📝 تأمل | پرده‌ی پندار! 📖 گلستان سعدی | باب دوم « یاد دارم که در ایام طفولیت متعبد بودمی و شب‌خیز و مولع زهد و پرهیز. شبی در خدمت پدر رحمة‌الله‌علیه نشسته بودم و همه شب دیده بر هم نبسته و مصحف عزیز برکنار گرفته و طایفه‌ای گرد ما خفته. پدر را گفتم : « از اینان یکی سر برنمی‌دارد که دوگانه‌یی بگزارد، چنان خواب غفلت برده‌اند که گویی نخفته‌اند که مرده‌اند. » گفت: « جان پدر! تو نیز اگر بخفتی بِه از آن که در پوستین خلق افتی. » » نبیند مدعی جز خویشتن را که دارد پرده‌ پندار در پیش گرت چشم خدابینی ببخشند نبینی هیچ‌کس عاجزتر از خویش #سعدی #گلستان #ادبیات #فارسی #عُجب