهین کرد!» - «خب بکنه! مگه دفعه اولشه؟ دیگه به معرکه گرفتناش عادت کردم!» عصبی تو چشاش زل کردم: «تو عادت کردی! من که نکردم!» - «خب این دلیل میشه که بزنی دستش رو بشکنی مرد مومن؟» حس علاقه ای که بهش داشتم با عصبانیتم قاطی شد. اخم تندی کردم و گفتم: «خوب گوش کن سعید! برای تو دست معین که سهله! گردن درشت تراشم میشکنم!» با سرعت ازش دور شدم. گفت: «اشتباه میکنی علی اکبر!» با همون سرعت برگشتم و گفتم: «بیست و اندی سال سرم عین لاکپشت تو لاکم بود و کار درست رو کردم! حالا میخوام خطا برم! تو کاریت نباشه!» قدم تند کردم که خودشو بهم رسوند، با تاسف گفت: «خب حالا وایسا برسونمت!» دم در ماشین مکث کرد و گفت: «درسته خیلی وقتا خیلی کارا به نظر حق طرف مقابل میاد اما .. باید حواست باشه چه جایگاهی داری! ارزش بسیجی بیشتر از اونه که با کسایی مثل معین دهن به دهن کنه! این دفعه بخاطر من کردی؛ دمتم گرم! اما از دفعات بعد بخاطر راه جدیدت نکن!» حرفش رو پذیرفته بودم اما هنوز همون علی اکبر قُد و یک دنده بودم. خندیدم و گفتم: «چشم پدربزرگ!» 💌 - این عاشقانه ، ادامه دارد ... ✍🏻 ــــــــــــــــــــــــــــــ ــ هدیه به‌ آقای جوانان حضرت علے‌اکبر (؏)💕 بـھ قلــم : نوڪرالحســن (مرضیـه_قــٰاف)🌱 - بـا احتـرام #ڪپۍممنـوع‌⚠️'! نشر‌ باقید نام نویسندھ و‌ منبع ، #بلامـانع✋🏻🌼! ✨قرارگاه‌شھیدحسین‌معزغلامے 𓄳 https://eitaa.com/shahid_gholami_73

🖤✨🖤 ✨🖤 🖤 بسم‌رب‌الحسین '✨ - 『ملجاء'🌿』 عاشقانہ‌ای بہ رسم محرم '💔 "ادامه‌قسمت‌‌یازدهم - پیراهن یوسف 📜" کتاب رو از کوله‌م بیرون کشیدم و صفحه‌ای که نشانک بینش بود رو باز کردم: هنگامی که حسین بن علی (ع) وارد خانه شدند، ولید و مروان روی تخت بزرگی نشسته بودند. ولید و مروان که فریب کاری را نزد معاویه آموخته بودند، با دیدن امام برخاستند و پذیرایی گرمی از حسین(ع) کردند. پس از دقایقی، ولید با مکث و احتیاط خواسته‌اش را به حسین بن علی(ع) گفت. حسین(ع) که از ماجرا خبر داشتند رو به ولید کردند و فرمودند: «فردا همه در مسجد پیامبر حاضر شویم تا مردم از ماجرا با خبر شوند و تو نیز در حضور من از آنان بیعت بگیر.» ولید پذیرفت. ولی مروان که نیرنگ بازتر از ولید بود، رو به ولید کرد و با صدای بلندی گفت: «ولید! او می‌خواهد در حضور مردم، یزید و حکومت بنی امیه را افشا کند. همین الان از او بیعت بگیر. او می‌خواهد هر آنچه نباید بگوید را فردا به مردم بگوید و مدینه را به آشوب بکشاند. بهتر است همین الان سر از تنش جدا کنی!» حسین بن علی(ع) وقتی تند خویی مروان را دیدند با صدایی رسا فرمودند: «تو راست می‌گویی. من هیچگاه با مردی فاسد، تبهکار و شراب خوار بیعت نمی‌کنم. همه آنچه که مردم باید بدانند را فردا صبح به آنان خواهم گفت.» جوانان بنی هاشم با شنیدن صدای بلند حسین(ع)، داخل خانه ولید شدند. حسین بن علی(ع) رو به ولید فرمودند: «من هرگز تن به این ننگ نمی‌دهم.» سپس امام، جوانان همراهش را که شمشیر هایشان را از نیام بیرون کشیده بودند، آرام کردند و از خانه ولید دور شدند. همان شب یزید دستور داد، عده‌ای را دستگیر کنند. عبدالله زبیر تحت تعقیب بود. مردم مدینه با دستگیری مخالفان یزید به خانه ولید سرازیر شدند. عبدالله همراه برادرش، جعفر، از مدینه راهی مکه شدند. آشوب شهر را فرا گرفت. صبح روز بعد، حسین بن علی(ع) برای گفتگو با مردم از خانه خارج شدند. آن روز با مردم صحبت کردند و آنان را از شرایط روز آگاه ساختند. مروان که با سربازانش در شهر پرسه می‌زد با دیدن امام جلو آمد و بار دیگر از ایشان خواست با یزید بیعت کند. حسین بن علی(ع) فرمودند: «جد من، رسول خدا، رهبری خاندان ابی سفیان را بر مسلمانان حرام کرده است، آنوقت شما انتظار دارید من با یزید بیعت کنم؟ اگر مسلمانان در دام خلیفه‌ای چون یزید گرفتار شوند، آن وقت باید با اسلام وداع کرد.» مروان، خشمگین و ناراحت از حسین(ع) دور شد و شتابان به سوی خانه رفت. وقتی به خانه رسید، شرح ماجرای آشوب و فرار عبدالله به مکه و گفتگوهایش با حسین(ع) را در نامه‌ای برای یزید نوشت و نامه را به سوی شام فرستاد. -خوش اومدید! چی میل دارید؟! با صدای گارسون، سر بلند کردم و با دیدن سعید که رو به روم نشسته بود، از تعجب یه سکته ناقص زدم! سعید که متوجه تعجبم شد، خندید و بدون نگاه کردن به منو، رو به گارسون گفت: یه رومانو لطفا! از انتخابش مخم سوت کشید. منی که راحت، ماهی دو سه بار میام کافه نمیدونستم این رومانو دقیقا چیه! اونوقت سعید چطور میدونست و حتی به عنوان سفارش انتخابش کرده بود؟! -شما چی میل دارین؟! چشم از سعید گرفتم و گفتم: یه قهوه لطفا! -با شیر یا شکر؟! +هیچکدوم. تلخ باشه... سری تکون داد و دور شد. سعید «خب»ی گفت و دستاشو رو میز به هم قلاب کرد. خواست حرفی بزنه اما دو تا دستامو بالا آوردم و گفتم: صبر کن صبر کن! تو اینجا چیکار میکنی؟! از کِی اومدی؟! اصلا چطور اومدی من نفهمیدم؟! چرا صدام نکردی؟! تو مگه کافه میای که رو منوش مسلطی؟! اصلا تو میدونی این رومانو چیه که سفارشش دادی؟! از لبخندی که نشان از خونسردیِ بیش از حدش بود، لجم گرفت: نه به پشت تلفنت نه به الانت! چرا اینقدر آرومی؟! اصلا ما برای چی اینجاییم؟! با همون لبخند، به پشتی صندلی تکیه داد: تموم شد؟! با حرص، گفتم: گیریم که بله! جواب بده! از عصبانیم به خنده افتاد و گفت: به چشم جناب بازجو! نفسی گرفت و پشت هم به سوالا جواب داد: چیکار که قرار بود بیام پنج دقیقه هم دیر کردم! دو دقیقه‌ست که رسیدم! من مثل همیشه اومدم منتهی جنابعالی خیلی غرق مطالعه بودی نفهمیدی! صدات نکردم چون دلم نخواست! مگه کافه اومدن چه کار شاقی هست که من نکنم؟! بله میدونم! همون اسپرسوئه؛ منتهی با لیمو و شکر! دیگه؟! دو تا دستامو زیر چونه‌م گذاشتم: خودت خوبی؟! خونواده خوبن؟! فکر کنم فهمید کم آوردم که زد زیر خنده و خودش رو بهم نزدیک تر کرد: دیگه با کسی که دو سه سالی هست با بازجو و بازجویی سر و کله میزنه، کل ننداز بچه جون! خب؟! دهنم باز موند: تو؟؟؟؟ 💬- این‌عاشقانہ‌، ادامہ‌دارد...🕊 هدیہ بہ آقای جوانان حضرت علے اکبر 'ع'💕 بہ‌قلم: نوڪرالحسین(مرضیہ_قاف) ✋🏻✨ #کپے‌ممنوع❌ #نشر‌باقیدنام‌نویسنده‌و‌منبع_بلامانع🖇 ✨قرارگاه‌شھیدغلامے @shahid_gholami_73 🖤 ✨🖤 🖤✨🖤

"جئتڪ‌من‌ڪل‌منافےالعمر ...✨" - از تمامِ تبعیدگاه‌ های زندگے بہ سوی تو آمدم ...💕(: 『بِنَفسےاَنتْ‌یا‌مولا』

#ڪربلایے‌حسین‌طاهری'🎙 - خواب‌مےدیدم ... هنـوزبابام‌ڪنـارمہ💕 دستام‌تودستای‌عمو✨ اما‌نسـوختہ‌پیڪـرم :)💔 『بِنَفسےاَنتْ‌یا‌مولا』