عرض ارادتی به پیشگاه عالم‌پناه حضرت شمس‌الشموس، علی بن موسی الرضا (علیه آلاف التحیة و الثناء) ‌ ‌ ‌ شاعر به پیشگاه تو شعری سرود ، گفت : دفتر برای عرض ارادت گشود ، گفت : قبل از نماز رفت به حال سجود ، گفت : بعد از نماز رو به خراسان نمود ، گفت : ای پاسدار عزت اسلام! ، السلام نعم‌الامام، واجب‌الاکرام، السلام ای صاحب نفوذ کلام پیمبری وی وارث شجاعت بی‌چون حیدری چون بشنوند نام تو عشاق آذری گویند با زبان دل‌انگیز مادری : «قربان اولوم جلالتیوه یا ابالحسن چوخ شایقم زیارتیوه یا ابالحسن»* دعبل چو زیر سایهٔ لطف تو پاگرفت آوازه‌اش تمام جهان را فراگرفت هر ذره‌ای که در سرکوی تو جاگرفت گوی سبق به جلوه ز شمس‌الضحی گرفت بر‌ رشتهٔ امور فکند ار قضا ، گره گفتیم یارضا و شد از کار وا گره ‌ ‌ ‌ ای بیت بیت دفتر و دیوان فدای تو ناقابل است تا شود این جان فدای تو از جان عزیزتر چه بود؟ ، آن فدای تو ایرانیان گدای تو ، ایران فدای تو شکر خدا که خادمی‌ات سرنوشت ماست آنجا که نام پاک تو آید بهشت ماست ‌ ‌ * بیتی از حاج سید رضا حسینی تبریزی (ره) #مهدی_رستمی